Մեջբերում Aida-ի խոսքերից
Ես իհարկե առանց մեկի մյուսը չեմ պատկերացնում, բայց ցավոք տենց շատա լինում: Ճիշտն ասած երկուսից էլ այսպես ասած ճաշակել եմ: 6 տարի սիրել եմ անպատասխան… մտածում էի, որ մոռանամ ամեն ինչ հրաշալի կլնի, բայց սխալա էրեխեք հավատացեք ավելի լավա սիրես, թեկուզ անպատասխան, բայց սիրտդ դատարկ չլինի…մոռանալուց հետո իմ մոտ էն տպավորությունն էր, թե ես աննպատակ եմ ապրում, իրոք ոչ մի բանի մեջ ուրախություն չէի տեսնում… շատ վատ բանա՝ չիմանալ թե ում և ինչի համար ես ապրում…
Ես էլ եմ լրիվ համաձայն։ Շա՜տ ծանոթ հոգեվիճակ է...