Ի՞նչ եք կարդում հիմա...

[Շինարար]

Բայց դա գրաբար չի, թարսի պես առաջին վեպն ա աշխարհաբարով գրված

Ու մեկ էլ վայ էն դասատուին, որ սենց բան ա հանձնարարել ամառային արձակուրդին կարդալու: Տենց են անում էլի, որ էրեխեքը գրքերից ու գրականությունից զզվում են:

Բյուր, էս վերջերս էս հարցը ահագին վերաիմաստավորել եմ ինձ համար: Ախր դպրոցում էլ չկարդան, էլ ե՞րբ: Հետո չեն կարդա, մինչդեռ բացի առաջին աշխարհաբար վեպը լինելուց գրքում ահագին կարևոր ինֆորմացիա կա ժամանակաշրջանի կենցաղի, մարդկային հարաբերությունների, ծեսերի, առաջին աշխարհաբար վեպը լինելու շնորհիվ նաև ժամանակի խոսակցական լեզվի, ընդունված արտահայտությունների, դիմելու ձևերի ու հազար ու մանրուքների մասին, որ պատմությունից բնականաբար չենք անցնում, բայց մեր պատմությունն ա, ու իմանալը լավ ա:

Էս առումով սկսել եմ Շիրվանզադեին էլ ահագին կարևորել, հատկապես Քաոսը, շատ կարևոր վեպ ա, գուցե ոչ լավագույն կատարմամբ, բայց ունենք էն, ինչ ունենք, իսկ մեր պատմությունը, մեր հասարակության պատմությունը ճանաչել պետք ա: Ես էլ դպրոցում քիմիա չէի սիրում, բայց երբեք մտքներով չի անցել դասատուներին հայհոյել, որ տենց են անում, որ էրեխեքը սկսում են քիմիական փորձեր անելուց զզվել:

Ուղղակի երևի ուսուցիչները պետք ա ճիշտ աշխատեն երեխաների հետ, կարևոր կետերի վրա ուշադրությունը հրավիրեն, էդ էլ երևի դպրոցական ծրագրերը թույլ չեն տալիս:

Դիանա ջան, կարդա էդ վեպը, բայց ոչ թե ամառային հանձնարարությունները կատարած լինելու համար, այլ գուցե փորձելով համեմատել էսօրվա հետ, էն ժամանակվա խոսացկությունները հիմիկվա, էն ժամանակվա խնդիրները՝ հիմիկվա, իրանց դարդուցավերը՝ մերինի հետ: Հիմա չկարդացիր, հետո էլ չես կարդալու, բայց եթե կարդացիր, հետո ինքդ կհասկանաս, թե ինչ լավ ա, որ կարդացել ես: Ես ինձ ստիպելով եմ կարդացել, գուցե ոչ մինչև վերջ, ու էսօր հիշում եմ մենակ էն, որ էնտեղ լիքը հետաքրքիր, կարևոր բան կար, որ հիմա չգիտեմ: Գուցե դեռ վերադառնամ էդ վեպին, բայց ինչ լավ կլիներ, որ դեռ դպրոցում իմանայի էն, ինչ նոր եմ իմանալու կամ եսիմ էլ կիմանա՞մ:

[enna]

Բյուր, էս վերջերս էս հարցը ահագին վերաիմաստավորել եմ ինձ համար: Ախր դպրոցում էլ չկարդան, էլ ե՞րբ: Հետո չեն կարդա, մինչդեռ բացի առաջին աշխարհաբար վեպը լինելուց գրքում ահագին կարևոր ինֆորմացիա կա ժամանակաշրջանի կենցաղի, մարդկային հարաբերությունների, ծեսերի, առաջին աշխարհաբար վեպը լինելու շնորհիվ նաև ժամանակի խոսակցական լեզվի, ընդունված արտահայտությունների, դիմելու ձևերի ու հազար ու մանրուքների մասին, որ պատմությունից բնականաբար չենք անցնում, բայց մեր պատմությունն ա, ու իմանալը լավ ա:

Էս առումով սկսել եմ Շիրվանզադեին էլ ահագին կարևորել, հատկապես Քաոսը, շատ կարևոր վեպ ա, գուցե ոչ լավագույն կատարմամբ, բայց ունենք էն, ինչ ունենք, իսկ մեր պատմությունը, մեր հասարակության պատմությունը ճանաչել պետք ա: Ես էլ դպրոցում քիմիա չէի սիրում, բայց երբեք մտքներով չի անցել դասատուներին հայհոյել, որ տենց են անում, որ էրեխեքը սկսում են քիմիական փորձեր անելուց զզվել:

Ուղղակի երևի ուսուցիչները պետք ա ճիշտ աշխատեն երեխաների հետ, կարևոր կետերի վրա ուշադրությունը հրավիրեն, էդ էլ երևի դպրոցական ծրագրերը թույլ չեն տալիս:

Դիանա ջան, կարդա էդ վեպը, բայց ոչ թե ամառային հանձնարարությունները կատարած լինելու համար, այլ գուցե փորձելով համեմատել էսօրվա հետ, էն ժամանակվա խոսացկությունները հիմիկվա, էն ժամանակվա խնդիրները՝ հիմիկվա, իրանց դարդուցավերը՝ մերինի հետ: Հիմա չկարդացիր, հետո էլ չես կարդալու, բայց եթե կարդացիր, հետո ինքդ կհասկանաս, թե ինչ լավ ա, որ կարդացել ես: Ես ինձ ստիպելով եմ կարդացել, գուցե ոչ մինչև վերջ, ու էսօր հիշում եմ մենակ էն, որ էնտեղ լիքը հետաքրքիր, կարևոր բան կար, որ հիմա չգիտեմ: Գուցե դեռ վերադառնամ էդ վեպին, բայց ինչ լավ կլիներ, որ դեռ դպրոցում իմանայի էն, ինչ նոր եմ իմանալու կամ եսիմ էլ կիմանա՞մ:

Ասածիցդ հիշեցի,թե ինչպես էին դասատուները իմ մոտ զզվանք առաջացրել դեպի գեղարվեստական գրականությունը:Նրանցից շատ բանա կախված,առաջնահերթ նրանք են,որ գրքի հանդեպ վերաբերմունք են ձևավորում:Ընդհանրապես ծրագրերը շատ անկապ են սարքած,ոնց որ ուզեն ,որ աշակերտը չկարդա...

[Շինարար]

Ասածիցդ հիշեցի,թե ինչպես էին դասատուները իմ մոտ զզվանք առաջացրել դեպի գեղարվեստական գրականությունը:Նրանցից շատ բանա կախված,առաջնահերթ նրանք են,որ գրքի հանդեպ վերաբերմունք են ձևավորում:Ընդհանրապես ծրագրերը շատ անկապ են սարքած,ոնց որ ուզեն ,որ աշակերտը չկարդա...

Enna Adoly ջան, փորձը ցույց ա տալիս, որ գոնե ակումբում հավաքված են մարդիկ, ում մոտ ոչ թե դասատուները զզվանք են առաջացրել կարդալու նկատմամբ, այլ ովքեր բողոքում են, թե դասատուները զզվանք են առաջացրել կարդալու նկատմամբ Գուցե ամեն ինչ էդքան էլ վատ չի:

[enna]

Enna Adoly ջան, փորձը ցույց ա տալիս, որ գոնե ակումբում հավաքված են մարդիկ, ում մոտ ոչ թե դասատուները զզվանք են առաջացրել կարդալու նկատմամբ, այլ ովքեր բողոքում են, թե դասատուները զզվանք են առաջացրել կարդալու նկատմամբ Գուցե ամեն ինչ էդքան էլ վատ չի:

Դու գրքերի միայն մի տեսակ գիտե՞ս:Հեչ չես լսել գիտական գրականության մասին,հը՞ն

[Շինարար]

Դու գրքերի միայն մի տեսակ գիտե՞ս:Հեչ չես լսել գիտական գրականության մասին,հը՞ն

Գիտական գրականությո՞ւն

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, էս վերջերս էս հարցը ահագին վերաիմաստավորել եմ ինձ համար: Ախր դպրոցում էլ չկարդան, էլ ե՞րբ: Հետո չեն կարդա, մինչդեռ բացի առաջին աշխարհաբար վեպը լինելուց գրքում ահագին կարևոր ինֆորմացիա կա ժամանակաշրջանի կենցաղի, մարդկային հարաբերությունների, ծեսերի, առաջին աշխարհաբար վեպը լինելու շնորհիվ նաև ժամանակի խոսակցական լեզվի, ընդունված արտահայտությունների, դիմելու ձևերի ու հազար ու մանրուքների մասին, որ պատմությունից բնականաբար չենք անցնում, բայց մեր պատմությունն ա, ու իմանալը լավ ա:

Էս առումով սկսել եմ Շիրվանզադեին էլ ահագին կարևորել, հատկապես Քաոսը, շատ կարևոր վեպ ա, գուցե ոչ լավագույն կատարմամբ, բայց ունենք էն, ինչ ունենք, իսկ մեր պատմությունը, մեր հասարակության պատմությունը ճանաչել պետք ա: Ես էլ դպրոցում քիմիա չէի սիրում, բայց երբեք մտքներով չի անցել դասատուներին հայհոյել, որ տենց են անում, որ էրեխեքը սկսում են քիմիական փորձեր անելուց զզվել:

Ուղղակի երևի ուսուցիչները պետք ա ճիշտ աշխատեն երեխաների հետ, կարևոր կետերի վրա ուշադրությունը հրավիրեն, էդ էլ երևի դպրոցական ծրագրերը թույլ չեն տալիս:

Դիանա ջան, կարդա էդ վեպը, բայց ոչ թե ամառային հանձնարարությունները կատարած լինելու համար, այլ գուցե փորձելով համեմատել էսօրվա հետ, էն ժամանակվա խոսացկությունները հիմիկվա, էն ժամանակվա խնդիրները՝ հիմիկվա, իրանց դարդուցավերը՝ մերինի հետ: Հիմա չկարդացիր, հետո էլ չես կարդալու, բայց եթե կարդացիր, հետո ինքդ կհասկանաս, թե ինչ լավ ա, որ կարդացել ես: Ես ինձ ստիպելով եմ կարդացել, գուցե ոչ մինչև վերջ, ու էսօր հիշում եմ մենակ էն, որ էնտեղ լիքը հետաքրքիր, կարևոր բան կար, որ հիմա չգիտեմ: Գուցե դեռ վերադառնամ էդ վեպին, բայց ինչ լավ կլիներ, որ դեռ դպրոցում իմանայի էն, ինչ նոր եմ իմանալու կամ եսիմ էլ կիմանա՞մ:

Շին, դու կարդացե՞լ ես
Ես չեմ կարդացել: Դպրոցական սաղ ծրագիրը կարդացել եմ, էդ ու Վարդանանքը չեմ կարդացել: Կարդացել եմ, բայց ափսոսում եմ էդ ժամանակի համար, որ վատնել եմ տենց հիմար բաներ կարդալու վրա: Հասկանու՞մ ես, որ Շիրվանզադեին ու Րաֆֆուն մի քանի ամիս հատկացնելու արդյունքում Հրանտ Մաթևոսյանին ընդամենը մի դասաժամ ա հասնում:

Կոնկրետ Վերք Հայաստանին... երբ դա անցնում էինք, բարեբախտաբար մեր ախմախ հայերենի դասատուն բացակայում էր, մի ուրիշ, ավելի կարգին դասատու էր փոխարինում, որը չնայած ավելի խիստ էր ու ստիպում էր, որ իր աշակերտները բոլոր գրքերը կարդան, կոնկրետ Վերքի մասին ասաց, որ պարտադիր չէ կարդանք, որովհետև, միևնույն է, շատ գրականագետներ էլ չեն կարդացել, բայց պիտի իմանանք ինչու և ինչպես գրվեց այն: Իսկ էդ հարցերին պատասխանելու համար պարտադիր էր մենակ առաջաբանը կարդալը, ինչը և գոնե ես արեցի: Հասկանու՞մ ես, որ չարժե էրեխեքին չարչարել էնպիսի գրքերով, որոնք մեծերն էլ չեն կարողանում կարդալ: Եթե ծանոթացնել ա պետք, պետք ա լուծումներ գտնել, ինչպես էդ դասատուն գտել էր: Ու ընդհանրապես, ես շարունակում եմ էն կարծիքին մնալ, որ գրողներին նվիրված դասաժամերը խիստ սխալ կերպով են բաշխված: Ավելի կարևոր գրողներին ավելի քիչ ժամանակ ա հատկացվում, իսկ անկապներին՝ ամիսներ:

[Շինարար]

Շին, դու կարդացե՞լ ես

Քանի որ առանց գրառումս կարդալու պատասխանել ես, հրաժարվում եմ այս թեմայով հետագա զրույցից

[enna]

1. Ի՞նչ եք կարդում հիմա - Ֆրիդրիխ Նիցշե - <<Այսպես խոսեց Զրադաշտը>>
2. Ինչու՞ որոշեցիք կարդալ հենց դա - Նիցշեի Աստվածաշնչին ծանոթանալու համար
3. Գիրքն ինչպե՞ս է սկսվում - Երբ զրադաշտը երեսուն տարեկան էր ՝թողեց իր հայրենիքն ու հայրենի լիճը և գնաց լեռներ:

4. Ո՞ր էջն եք հասել - 28

5. Ձեր կարծիքը մինչև հիմա - Բավականին խորն է,միանգամից չես կարող իմաստը հասկանալ:Ավերտելուց հետո որոշ ժամանակ անց նորից կանդրադառնամ:

[StrangeLittleGirl]

մի խոսքով, սա իմ նոր վերաիմաստավորված կարծիքն ա, Հրանտ դպրոցից հետո էլ կկարդան, իսկ Շիրվանզադե ու Աբովյան` էլ չէ, իսկ Րաֆֆի գուցե և կարելի ա էդքան շատ չկարդալ, պատմավեպերը կարելի ա հանել, ավելի շատ վերջին դասարններում պատմիչների վրա կենտրոնա

Քանի որ ուզում եմ քննարկումը հրապարակային շարունակվի, նորից էստեղ եմ բերում թեման: Եթե մոդերները թեմայից դուրս կհամարեն, թող առանձնացնեն էս գրառումները, բայց խնդրում եմ՝ թեմայից դուրսի թեմա չտանել:

Շին, հասկանու՞մ ես՝ եթե դու դպրոցականին Աբովյանով ու Շիրվանզադեով խաբես, ինքը էլ կյանքում չի ուզենա կարդալ, կմտածի՝ գրականությունն էդ ա որ կա: Չնայած ի՞նչ եմ ասում, մեր դասարանի պակաս ինտելեկտուալ մասսան Քաոսը լավ էլ սիրում էր:

Ու հա, Րաֆֆիով համը շատ ա հանվում: Կարելի ա Սամվելն ու Կայծերն ընդհանրապես հանել ծրագրից, թողնել Խենթը, կարելի ա Խաչագողն ու Ոսկե աքաղաղն էլ մտցնել, պուճուր բաներ են: Պատմիչներն ընդհանրապես պետք ա հանել գրականության ծրագրից, կարելի ա պատմությունից անցնել:

Շին, ախր դու հիմա ես վերաիմաստավորել քեզ համար, բայց չես փորձում պատկերացնել, թե ով ա դպրոցականը, ով ա բարձր դասարանի աշակերտը ու ինչ ա դպրոցն ընդհանրապես: Դպրոցում էսօր ամեն կերպ սպանում են սովորելու ցանկությունը: Խաչատուր Աբովյան ու պատմիչներ կարդալով է՛լ ավելի ա սպանվում էդ ցանկությունը: Կասես՝ կարևոր ա, բայց ամեն կարևոր բան չի, որ պետք ա դպրոցում սովորել: Ավելին՝ ես կասեի, որ շատ, շա՜տ ավելի կարևոր ա համաշխարհային գրականություն իմանալ, նույնիսկ եթե դա արվելու ա հայ գրականության ժամերը քչացնելու հաշվին, որովհետև համաշխարհայինը համեմատության հնարավորություն ա տալիս, հնարավորություն ա տալիս հասկանալու, որ Նար-Դոսի Ես և նա-ն հեչ էլ վերջը չէ:

[Շինարար]

Շին, հասկանու՞մ ես՝ եթե դու դպրոցականին Աբովյանով ու Շիրվանզադեով խաբես, ինքը էլ կյանքում չի ուզենա կարդալ, կմտածի՝ գրականությունն էդ ա որ կա: Չնայած ի՞նչ եմ ասում, մեր դասարանի պակաս ինտելեկտուալ մասսան Քաոսը լավ էլ սիրում էր:

Բյուր, ես մանրամասն գրել եմ վերը, չեմ ուզում կրկնել նույնը: Դպրոցական ընթերցանությունը ու հաճելի ընթերցանությունը տարբեր բաներ են, դպրոցում կարդացած գրականությունը որոշակի գիտելիքներ ձեռք բերելու համար ա: Թե ինչ գիտելիքներ, վերը գրել եմ: Էնպես չի, որ ես հիացած եմ մեր դպրոցական ծրագրով, բայց ամեն դեպքում թե Աբովյանը, թե Շիրվանզադեն շատ կարևոր են, որովհետև դպրոցից հետո մենք երբեք էլ լայեղ չենք անում կարդալ Շիրվանզադե, իսկ էնտեղ լիքը կարևոր ինֆորմացիա կա, որ մենք գիտենք, որովհետև դպրոցում անցել ենք Քաոսը: Բյուր ջան, նախորդ գրածիս համառոտագրությունն ա, ինչ ասեմ, սրանից դուրս նոր հիմնավորում չունեմ: Ես մի բան գիտեմ կարդացող մարդը դպրոցում կարդում ա էն բոլոր գործերը, որոնց կարդալը մեր ասելով սպանում ա ընթերցանության ցանկությունը, իսկ դպրոցից հետո էլի շարունակում ա կարդալ, կարդալու սեր չունեցողն էլ ոչ էն ժամանակ ա կարդում, ոչ էլ հետո:

[Diana99]

Բյուր, էս վերջերս էս հարցը ահագին վերաիմաստավորել եմ ինձ համար: Ախր դպրոցում էլ չկարդան, էլ ե՞րբ: Հետո չեն կարդա, մինչդեռ բացի առաջին աշխարհաբար վեպը լինելուց գրքում ահագին կարևոր ինֆորմացիա կա ժամանակաշրջանի կենցաղի, մարդկային հարաբերությունների, ծեսերի, առաջին աշխարհաբար վեպը լինելու շնորհիվ նաև ժամանակի խոսակցական լեզվի, ընդունված արտահայտությունների, դիմելու ձևերի ու հազար ու մանրուքների մասին, որ պատմությունից բնականաբար չենք անցնում, բայց մեր պատմությունն ա, ու իմանալը լավ ա:

Էս առումով սկսել եմ Շիրվանզադեին էլ ահագին կարևորել, հատկապես Քաոսը, շատ կարևոր վեպ ա, գուցե ոչ լավագույն կատարմամբ, բայց ունենք էն, ինչ ունենք, իսկ մեր պատմությունը, մեր հասարակության պատմությունը ճանաչել պետք ա: Ես էլ դպրոցում քիմիա չէի սիրում, բայց երբեք մտքներով չի անցել դասատուներին հայհոյել, որ տենց են անում, որ էրեխեքը սկսում են քիմիական փորձեր անելուց զզվել:

Ուղղակի երևի ուսուցիչները պետք ա ճիշտ աշխատեն երեխաների հետ, կարևոր կետերի վրա ուշադրությունը հրավիրեն, էդ էլ երևի դպրոցական ծրագրերը թույլ չեն տալիս:

Դիանա ջան, կարդա էդ վեպը, բայց ոչ թե ամառային հանձնարարությունները կատարած լինելու համար, այլ գուցե փորձելով համեմատել էսօրվա հետ, էն ժամանակվա խոսացկությունները հիմիկվա, էն ժամանակվա խնդիրները՝ հիմիկվա, իրանց դարդուցավերը՝ մերինի հետ: Հիմա չկարդացիր, հետո էլ չես կարդալու, բայց եթե կարդացիր, հետո ինքդ կհասկանաս, թե ինչ լավ ա, որ կարդացել ես: Ես ինձ ստիպելով եմ կարդացել, գուցե ոչ մինչև վերջ, ու էսօր հիշում եմ մենակ էն, որ էնտեղ լիքը հետաքրքիր, կարևոր բան կար, որ հիմա չգիտեմ: Գուցե դեռ վերադառնամ էդ վեպին, բայց ինչ լավ կլիներ, որ դեռ դպրոցում իմանայի էն, ինչ նոր եմ իմանալու կամ եսիմ էլ կիմանա՞մ:

Ես էլ կուզենայի կարդալ,բայց չեմ հասկանում :Բառի նշանակությունը կարդում եմ ,բայց մոռանում եմ արդեն թե դրանից առաջ ինչ եմ կարդացել...: Ուսուցչին պետք չի մեղադրել,որովհետև նրանք երեխաներին ցանկը տալուց նայում են դա ծրագրին համապատասխանում է թե ոչ..