Գարեգին Նժդեհ - Ցեղակրոն (Ամեն oր մի քանի րոպե պարտադիր)
Գարեգին Նժդեհ - Ցեղակրոն (Ամեն oր մի քանի րոպե պարտադիր)
Փա՜ռք Տիեզերքի Արարչին, փա՜ռք Հայ Աստվածներին, փա՜ռք Հայքին ու Հայերին, բոլոր Արիներին:
Լիոն Ֆեյխթվանգեր, «Օպպենհայմների ընտանիքը»։
Սիմոն Հմայակյան(իմ ամենասիրելի դասախոսը) - «Վանի թագավորության պետական կրոնը»
Держи меня за руку долго, пожалуйста,
Крепко держи меня, я не пожалуюсь...
Կարդալ շատ եմ սիրում, ամեն օր գոնե 20 րոպե պարտադիր կարդւմ եմ: Հիմա կարդում եմ Վիլյամ Սարոյանի պատմվածքների առաջի հատորը: Ինձ շատ են դուր գալիս նրա պարզ, բայ խորը իմաստ ունեցող անկեղծ պատմվածքները:
Եղիր հե՛զ, բանող ե՛զ, և վարիր այս անվերջ սևահողը, երբ կիջնի երեկոն, դու հանգիստ գնա գոմ, որոճա՛ քեզ բաժին ընկած խոտը, մինչև կբացվի առավոտը:
Կողբի Գեղարվեստի Դպրոց
Օսկար Ուայլդ - "Դորիան Գրեյի դիմանկարը"
շա~տ լավ բաներ էի լսել էս գրքի մասին, համ էլ ծրագրային է... շա~տ գեղեցիկ գաղափար է ընկած հիմքում, բայց գրելաոճն ինձ հիասթափեցրեց... թեև գուցե թարգմանությունն է ահավոր, որովհետև էսպիսի գաղափար հղացած հեղինակն էն էլ 19-րդ դարի վերջին էնպես չէր գրի, ինչպես շարադրված է էս գրքում... հենց միայն վերնագրի սխալ թարգմանությունն արդեն հուշում է, որ սա նույնը չէ, ինչ գրել է Ուայլդը:
Հայերեն կոչվում է "Դորիան Գրեյի դիմանկարը", իսկ անգլերեն` "The Picture of Dorian Gray", վիքիպեդիայում էլ գրված է. "The story is often miscalled The Portrait of Dorian Gray"
հա, հիմա ցանցում նայեցի` իսկապես այլ ոճով է գրված... սկզբից էլ պիտի անգլերենը վերցնեի, երևի էդ ժամանակ կհասկանայի, թե ինչու են շատերը սիրահարված էս գրքին...
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
Ալբեր Քամյու - «Անկում»
Մարդ չպիտի էնքան քաղցր լինի, որ կուլ տան, չպիտի էնքան դառը լինի, որ թքեն:
Հրանտ Մաթևոսյան
Վոլտերա (06.08.2013)
Գրիգոր Նյուսացի- "Մովսեսի Կյանքը"
Տալբերգ Ն.-"Լյութերականություն"
Անցյալը ճզմած քո լաթերի մեջ՝ կախում ես մեխից… ու՞ր պիտի փախչես ինքդ քեզանից:
Վերջացրի Դոստոևսկու "Белые ночи"–ն, Արփիար Արփիարյանի «Դատապարտեալը», Գրիգոր Զոհրապի «Փոստալը», Մուրացանի «Հատուկ թղթակիցը», Շիրվանզադեի «Կոսմոպոլիտը», դեռ պայքարում եմ Դիկենսի "Great Expectations"–ի հետ։
Սկսել եմ կարդալ Վալենտին Պիկուլի «Բայազետը»։
Զուգահեռ՝ Եփրեմ Խուրիի «Հոգևոր զրույցները» և Արշակ Տեր–Միքելյանի «Հայ Առաքելական Եկեղեցու Քրիստոնեականը» (Катехизис)։
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
Արտակ Ճաղարյան - Ականատեսը- մի օրում կարդացվող վեպ է:Իսկ հիմա կզարմանաք, բայց հաճույքով կարդում եմ « Ոսկե քաղաք»-ը` էս էլ մանկությանս հիշողությունները վերապրելու համար:
Աչքիս մենակ ես եմ ինձ տանջում
Մեկա էդ անտեր լեզուն սովորելու եմթեկուզ երկու կես լինեմ
Հիմա անցած տարիներիս չկարդացած գրքերի բացն եմ լրացնում: Կարդում եմ Ալ. Դյումա - Ասկանիո
Հա, բայց ինչո՞ւ Դոստոևսկիով ես քեզ տանջում։ Դիկենս, Թեքերեյ, Քերոլ, Ուայլդ, Սթիվենսոն՝ լիքը բան կա...Dayana-ի խոսքերից
Աչքիս մենակ ես եմ ինձ տանջում
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
Մի շաբաթ առաջ էլ Մոյեմով էի ինձ տանջում
Դայ, եթե ուզում ես անգլերեն կարդալ, լավ կանես հենց անգլերենով գրված ինչ-որ բան կարդաս, ոչ թե թարգմանածը…Մի շաբաթ առաջ էլ Մոյեմով էի ինձ տանջում
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Նյուտը ճիշտ ա ասում: Էդ թարգմանություններն ահավոր են: Ես «Իդիոտն» եմ կարդում (հա՛, դեռ չեմ վերջացրել. ժամանակ չկաԴայ, եթե ուզում ես անգլերեն կարդալ, լավ կանես հենց անգլերենով գրված ինչ-որ բան կարդաս, ոչ թե թարգմանածը…
Հեմինգուեյ կամ Սելինջեր կարդա անգլերեն: Երկուսն էլ հրաշալի են
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ