Ինչո՞ւ ենք վախենում ուրիշների կարծիքներից

[Վարպետ]

Ինձ շատ է հետաքրքրում այն, թե ինչու են շատերը վախենում ուրիշների կարծիքներից: Շատերը դեմ են գնում իրենց սրտին, նույնիսկ իրենց վախենալով նրանից, թե ինչ կմտածեն կամ կխոսեն իր մասին:
Շատ եմ հանդիպել այպիսի իրավիճակների, երբ կամ աղջիկը կամ տղան մտածելով , թե ինչ կմտածեն իրենց մասին երբ տեսնեն իրենց միասին, ստիպված խզում են բոլոր կապերը: Վերջիվերջո պետք է հասկանալ, որ եթե սիրում ես, ապա չպետք է վախենալ, պետք է պայքարել: Եվ ավելացնեմ վերջում, որ միայն երկուսն են՝ աղջիկը և տղան, պատասխանատու սիրո առջև:

Իմ տեսակետը գուցեեւ մի փոքր տարբերվի այստեղ ձեւավորված հավաքան ըմբոստ կարծիքից, բայց փորձեք ճիշ ընկալել ինձ

Պայքարել պետք է, բնականաբար, բայց սերը միակ բանը չէ, որի համար մարդիկ պայքարում են: Նախասիրության խնդիր է, կարելի է պայքարել նաեւ բարի համբավի, սոցիալական դիրքի, ծնողների, ընկերների, արժեք ներկայացնող այլ մարդկանց հարգանքը պահպանելու, հայելու մեջ մաքուր երեսով նայելու իրավունքը վաստակելու համար եւ այլն.. Շատ բաներ կան, որոնց համար իրոք արժե պայքարել, այդ թվում նաեւ՝ սիրո: Ու շատ դեպքերում երկու իրարամերժ արժեքներ են իրար բախվում, ու դու պետք է ընտրես որի համար ես պայքարում: Ընդհանրացնել պետք չի... Ես կխրախուսեի, եթե կոնկրետ օրինակներ բերվեին ու կոնկրետ օրինակների վրա քննարկվեր՝ այ, տեսնես էստեղ ո՞ր արժեքն է գերակա: Թե չէ, էրեխեք, ընկել ենք տեսությունների հետեւից... մի տեսակ շատ ենք «փիլիսոփայում», թե՞ չէ