ՀաArtgeo-ի խոսքերից
Ժող սխալ եք հասկացել թեմանԽոսքը իրանցից եկող խոչընդոտների մասին չի: Այլ անկախ իրանցից
Տվյալ դեպքում խոսքս միայն խոչընդոտների, այլ ոչ սխալների մասին է։:
Այդ դեպքում
քո հիմնավոր ցուցակին ավելացնեմ
կառավարման փորձի բացարձակ չլինելըԼևոն Տեր-Պետրոսանի կառավարման ժամանակահատված
տարիներով կիսասոված տարրի հայտնվելը իշխանության ղեկին, նրանց կողմից ռեսուրսների տնօրինմումը
դասընկերները ու նրանց ընկերները իրենց ազգ ու տակով
ներքին խուժանը
արտաքին "գայլերի" կողմից հայկական ունեցվածքը խժռելու մեծ ախորժակը
հայկական միջավայրում կարող ուժի անկազմակերպ լինելըՌոբերտ Քոչարյանի կառավարման ժամանակահատված
դեսիդենտական մտավորականության կողմցի Հայաստանը լքելը
արտաքին աշխարհի հուժկու ճնշումը
քաղաքական կառույցների իսպսռ բացակայությունը /կառավարման պետական ապարատը չշփոթել քաղաքական ուժերի - դիմության և ընդիմության հետ/
Հ.Գ.
Այս վերջին կետը մասնակի պարզաբանման կարիք ունի: Քաղաքական ուժի կործանումը սկիզբ դրվեց ոչ թե Ռոբերտ Քոչարյանի, այլ Լևոն Տեր-Պետրոսանի կառավարման ժամանակ, երբ կեղծվեցին 1996թ ընտրությունները և թույլ չտրվեց երկրորդ հզոր քաղաքական ուժի ձևավորումը: Դա կոպիտ սխալ էր, ավելի երկարատև իմաստով հանցագործություն, որի պատճառով Հայաստանը հիմնովին զրկվեց քաղաքական կառույցներից: Եթե բնականոն ձևով ՀՀՇ-ն հանձներ իշխանությունը, ապա մենք կունենայինք հուժկու լիբերալ-դեմոկրատական ընդիմություն հանձինս ՀՀՇ-ի, և մի նոր քաղաքական ուժի ծնունդ ՝ հանձինս Ազգային-պահպանողական դիմության:
Եվ երկիրը կունենար բնականոն քաղաքական զարգացում, և ՀՀՇ-ն 10 տարի, բնականից չէր հայտնվի իզգոյի վիճակում:
Իսկ Քոչարյանի ժամանակաշրջանում` ընդամենը այս դատարկ տարածքները ամուր ձևի "պլոմբվեցին": Այժմ, 10 տարի անց, փորձ է արվում կրկին 0-ից քաղաքական դաշտ գոյացնել: Վերջին հաշվով իմ համար միևնույնն է, թե ով է գալու իշխանության, ՀՀՇ-ն թե ԱԺՄ-ն թե ..., սակայն կարևոև է, որ ունենանք ուժեղ, հզոր, գաղափարական դիմություն և ընդիմություն, որից ոչ մեկն էլ ցավոք չունենք: Ունենք պետական ծառայողներ, և ...վերջ:
Մեջբերել
Էջանիշներ