Բյուր, էս վերջերս էս հարցը ահագին վերաիմաստավորել եմ ինձ համար: Ախր դպրոցում էլ չկարդան, էլ ե՞րբ: Հետո չեն կարդա, մինչդեռ բացի առաջին աշխարհաբար վեպը լինելուց գրքում ահագին կարևոր ինֆորմացիա կա ժամանակաշրջանի կենցաղի, մարդկային հարաբերությունների, ծեսերի, առաջին աշխարհաբար վեպը լինելու շնորհիվ նաև ժամանակի խոսակցական լեզվի, ընդունված արտահայտությունների, դիմելու ձևերի ու հազար ու մանրուքների մասին, որ պատմությունից բնականաբար չենք անցնում, բայց մեր պատմությունն ա, ու իմանալը լավ ա:StrangeLittleGirl-ի խոսքերից
Բայց դա գրաբար չի, թարսի պես առաջին վեպն ա աշխարհաբարով գրված
Ու մեկ էլ վայ էն դասատուին, որ սենց բան ա հանձնարարել ամառային արձակուրդին կարդալու: Տենց են անում էլի, որ էրեխեքը գրքերից ու գրականությունից զզվում են:
Էս առումով սկսել եմ Շիրվանզադեին էլ ահագին կարևորել, հատկապես Քաոսը, շատ կարևոր վեպ ա, գուցե ոչ լավագույն կատարմամբ, բայց ունենք էն, ինչ ունենք, իսկ մեր պատմությունը, մեր հասարակության պատմությունը ճանաչել պետք ա: Ես էլ դպրոցում քիմիա չէի սիրում, բայց երբեք մտքներով չի անցել դասատուներին հայհոյել, որ տենց են անում, որ էրեխեքը սկսում են քիմիական փորձեր անելուց զզվել:
Ուղղակի երևի ուսուցիչները պետք ա ճիշտ աշխատեն երեխաների հետ, կարևոր կետերի վրա ուշադրությունը հրավիրեն, էդ էլ երևի դպրոցական ծրագրերը թույլ չեն տալիս:
Դիանա ջան, կարդա էդ վեպը, բայց ոչ թե ամառային հանձնարարությունները կատարած լինելու համար, այլ գուցե փորձելով համեմատել էսօրվա հետ, էն ժամանակվա խոսացկությունները հիմիկվա, էն ժամանակվա խնդիրները՝ հիմիկվա, իրանց դարդուցավերը՝ մերինի հետ: Հիմա չկարդացիր, հետո էլ չես կարդալու, բայց եթե կարդացիր, հետո ինքդ կհասկանաս, թե ինչ լավ ա, որ կարդացել ես: Ես ինձ ստիպելով եմ կարդացել, գուցե ոչ մինչև վերջ, ու էսօր հիշում եմ մենակ էն, որ էնտեղ լիքը հետաքրքիր, կարևոր բան կար, որ հիմա չգիտեմ: Գուցե դեռ վերադառնամ էդ վեպին, բայց ինչ լավ կլիներ, որ դեռ դպրոցում իմանայի էն, ինչ նոր եմ իմանալու կամ եսիմ էլ կիմանա՞մ:
Մեջբերել
Էջանիշներ