Սիրե՞լ թե՞ սիրվել:

[Selene]

Երբևէ չեմ կարողացել պատկերացնել,ինչպես կարելի է ընտրել այս երկուսից մեկը միայն ու ապրել երջանիկ Դա անհնար է Ես անձամբ գիտեմ մարդկանց,որ ասում են,թե իրենց համար ավելի լավ է,որ իրենց են սիրում Չեմ հասկանում նման եսասիրական մոտեցումը սիրո հարցում
Սերն այն զգացմունքն է,որ կարելի է կատարյալ համարել,բայց եթե փոխադարձ է
Պիտի սիրես ու սիրված զգաս քեզ ու այդ ժամանակ հաստատ կհասկանաս երջանկություն բառի իմաստն իր ողջ էությամբ
Պետք չի ընտրություն կատարել սիրելու և սիրվելու միջև,պետք է պարզապես սիրել ու սիրված լինել

[Gohar]

Չեմ հասկանում նման եսասիրական մոտեցումը սիրո հարցում

Դա եսասիրական մոտեցում չի, պարզապես ավելի լավ է սիրված լինես, քան անտեսված:

[Goga]

Սիրել առանց սիրվելու, նշանակում է տառապել հանուն սիրո, սիրվել առանց սիրելու, նշանակում է տառապել ստիպել դիմացինին, լավ կլինի, որ համատեղվի դրանք, իհարկե սիրել մեկին ու սիրված լինել նրա կողմից

[Selene]

Դա եսասիրական մոտեցում չի, պարզապես ավելի լավ է սիրված լինես, քան անտեսված:

Ես անձամբ ինձ շատ վատ եմ զգում,երբ գիտեմ ,որ դիմացինս ինձ սիրում է,իսկ ես փոխադարձաբար չեմ կարող զգալ նույնը, ու եթե այդ անձնավորությունը կամ անձնավորություններն ինձ չսիրեն էլ,ես ինձ անտեսված չեմ զգա, որովհետև ես նրանց նկատմամբ սիրո առումով անտարբեր եմ: Անտեսված ինձ կզգամ այն դեպքում միայն,երբ ես սիրեմ,բայց փոխադարձ դա չլինի,սակայն այդ դեպքում էլ ոչ ոք մեղավոր չի լինի:

[kiki]

Անտեսված ինձ կզգամ այն դեպքում միայն,երբ ես սիրեմ,բայց փոխադարձ դա չլինի,սակայն այդ դեպքում էլ ոչ ոք մեղավոր չի լինի:

համաձայն եմ...եթե մեկի նկատմամբ զգացմունք չունես, ապա նրա քեզ "չսիրելը" քեզ նրա կողմից անտեսված չի դարձնում այ հակառակ դեպքում արդեն ամեն ինչ շատ բարդ ու վատ է...

[Gohar]

Անտեսված ինձ կզգամ այն դեպքում միայն,երբ ես սիրեմ,բայց փոխադարձ դա չլինի:

Ես հենց այս իմաստով էլ գրել էի:

[Selene]

Դա եսասիրական մոտեցում չի, պարզապես ավելի լավ է սիրված լինես, քան անտեսված:

Քո այս խոսքերում բացակայում է այն ,որ դու սիրում ես,իսկ դա լրիվ փոխում է հարցի բուն էությունը
Գրածիցդ ուղղակի հասկացա,որ ըստ քեզ ավելի լավ է,որ քեզ սիրեն միայն նրա համար,որ անտեսված չլինես,անգամ եթե դու չես սիրում:ՈՒղղակի միտքդ լավ չէիր ձևակերպել երևի

[Gohar]

Հարց՝

Սիրե՞լ թե՞ սիրվել:

Մնացածը առանց մեկնաբանությունների՝

Ես անձամբ գիտեմ մարդկանց,որ ասում են,թե իրենց համար ավելի լավ է,որ իրենց են սիրում: Չեմ հասկանում նման եսասիրական մոտեցումը սիրո հարցում

Դա եսասիրական մոտեցում չի, պարզապես ավելի լավ է սիրված լինես, քան անտեսված:

[Goga]

Գոհար ջան Sladkaya-ի ասածը եսասիրական եմ համարում այնքանով, որ ճիշտ չէ, երբ քեզ անընդհատ սիրեն, սիրեն, սիրեն, դա անտեսված լինելուց փրկություն չէ, որովհետև քեզ սիրողներն էլ մի օր կհոգնեն անփոխադարձ սիրուց և ...ամեն ինչ լավ է, երբ փոխադարձ է

[Արսեն]

....ամեն ինչ լավ է, երբ փոխադարձ է

Երբ նորություններ ունենաս, գրի, սա գիտեինք, բայց ախր եթե նայես իրականությանը, ամեն ինչ «ավելի լավ է»-ով չի վերջանում
եթե մարդ Չգիտի սիրել, երբեք էլ Չի սիրվի!!! Նախ սիրել է պետք սովորել, հետո էլ քեզ կսիրեն, ու ետ վախտ հաստատ փոխադարձ կլինի

[Ուրվական]

Հա բայց որն է սիրելու նպատակը, չե՞ք կարծում, որ սիրվելը: Սիրելը, բայց չսիրվելը շատ ծանր բան է, սիրվելն ու ու չսիրելը` շատ տհաճ (համենայնդեպս` ինձ համար), բայց այ, սիրելն ու սիրված լինելը դա... ինչքան էլ բառեր գրեմ, միևնույնն է, րեմ կարողանա արտահայտել այն, ինչ ուզում եմ ասել, ինչ զգում եմ:

[*K*A*T*U*]

Կատարյալ երջանկությունը, ըստ իս, միաժամանակ սիրելու և սիրվելու մեջ է: Իսկ միայն սիրելով կամ սիրվելով լիարժեք երջակություն չի ստացվի:
Բայց եթե դրված է ընտրություն, ես կնախընտրեի սիրել, նույնիսկ անփողադարձ, քանի որ սերն ինքնին կյանք է, հոգու թռիչք, նույնիսկ եթե միանձնյա:
Իսկ միայն սիրված լինելը որոշ դեպքերում ցանկալի էլ չէ, քանի որ ստանալ ուշադրություն, ջերմություն ևն, մարդուց, որից այդ ամենը չես անկնկալում, ժամանակ առ ժամանակ նյարդայնացնելու չափ տհաճ է:

[Crazy_Moon]

Փոխադարձության պահանջը դա սիրո պահանջը չէ` այլ փառասիրության: Իմ կարծիքով ինչքան շատ էլ մեզ սիրեն մենք դրանից չենք երջանկանա քանի դեռ մենք չենք սիրում: Ես գերադասում եմ ՍԻՐԵԼ ու չվախենալ տառապանքից

[Գոռ Ջան - Հայ]

Սիրել ու միաժամանակ սիրվել, դա իդեալական դեպքնա, իսկ իդեալական դեպքերը կյանքում բացառված են
Ավելի լավա լինել սիրված, ու նվիրվել քեզ սիրողին, դրա վերջը 99 տոկոս սերնա:
Հետո մարդիկ կան, որ փոխադարձ զգացմունք չեն պահանջում, երբեմն տենց ավելի հետաքրքիրա, որովհետև եթե սիրում ես ու չես պահանջում, գալիսա մի պահ որ դիմացինդ զգումա ամեն ինչ, ու ակամայից սերա առաջանում, շատ հզոր սեր:
Անվերջ կարելիա խորանալ, բայց միևնույննա, էն ինչ մտախում եմ չեմ կարա արտահայտեմ էս հարցում: Ու վերջիվերջո, ոչ մեկ չի կարա ասի ճիշտը որնա, ժամանակի հետ ամենքը իրա ճիշտը կգտնի Բնությունը հզորա

[Hay-Qristonya]

Անկեղծ ասած ինձ դեռ, այսպես ասած, իրական սեր չի հանդիպել. Չեմ ունեցել երբեք մեկին, որին մինչև վերջ սիրեմ. Այո, դա ձգվել է երբեմն մինչև մեկ տարի, սակայն դրանից ավել չի եղել: Մեղքս չթաքցնեմ, ինձնից է եղել: Բայց ես միշտ երազել եմ ունենալ իրական սեր, ինչը, ցավոք, չի հաջողվել: Դրա համար էլ ես չեմ հավատում սիրուն: Կարծում եմ դա միառժամանակ տևող ինչ-որ հաճելի զգացմունք է, որը ժամանակի ընթացքում անցնում է: Միայն մի բան է կարևոր, եթե այդ պահին դու սիրում ես, նվիրվիր ու սիրիր, ինչքան հնարավոր է շատ ջերմություն տուր, քանզի այդ հաճելի պահերը երկար չեն կարող տևել: