Ես էլ լսել եմ, որ պոլիտեղնիկնա հեշտ ընդունվել բայց դժվարա սովորել, նույնիսկ լսել եմ որ պոլիտեխնիկի ուսանողների համար ամենավատ անեծքը ԳԾԱԳԻՐՏ ՃՂԵՄՆԱ, մի խոսքով ավելի լավա 3 քննություն տամ քանց թե մի հեկտարանոց գցագիր վերցնեմ փողոցով ման գամ, ընդեղի տղաներին ել չեմ նախանձի մի անեկդոտ լսելուց հետո
Ասումա 3 աղջիկ են գնում մեկը գեշ , մյուսը ահավոր գեշ , են մյուսն ել վապշե պոլիտեխնիկի ուսանողուհիա. Ես չեմ սովորել ըտեղ, բայց սենց եմ կարծում երևի էտ աղջիկը էնքանա սովորում, որ ժամանակ չի լինում իրա արտաքինով զբաղվի, դրա համարա գեշ.
դե տղաներին ել չեմ նախանձում նրա համար քանի որ ես չեի կարանա մի տեղ սովորել որ գոնե 10-ից 5-ը սիրուն չլինեին.
Չնայած անեկդոտը ես չեմ հորինել ես ուղակի ասեցի իմ լսածի մասին եթե սխալվում եմ ուղղեք, իմ կարծիքով պիտի արտահայտվես լսածտ, որ հաստատ իմացողները ուղղեն քեզ եթե սխալ ես
Մեջբերել
Ռեալիստ-ի խոսքերից
) և պոլիտեխնիկը։ Գուցե էլի կան, որոնց մասին չգիտեմ, չեմ կարող ասել։ Միայն գիտեմ, որ շատ ԲՈՒՀ-երում կարելի է տարվա ընթացքում ոչինչ չանել և միայն քննությունից առաջ մի քանի օր պարապելով՝ գոնե դրական գնահատական ստանալ։ Բայց չեմ կարծում, թե այդպես կարելի է նորմալ մասնագետ դառնալ։ Գիտելիքը, վերջիվերջո, պետք է նաև նստվածք տա, այլապես շատ շուտով մոռացվում է նույն արագությամբ, ինչ արագությամբ, որ ընկալվել էր։ Դա վաղուց փորձված բան է։ 
Սպո՞րտ, այն էլ ռեգուլյա՞ր… Դեմ չեմ, դա իրոք շատ առողջարար է, բայց տվյալ դեպքում պետք է ընտրություն կատարել. կա՛մ շաբաթվա մեջ երկու-երեք անգամ սպորտով ես զբաղվում, կա՛մ դասերդ հասցնում ես: 
Էջանիշներ