Ովքե՞ր են ՀՀՇ-ականները

[dvgray]

2.ՀՀՇ-ի իշխանության գալուց հետո Հայաստանում սկսված հակառուսական հիստերիան/ այն հիմա էլ շարունակվում է նույն ՀՀՇ-ականների ու Լևոնականների կողմից, վկան` այս ֆորումում "Ովքեր են ամենաշատը վնասում Հայաստանին" հարցման արդյունքները/, որի պատճառով մեկը մյուսի ետևից փակվում էին Ռուսական դպրոցներն ու սկսվեց առանց այն էլ փոքրաքանակ ռուսական համայքի ներկայացուցիչների հեռանալը Հայաստանից: Այդ պատճառով նաև հեռացան աղետի գոտում ամենածվալուն շինարարություն իրականացնող Ռուս շինարարները: Ռուսներն սկսեցին Արցախում և նաև այստեղ մեր դեմ օգտագործել խորհրդային բանակն ու այդ պատճառով ընկան Գետաշենն ու Մարտունաշենը, Շահումյանն ու Մարտակերտը:

Ռուսական դպրոցները փակելու, և ընդհանրապես հակառուսականության մասով:
Փաստերի հետ քարկտիկ ես խաղում: Ռուսական դպրոցները փակելու առաջամարտիկը Ռաֆայել Իշխանյանն էր: Նա ՀՀՇ-ական չէր: Նա մեր ազգի բացառիկ մտավորականներից էր: Ու շնորհակալություն հայտնի նրան, որ էսօրվա երեխաները Երևանի փողեցներում ռուսերեն չեն խոսում, ու առանց այդ էլ աշխարհում մասերի բաժանված ազգը մասերի չի բաժանված բուն Հայաստանում լեզվամտածողության առումով:
Ռուսականության մասով: Դա ժողովրդի բնական ռեակցիան է իրեն զավթած օտար ազգի հանդեպ: Երբ որ վերջնականապես կազատագրվենք ռուսական գերիշխանությունեից, այն ժամանակ էլ լրիվ իր տեղը կընկնի ազգ-ազգ հարաբերությունները, ու իզուր տեղը մի մտահոգվի: Հայերս լավ էլ գիտենք գնահատել ուրիշի արժանիքները և արժեքները: Ռուսներն էլ կունենան իրենց տեղը այդ համակարգում:

Մի քիչ քեզ եթե նեղություն տաս, ու փորձես քարկտիկ չխաղալ փաստերով, ապա կասես, որ հենց 1992-95 թվերին էր, որ հայերիս մեջ շատ քիչ հակառուսականություն կար, քանի որ ի շնորհիվ նաև Լևոնի /և Ելցինի ու ռուսական դեմոկրատների/, մեր ազգերի միջև հաստատվեց հորիզոնական նորնալ հարաբերություններ: Երբ ոչ մեկը մյուսին չէր իշխում: Հենց այդ ժամանակ կնքվեց մեծ ստրատեգիական պայմանագիրը: Ու հենց էտ ժամանակ էր, որ ոչ մի ռուս քաղաքական գործչի լեզում չէր "սայթաքում" մեզ անվանոլու իր ֆորպոստ: Որովհետև դա հնարավոր չէր: Մենք իրականում անկախ ու ազատ երկիր էինք:

Գետաշենն ու Մարտունաշենը, Շահումյանն ու Մարտակերտը ընկան սովետական բանակի ճնշման տակ: Այն ժամանակ դեռ ռուսական դեմոկրատները չէին իշխանության: Իսկ Լևոնի պարտնյորները՝ ռուս դեմոկրատներն էին: Եվ ի շնորհիվ հենց դրա հետագայում ոչ միայն ազատագրվեց Արցախը, այլև բոլ-բոլ գրավվեց ու դրան միացվեց անվտանգության գոտին: Ու մի այնպիսի աշխարհագրական տեսքով ու սահմաններով, որ դրանից ավելի լավ՝ ռազմական-պաշտպանական տեսակետից հնարավոր չի պատկերացնել :

Պաստերը պերետասովկա անելով փորձում ես անվերջ Լևոնին սևացնել: Էլ հրեա, էլ մասոն. էլ հակառուս... շուտով երևի կհասնես նրան, որ կգրես որ նա էր, որ Հայաստանը հայտարարեղ անկախ երկիր ու դրանով ապացուցեց իր հակառուսականությունը:

Նախ ՝ դա տգեղ է: Երկրոդ, ինչքան էլ առաջին հայացքից տարօինակ հնչի, սա էլ բուն "հայկական" նախանձի վառ արտահայտություն է:

[Smergh]

Ռուսական դպրոցները փակելու, և ընդհանրապես հակառուսականության մասով:
Փաստերի հետ քարկտիկ ես խաղում: Ռուսական դպրոցները փակելու առաջամարտիկը Ռաֆայել Իշխանյանն էր: Նա ՀՀՇ-ական չէր: Նա մեր ազգի բացառիկ մտավորականներից էր: Ու շնորհակալություն հայտնի նրան, որ էսօրվա երեխաները Երևանի փողեցներում ռուսերեն չեն խոսում, ու առանց այդ էլ աշխարհում մասերի բաժանված ազգը մասերի չի բաժանված բուն Հայաստանում լեզվամտածողության առումով:
Ռուսականության մասով: Դա ժողովրդի բնական ռեակցիան է իրեն զավթած օտար ազգի . հանդեպ: Երբ որ վերջնականապես կազատագրվենք ռուսական գերիշխանությունեից, այն ժամանակ էլ լրիվ իր տեղը կընկնի ազգ-ազգ հարաբերությունները, ու իզուր տեղը մի մտահոգվի: Հայերս լավ էլ գիտենք գնահատել ուրիշի արժանիքները և արժեքները: Ռուսներն էլ կունենան իրենց տեղը այդ համակարգում:

Մի քիչ քեզ եթե նեղություն տաս, ու փորձես քարկտիկ չխաղալ փաստերով, ապա կասես, որ հենց 1992-95 թվերին էր, որ հայերիս մեջ շատ քիչ հակառուսականություն կար, քանի որ ի շնորհիվ նաև Լևոնի /և Ելցինի ու ռուսական դեմոկրատների/, մեր ազգերի միջև հաստատվեց հորիզոնական նորնալ հարաբերություններ: Երբ ոչ մեկը մյուսին չէր իշխում: Հենց այդ ժամանակ կնքվեց մեծ ստրատեգիական պայմանագիրը: Ու հենց էտ ժամանակ էր, որ ոչ մի ռուս քաղաքական գործչի լեզում չէր "սայթաքում" մեզ անվանոլու իր ֆորպոստ: Որովհետև դա հնարավոր չէր: Մենք իրականում անկախ ու ազատ երկիր էինք:

Գետաշենն ու Մարտունաշենը, Շահումյանն ու Մարտակերտը ընկան սովետական բանակի ճնշման տակ: Այն ժամանակ դեռ ռուսական դեմոկրատները չէին իշխանության: Իսկ Լևոնի պարտնյորները՝ ռուս դեմոկրատներն էին: Եվ ի շնորհիվ հենց դրա հետագայում ոչ միայն ազատագրվեց Արցախը, այլև բոլ-բոլ գրավվեց ու դրան միացվեց անվտանգության գոտին: Ու մի այնպիսի աշխարհագրական տեսքով ու սահմաններով, որ դրանից ավելի լավ՝ ռազմական-պաշտպանական տեսակետից հնարավոր չի պատկերացնել :

Պաստերը պերետասովկա անելով փորձում ես անվերջ Լևոնին սևացնել: Էլ հրեա, էլ մասոն. էլ հակառուս... շուտով երևի կհասնես նրան, որ կգրես որ նա էր, որ Հայաստանը հայտարարեղ անկախ երկիր ու դրանով ապացուցեց իր հակառուսականությունը:

Նախ ՝ դա տգեղ է: Երկրոդ, ինչքան էլ առաջին հայացքից տարօինակ հնչի, սա էլ բուն "հայկական" նախանձի վառ արտահայտություն է:

Ուշադիր չէք կարդում այն ինչ ես գրել եմ ու Ձեզ հատուկ ոճով ծաղկաքաղ եք անում իմ մտքերից, ուստի ստիպված եմ Ձեզ կոնկրետ հարցերով դիմել.
Հարց 1. Ո՞ր թվականին է ՀՀՇ-ն անցել իշխանության
Հարց 2. Ո՞վ էր Ռաֆայել իշխանյանը, որ առանց իշխանությունների թողտվությամբ դպրոցներ փակեր:
Հարց 3. Ինչո՞ւ եք աղավաղում իմ մտքերը, չէ՞ որ խոսելով "Կոլցո" օպերացիայի մասին ես խոսում էի ոչ թե ռուսական , այլ խորհրդային զորքերի մասին: Իսկ ովքե՞ր էին այն ժամանակվա իշխանությունը Հայաստանում :
Հարց 4. Ո՞վ էր Կրյուչկովը, և ինչո՞ւ միայն ԼՏՊ-ին նվիրեց զրահապատ " Մերսեդես":
Հարց 5. Ինչո՞ւ ոչ մի խոսք` 1992 թվականի ԼՏՊ հեռուստաելույթի մասին:

Հարցերը շատ են սակայն գիտեմ, որ դարձյալ կտուրն էք նետելու ու ոչ մի ստույգ պատասխան չեք տալու:
Մի բան եմ ուզում ասել, որ ոչ Դուք, ոչ էլ այսօրվա իշխանությունները դիվանագետներ չէք, որովհետև չգիտեք Ռուսաստանի հետ Ճիշտ քաղաքականություն վարելու ձևերը: Դուք մի ծայրահեղության մեջ եք, որը կտրում է մեզ իրականությունից, սրանք` մյուս, որը բացի վասալի կարգավիճակից այլ բան խոստանալ չի կարող: Մինչդեռ առողջ տրամաբանությունը հուշում է, եղի'ր անկախ և եթե կարող ես` օգտագործի'ր օտարի շահը ի օգուտ քեզ , իսկ եթե չես կարողանում դա անել` առանց անկախությանդ վնասելու, ապա արա այլ կերպ` սակայն ոչ եթբեք անկախությանդ հաշվին:
Ահա այն հիմնական պատճառները, որնք ինձ ստիպում են հակադրվել թե' ԼՏՊ-ին, թե' ՍՍ-ին:
Ով մեր երկրի ապագան տեսնում է Ռուսաստանից կտրված, կամ նրա գրկում`գործում է մեր թշնամիների օգտին...