Խոսքը նրանում չէ, թե մի լսեք շրջապատի մարդկանց կարծիքները, այլ նրանում, որ պետք չէ դրանից շատ կախված լինել, նրա մասին, որ պետք է ապրել այպես, ինչպես քեզ է դուր գալիս(Նորմայի սահմաններում ), պետք է ամենքս երգենք մեր կյանքի երգը, անկախ նրանից թե ինչպիսին է այն և ի վերջո, որ ամենակարևորն է, պետք է սկսենք ապրել Սրտով, այնինչ շատերս մոռացել ենք դրա մասին և ապրում ենք Գլխով: Ամեն ինչ փորձում ենք մտածել, չափել, փոխել, բայց ինչու՞: Իմ կարծիքով բնությունը շատ ավելի խելոք է քան մենք նրա մասին կածում ենք: Ամենքս պետք է մեզ տրված ուղիով քայլենք, այլ ոչ թե այն, ինչ մեզ հրամցնում են կողքից:
Մեջբերել
Էջանիշներ