Սահակ, ճիշտ ես, սկզբում դժվար է հասկանալը, ես էլ ամենասկզբում այդպես եմ մտածել, բայց հետո կհամոզվես, որ սատանան Վարպետի գրածն է պատմում:
Պոնտացի Պիղատոսը որոշում ընդունեց խաչել Անմեղին, այն դեպքում, երբ հենց ինքը համոզվել էր նրա անմեղության մեջ: Ի՞նչ ես կարծում, մի՞թե դրանում սատանայի մատը խառը չէր: Սատանան ասում է, որ ինքն այնտեղ էր, այսինքն ուզում է ցույց տալ, որ ինքն ամեն տեղ կա, բոլոր ժամանակներում, ուղղակի Բեռլիոզն ու Անապաստանն այդ ժամանակ դեռ չէին հասկանում, թե ում հետ են զրուցում: Գրքում նշված Ղևին՝ Յեշուաի ուղեկիցը, նույն Մատթեոսն է՝ Ավետարաններից առաջինի հեղինակը: Բնականաբար, հակասող բաներ կլինեն, ու թող դրանք քեզ չնյարդայնացնեն, մի մոռացիր, որ Մատթեոսն Ավետարանիչ է, որին Հիսուսն առաքելության էր կանչել, իսկ «Վարպետն ու Մարգարիտան» պարզապես գեղարվեստական մի գործ է, որի հեղինակը մեր օրերում ապրած մի մարդ է: Վարպետը գիտեր այն, ինչ բոլորս, պարզապես գեղարվեստական տեսք էր տվել Պոնտացի Պիղատոսի պատմությանը:
Մեջբերել
Էջանիշներ