Աշխատանք գտնելու ամենաարդյունավետ եղանակը…

[aerosmith]

Վիճակը էդքան էլ տենց չի, ոնց նկարագրում ես: Ես մի տարի առաջ գործի եմ ընդունվել առանց փորձի ու դիպլոմ էլ էն վախտ չունեի: Ու ընդհանրապես, դիպլոմի առկայությունը շատ երկրորդական է: Ստուգում են առաջին հերթին գիտելիքներդ ծրագրավորումից ու օօպ-ից, ոնց որ Apple-ում: Ու ընդհանրապես, ամերիկյան շատ ֆիրմաներ Հայաստանում արդեն մասնաճյուղեր են բացել, նենց որ ամերիկյան ֆիրմայում աշխատելու համար պետք չի հասնել ամերիկա, տեխնոպարկ հասնելն էլ ա հերիք:

հա ճիշտ էս, գալիս են ստեղ հայ մասնագետներին կանչում են, ու շատ չնչին աշխատավարձով աշխատացնում։ Գիտեն թե մենք էլ հարիֆ ենք ու բան չենք ջոկում։
Կարող եմ ասել դրանցից մեկին։ Հանրահայտ SYNOPSYS-ըՙ հա վատ կամպանյա չի, բայց կանրում են իրանց մոտ սովորելու, խոստանալով որ աշխատանքի կտեղավորեն, էն էլ կամ չեն տեղավորում, կամ էլ տեղավորում են շատ չնչին աշխատավարձ տալով, որից մենակ քյարնա մնում սերտեֆիկատդ ու իրանց անունը։

[aerosmith]

Ընկերս մի 5 տարի էդ մտքով էնքան տանջվեց, էնքան ջանք ու գումար թափեց գնալու համար, վերջը գնաց: Հիմա ողբում ա:
Ու մի քանի տասնյակ իրա օրին մարդ ա ճանաչում:
Իսկ ստեղ գործ ուներ, գումար էր աշխատում, լիքը ընկերներ ուներ, որոնց կարա ամեն օր տենա, գոնե ձեռք կմեկնեինք...
հա հիմա էլ լիքը ընկերներ ունի, բայց ոչ մեկս իրան չենք կարա օգնենք:

Հա Էլմօ ջան, բայց դե ըտեղ իրա մեծ ներդրումն ունի կրիզիսը, որի ստիպեց մեծ քանակությամբ ծրագրավորողների, որ պիցցա ցրեն։

[One_Way_Ticket]

Որպես ծրագրավորող ասեմ, ես նաև բազմաթից ընկեր ծրագրավորողներ ունեմ և ահագին տեղյակ եմ աշխատավարձերի կարգից: Լավ ծրագրավորողին Երևանում մինչև 2000 դոլլար տալիս են: Խոսքը մաքուր ծրագրավորողի մասին է: Եթե մենեջեր ես, մինչև 4-5 հազար կհասնի: Խոսքը երկու դեպքում էլ մաքուր աշխատավարձի մասին է` հարկումից հետո:

[Տատ]

Սկզբնական գումարը պետք է ունենալ, պահանջվող գումարի 25-30 տոկոսը:

Ինչպես այստեղ (20-25) :

Իսկ դա ահագին թիվ է ու մի տարում կամ 2 հաստատ չես կարող հավաքել300- 500 հազար աշխատավարձով:

Բայց ո՞վ ասաց, որ ասենք շվեյցարական միջին խավը, որ երազում է իր սեփական տնակի մասին, կարող է այդ կրեդիտը ստանալ 2 տարվա աշխատանքից հետո
Մինչ ամուսնությունը հավաքում են, հետո երկուսով աշխատում մի 5 տարի, հետո երեխա ունենում ու միայն ամուսնու աշխատավարձով ապրում էլի մի 3 տարի, հետո նոր կարող են տուն առնել: Կամ էլ ծնողներն իրենց տան հիպոտեկն են որպես զալոգ տալիս...
Միջին աշխատավարձը 4000-5000, բնակարանի վարձը՝ 1500, ապահովագրությունները (բոլոր) 1500, հարկը՝ տարեկան մի աշխատավարձ, լիքը անկապ բայց պարտադիր ծախսեր, բենզին, մի թոքր արձակուրդային ճանապարհորդություն (կամ էլ չէ), հազիվ ուտելու, կաֆեյի ու հագնվելու բան է մնում: տան գինը՝ 600 000: Մեր վայրերինն եմ ասում, Ցյուրիխ Ժնև՝ կրկնակի:

Մենք 18 տարի է այստեղ ենք միասին, հինգ տարի առաջ էնք գնել մեր տունը(բայց тнище է), ու մեր կյանքի ընթացքում ԵՐԲԵՔ չենք ծածկի ամբողջ պարտքը, երբեք: Մեր տունը բանկինն է: Բայց ամսեկան հիփոթեկն ավելի պակաս է, քան այդ նույն տան վարձը, եթե վարձում ես: Համ էլ երեխաներին ավել գումար կհավաքվի եթե վաճառելու լինեն, որոշ մասը պարտքի թերևս հետ ենք մուծում:

Շուստրիյե կակիյե, մի 7 տարի պիտի ճկռե՞ք, որ մի բանի հասնեք, թե վռազ:
Եթե այդ Էլմոյի ասած ընտանիքային զեղջերն անեն, տեղից կշարժվի անտունությունը

[AMzone]

Ոչ էլ ղեկավար անձնակազմը: Սովորական մասնագետներն էլ են նորմալ ստանում:

Ուսանողներին մի կարծեմ 150 000 -ից սկսած են տալիս, ավելի կոնկրետ Synopsys -ի ժողովուրդը կասեն, եթե իրանց թույլատրվում ա նման ինֆորմացիա հրապարակել:
Համենայն դեպս շատ ու շատ ավելի լավ ա, քան մնացած բոլոր տեղերում: Ես ուսանող ժամանակ կերազեի նման աշխատանք ունենալ: Որովհետև ստիպված օրեկան 800 դրամով բանվորություն էի անում, որ օրվա հացս գոնե ես վաստակեմ:
Իհարկե դա երկար չտևեց, որովհետև գալիս էի տուն ու գիրք էի կարդում: Ու հենց ուսանող ժամանակ էլ բանվորից ցանցային ադմինիստրատոր ճանապարհը անցել եմ: օրեկան 800 դրամից 5000 դրամ եմ հասել, իսկ 2002-2004 թթ դա բավականին մեծ գումար էր:

իսկ քանի ուսանող է աշխատում, 10՞ քանի ուսանող ունի Հայաստանը, ու քանիսնեն աշխատում, մարդ կա ծրագրավորումա սովորում, բայց հետնել մատուցողա աշխատում, ինչա որ ժամերը բռնեն, բոլոր ընկերությունները չեն որ ուսանող են ընդունում, ավելի ճիշտ ասաց, մատերի վրա կարելիյե հաշվել ետձև ընկերությունները, ես հիմա սովորում եմ, աշխատանք եղելա, որ կարայ գնայ խանութում կոմպի, կամ ուրիշ տեղ, բայց առավոտից երեկո, իսկ ես չեմ կարա, սովորում եմ, ստիպված ուրիշ գործ եմ փնտրում, թեկուզ իմ մասնագիտության հետ կապ չունենա, գիշերը պահակ, կամ կեսորից հետո ինչոր մի ռեստորանում մատուցող, կարևորը էնա, որ միտե աշխատեմ ու կարանամ վարձս մուծեմ, ուղակի զարմանում եմ Էլմո ջան, խիյես ոտքտ դրել գազին ու չես ուզում ընդունես որ գործ չկա, թեկուզ ասեն 10տոկոսի համար կա, ովոր մասնագիտություն ունի, լավ հիմա մարդա սովորած տղա չի, բանակից էկելա, ինչ աշխատի, գիտեմ մասնագիտություն չունի, բանվոր կաշխատի, իսկ ոնցես գնահատում, որ առավոտ 9-ից մինչև երեկոյան 6-ը սաս ում աշխատես բանվոր, բեռներ տեղափոխես դատարկես, և այլն ու ամսեկան ստանաս 80000դրամ, ետ քո կարծիքով աշխատավարձա, թե աղքատավարձա, մարդ դրանով իրան չի կարա պահի ուր մնաց կարանա, ինչոր բան ստեղծի որ ամուսնանա ընտանիք կազմի, Հայաստանի բնակիչների քանակը շատանա, որ մեր աղջիկներն էլ տունը չմնան, ու ստիպված նեգռի պարսիկի արաբի 3կինը չդառնան. այսքանը.......

[One_Way_Ticket]

AMzone ջան, հազար ներողություն, ինչ-որ հիմա ասելու եմ, ուղղված չէ ոչ քեզ, ոչ էլ կոնկրետ ինչ-որ մեկին:

Հայ տղաներից շատերը դպրոցական ու ուսանող (եթե ընդունվում են) ժամանակ ձեռքերն ընկած փողերը ծախսում են խմիչքի, անբարոյականների, կազինոների վրա, դասերից թռնում են, ու անգամ չեն էլ մտածում թե հետո ինչ են անելու: Իսկ երբ գալիս է ինքնուրույն ապրելու ժամանակը, ասում են "վայ": Ու հետո էլ ասում են` երկիրը երկիր չէ:

Իսկ ես օրինակ ուսանող ժամանակ Աբովյանի "Կնիգոլյուբ" խանութում էի շատ լինում, որոշում էի, թե որ ամսվա թոշակիս որ գիրքն եմ գնելու...

[AMzone]

AMzone ջան, հազար ներողություն, ինչ-որ հիմա ասելու եմ, ուղղված չէ ոչ քեզ, ոչ էլ կոնկրետ ինչ-որ մեկին:

Հայ տղաներից շատերը դպրոցական ու ուսանող (եթե ընդունվում են) ժամանակ ձեռքերն ընկած փողերը ծախսում են խմիչքի, անբարոյականների, կազինոների վրա, դասերից թռնում են, ու անգամ չեն էլ մտածում թե հետո ինչ են անելու: Իսկ երբ գալիս է ինքնուրույն ապրելու ժամանակը, ասում են "վայ": Ու հետո էլ ասում են` երկիրը երկիր չէ:

Իսկ ես օրինակ ուսանող ժամանակ Աբովյանի "Կնիգոլյուբ" խանութում էի շատ լինում, որոշում էի, թե որ ամսվա թոշակիս որ գիրքն եմ գնելու...

բան չունեմ ասելու, ետել կա, բայց ետ շատ չնչին տոկոսե կազմում, բայց ետ քո ասածնել մեր կյանքում պտի տեղ ունենա, մարդ ամեն ինչից չպտի զրկի իրեն. բայց արի դույել իմ ասածի հետ համաձայնվի.

[AMzone]

համաձայնվենք նրա հետ որ ինչքամ մարդ կա որ ուզում է սովորել, բայց չի սովորում ընտանեկան դրությունից ելնելով, մարդ կա 8դասարանից դուրս գալիս գնում միտե օրը 1500դրամով աշխատումա, որ իր ընտանիքը պահի, հազար ու մի բան կա, իսկ պետությունը ԸՆԴՀԱՆՐԱՊԵՍ դրա մասին չի մտածում, ես մեր հեռուստաալիքներն էլ արտասահմանից դիտելիս, գիտեն թե եվրապայա, պետությունը ամենինչի մասին հոգումա, բոլոր ուսանողներին գործի ա դնում, ուղակի զուտ թոզ են փչում սփյուռքի հայերի վրեն, որ ջեբերները դատրկեն, Հայը խելքով, անկուշտ ա եղել, մարդա մասնագիտություն չունի, էթա քցի իրան, չապրի, թե որ մասնագիտություն չունես պտի 1000դրամ տան, կամ մարդու տեղ չդնեն, բոլորնել պտի հավասար լինեն, ինչ կապ ունի ես ադմինեմ, միյուսը բանվոր, պտի բոլորին էլ գնահատեն, ու նորմալ վարձատրեն, նամանավանդ որ հայաստանում ամեն ինչ թանգա.

[Elmo]

AMzone ջան կարևորը չհիասթափվես: Ոչ ոք չի ասում, թե հեշտ է հասնել հիմնական ու բարձր վարձատրվող աշխատանքի: Էդ ճամփան շատ դժվար է ու երկար: Բայց ամենակարևորը ոչ մի անգամ հետ չկանգնես բռնածդ գործից, միշտ պետք է մտածես, որ վաղը դու մեկ օրով ավել աշխատանքային փորձ ունես, քան էսօր ու վաղը ավելի հմտացած կլինես քո գործում, քան էսօր: Հետևաբար յուրաքանչյուր օր քեզ տանում է դեպի ավելի բարձր վարձատրվող ու ավելի հարմար աշխատանքի: Նույնիսկ աշխատանքով ապահովված մարդիկ են ժամանակ առ ժամանակ ստիպված լինում աշխատանք փոխել: Ինչ-ինչ պատճառներով ցանկացած աշխատատեղ վաղ թե ուշ անհրաժեշտ է լինում լքել: Բայց ամեն անգամ աշխատանք փոխելուց զգում ես, որ ավելի հեշտ ես գտնում նոր աշխատանքը ու ավելի լավն ես գտնում: Քեզ հաջողություն էդ գործում:
Կյանքում չհուսահատվես, ստեղ մի քանի տասնյակ փորձառու մարդ քեզ քաջալերում ու պատրաստի խորհուրդներ ա տալիս:

հ.գ. Մենակ մատուցող չընունվես էլի: Ինչքան էլ բոլոր գործերն էլ պատվաբեր են, բայց մատուցողը մի քիչ տղամարդու համար(հոգեբանական տեսակետից) ծանր գործ ա: Ես ամենածանր գործն արել եմ նույն պահին ինձ առաջարկվող մատուցողի աշխատավարձի կես գնով, բայց մատուցող չեմ աշխատել:

[Dayana]

Կներեք, մի քիչ թեմայից շեղվելով մի հարց տամ:
Իսկապե՞ս բոլորդ կարծում եք, որ Արտասահմանում աշխատելը ծայրահեղ դժվար ու վատն է: Ինձ չափազանց հետաքրքրող հարց է:

[Second Chance]

Ինչպես այստեղ (20-25) :
Բայց ո՞վ ասաց, որ ասենք շվեյցարական միջին խավը, որ երազում է իր սեփական տնակի մասին, կարող է այդ կրեդիտը ստանալ 2 տարվա աշխատանքից հետո
Մինչ ամուսնությունը հավաքում են, հետո երկուսով աշխատում մի 5 տարի, հետո երեխա ունենում ու միայն ամուսնու աշխատավարձով ապրում էլի մի 3 տարի, հետո նոր կարող են տուն առնել: Կամ էլ ծնողներն իրենց տան հիպոտեկն են որպես զալոգ տալիս...
Միջին աշխատավարձը 4000-5000, բնակարանի վարձը՝ 1500, ապահովագրությունները (բոլոր) 1500, հարկը՝ տարեկան մի աշխատավարձ, լիքը անկապ բայց պարտադիր ծախսեր, բենզին, մի թոքր արձակուրդային ճանապարհորդություն (կամ էլ չէ), հազիվ ուտելու, կաֆեյի ու հագնվելու բան է մնում: տան գինը՝ 600 000: Մեր վայրերինն եմ ասում, Ցյուրիխ Ժնև՝ կրկնակի:

Մենք 18 տարի է այստեղ ենք միասին, հինգ տարի առաջ էնք գնել մեր տունը(բայց тнище է), ու մեր կյանքի ընթացքում ԵՐԲԵՔ չենք ծածկի ամբողջ պարտքը, երբեք: Մեր տունը բանկինն է: Բայց ամսեկան հիփոթեկն ավելի պակաս է, քան այդ նույն տան վարձը, եթե վարձում ես: Համ էլ երեխաներին ավել գումար կհավաքվի եթե վաճառելու լինեն, որոշ մասը պարտքի թերևս հետ ենք մուծում:

Շուստրիյե կակիյե, մի 7 տարի պիտի ճկռե՞ք, որ մի բանի հասնեք, թե վռազ:
Եթե այդ Էլմոյի ասած ընտանիքային զեղջերն անեն, տեղից կշարժվի անտունությունը

Տատ ջան ես չեմ ասել թե դրսում ամեն տեղ փրթած թափած է: Դրսում աշխատելով հեշտ է Հայաստանում տուն գնելը ոչ թե այնտեղ: Իսկ այստեղ 300 հազարաոց ընտանեկան բյուդջեով շատ ավելի դժվար է: Քանի որ բացի տնից շատ հարցեր կան: Եթե ես օրինակի համար 300-400 ից 150 ը փորձեմ խնայել հավաքել տան համար, պետք է ինձ անհրաժեշտ այլ ապրանքներ չառնեմ, նորմալ չսնվեմ, հյուր չգնամ , ծնունդ չգնամ, չանեմ և այլն... քանի որ մնացած գումարի կեսն էլ դեռ տան վարձ պետք է վճարեմ:
Ավելացնեմ որ ես ինքս չեմ բողոքում, ճիշտ է դժվար է, բայց վստահ եմ, որ ժամանակի ընթացքում ամենինչ կունենանք: Ու գնալով ավելի շատ կվաստակենք ու ստիպված չենք լինի տուն գնել 10-15 տարի շատ պարզ, հասարակ բաներից մեզ զրկելու հաշվին

[Elmo]

Amina ջան լավ կլինի, չմտածես: Էդքան շենքերը որ սարքել են, հո չե՞ն քանդելու, պետք ա վաճառեն: Ու պետք ա հասանելի գնով վաճառեն, որ առնենք, թե չէ չենք առնի, թող տենց մեռնեն ու չտենան իրենց շենքերը բնակեցված:

[Second Chance]

Amina ջան լավ կլինի, չմտածես: Էդքան շենքերը որ սարքել են, հո չե՞ն քանդելու, պետք ա վաճառեն: Ու պետք ա հասանելի գնով վաճառեն, որ առնենք, թե չէ չենք առնի, թող տենց մեռնեն ու չտենան իրենց շենքերը բնակեցված:

Էլմո ջան չեմ մտածում, վստահ եմ, որ ամենինչ լավ կլնի:
Իսկ էտ նոր շենքերի շատանալն էլ լավ է, հները բավականին պետք է որ էժանանան:

[One_Way_Ticket]

Կներեք, մի քիչ թեմայից շեղվելով մի հարց տամ:
Իսկապե՞ս բոլորդ կարծում եք, որ Արտասահմանում աշխատելը ծայրահեղ դժվար ու վատն է: Ինձ չափազանց հետաքրքրող հարց է:

Ես նման բան չեմ պնդել: Իմ ասածն այն էր, որ մարդիկ հաճախ չափից դուրս մեծ սպասելիքներ են ունենում արտասահմանից: Ընդհանրապես գնալու երկու ձև է լինում: Մեկը երբ որ մարդը Հայաստանում էլ է նորմալ ապրում, աշխատում, սակայն ունի օբյեկտիվ դժգոհություններ (օրինակ, Էլմոն դժգոհ է, որ տները թանկ են), ուսումնասիրում է այլ երկրներում վիճակը, գտնում է իր համար հարմար տարբերակ և գնում է: Երկրորդն էլ այն է, որ մարդը "աբիժնիկավարի" է գնում, կարևոր չէ թե ուր, կարևորը Հայաստանից հեռու, մտածելով, որ Հայաստանը աշխարհի ամենավատ երկիրն է, իսկ մյուս տեղերում իրեն գրկաբաց սպասում են: Որպես կանոն առաջին կատեգորիայի մարդիկ հաջողության հասնում են, երկրորդները` ոչ:

[Տատ]

Կներեք, մի քիչ թեմայից շեղվելով մի հարց տամ:
Իսկապե՞ս բոլորդ կարծում եք, որ Արտասահմանում աշխատելը ծայրահեղ դժվար ու վատն է: Ինձ չափազանց հետաքրքրող հարց է:

Չէ, լավ է իհարկե: Մանավանդ, եթե պատրաստվում ես այդ գումարը Հայաստանում ծախսել: Եվ բոլորին էլ կարելի է խորհուրդ տալ, հնարավորության դեպքում փորձել: Համեմատությունն անհրաժեշտ է ճանաչման համար:

Պարզապես՝ առանց վարդագույն կամ երկնագույն ակնոցների, հասկանալով, որ չարաշահումների առարկա կարող են դառնալ Հայաստանի քաղաքագիները, նույնիսկ ընտիր մասնագետ լինելով: Պատրաստ լինելով դրան:

Ամինա, գիտեմ, որ դժվար (գրեթե անհնար) է բնակարանային հարցը Եղբայրս որ պայթի-տրաքի, չի կարող տուն գնել...Բայց կա նաև դրական համեմատություն՝ բոլորի բնակարանները սեփականացված են սովետից հետո, կոմունալ մուծումները՝ չնչին(համեմատ այստեղին, հարաբերական ): Բա որ այդ ամենը մասնավոր վարձերով լինե՞ր:

Թեման վարի տվեցի