Իդեալական դեպքում այսպես եմ պատկերացնում՝ պետք է սովորել այնքան, որքան որ բավարար է քո ուզած աշխատանքը կատարելու համար, հետո սկսել աշխատել (չդադարել սովորել աշխատելու ընթացքում, ինքնակրթումն ի նկատի ունեմ), հետո կարող է զգաս, որ քեզ էլի է ակադեմիական ուսում պետք, նորից սկսես սովորել: Օրինակ, բակալավրի դիպլոմը ստանալուց հետո մի քանի տարի աշխատել հետո ընդունվել մագիստարատուրա, ավարտել ու էլի սկսել աշխատել: Ինչ իմանաս կարող է հետո էլ խելքիդ փչի ընդունվես ասպիրանտուրա…Leo_de_Gran-ի խոսքերից
Սակայն կյանքում լինում են մի շարք հանգամանքներ, որոնց հետ չես կարող հաշվի չնստել, օրինակ, եթե չես սովորում բռնում բանակ են տանում, եթե չես աշխատում, սոված ես մնում, եթե համատեղում ես ոչ մեկն ես քո ուզածի նման լավ անում, ոչ մյուսը: Դրա համար ընդհանուր դեղատոմս երևի թե չկա…
Մեջբերել
Էջանիշներ