Անձամբ ինձ համար գերադասելի է միաժամանակ երկուսը, առավել ևս՝ սիրել: Ես սիրված եմ, նույնիսկ ոչ թե մեկի, այլ մի քանիսի կողմից: Սակայն դա ինձ երջանկություն չի բերում, ու ես ինձ ժամանակ առ ժամանակ ահավոր միայնակ եմ զգում:
Անձամբ ինձ համար գերադասելի է միաժամանակ երկուսը, առավել ևս՝ սիրել: Ես սիրված եմ, նույնիսկ ոչ թե մեկի, այլ մի քանիսի կողմից: Սակայն դա ինձ երջանկություն չի բերում, ու ես ինձ ժամանակ առ ժամանակ ահավոր միայնակ եմ զգում:
Երկու դեպքում էլ երջանիկ չես լինի....
Ты так хотел побед -
так забирай свой приз...
Երևի, չգիտեմ, բայց ամեն դեպքում մի բան հաստատա ինձ համար, ինձ միայն սիրված լինելը չի բավարարում…
ինչպե՜ս եմ քեզ հասկանում ...Cassiopeia-ի խոսքերից
Իսկ ես կարծում էի միայնակ եմ նմանատիպ իրավիճակում…kiki-ի խոսքերից
Իսկ ես էլ մի բան գիտեմ հաստատ, որ չեմ կարող սիրել ինձ չսիրող մարդուն: Ես գնահատում եմ նրանց, ովքեր ինձ են գնահատում, սիրում և ցույց են տալիս իրենց զգացմունքները, և չնայած տարածված կարծիք, երբեմն էլ համոզվածություն կա թե տղաների, և թե աղջիկների մեջ, որ զգացմունքները շատ ցուցադրելը հիասթափեցնում է, ինձ մոտ բոլորովին հակառակն է:
Ne inducas in tentationem...
Սիրե՞լ թե սիրվե՞լ… եթե երկուսնել չի լինում պարզապես սարսափելի պատկեր է ստացվում…Երբ քեզ սիրում է մի մարդ, ում, ցավոք, դու չես սիրում, հաստատ երջանիկ զգալու մասին խոսք գնալ չի կարող… Բնականաբար հաճելի սիրված զգալ բայց դե էն չի…Իսկ ինչ վերաբերվում ա անպատասխան սիրուն այ էդ արդեն ավելի լուրջ թեմայա… Ցավոք ես փորձ ունեմ արդեն մի տարուց ավել է սիրում եմ, բայց ցավալին այն է, որ այդ նույն անձնավորության կողմից չեմ սիրվում… ու ցավալին այն է, որ նա իմ մոտիկ ընկերներից մեկն է… ուղակի անտանելի է, բայց դե մեկ է սիրելն էլ է հաճելի, բայց մինչև քեզ էլ չսիրեն դու էլ չսիրվես լիարժեք չես զգա քեզ
life is like a box of chocolate you never know what you're gonna get
Ես իհարկե առանց մեկի մյուսը չեմ պատկերացնում, բայց ցավոք տենց շատա լինում: Ճիշտն ասած երկուսից էլ այսպես ասած ճաշակել եմ: 6 տարի սիրել եմ անպատասխան… մտածում էի, որ մոռանամ ամեն ինչ հրաշալի կլնի, բայց սխալա էրեխեք հավատացեք ավելի լավա սիրես, թեկուզ անպատասխան, բայց սիրտդ դատարկ չլինի…մոռանալուց հետո իմ մոտ էն տպավորությունն էր, թե ես աննպատակ եմ ապրում, իրոք ոչ մի բանի մեջ ուրախություն չէի տեսնում… շատ վատ բանա՝ չիմանալ թե ում և ինչի համար ես ապրում… Իսկ սիրվելու համար, իհարկե դրանից ավելի հաճելի ու հրաշալի բան չկա աշխարհում… երբ որ սիրված ես քեզ ավելի ինքնավստահ ու պիտանի ես զգում, միշտ փորձում ես լավը անել, որ դիմացինի աչքից չընկնես… կյանքումս չեմ սիրել էն աղջիկներին, որ ասում թե իբր իրանց հաճելի չի, երբ որ իրանց սիրում է նա, ում իրանք չեն սիրում… ՍՈՒՏ… սիրվելուց լավ բան չկա… բայց ամեն ինչի գեղեցիկն ա լավ… Եվ անգամ սիրելն ա գեղեցիկ լինում… կրկնում եմ, որ լավա երկուսն էլ իրար հետ լինի, իսկ եթե չէ թող որ սիրես գեղեցիկ ու սիրվես գեղեցիկ…
Ծանոթ պատմություն է…6 տարի սիրել եմ անպատասխան… մտածում էի, որ մոռանամ ամեն ինչ հրաշալի կլնի, բայց սխալա էրեխեք հավատացեք ավելի լավա սիրես, թեկուզ անպատասխան, բայց սիրտդ դատարկ չլինի…մոռանալուց հետո իմ մոտ էն տպավորությունն էր, թե ես աննպատակ եմ ապրում, իրոք ոչ մի բանի մեջ ուրախություն չէի տեսնում…
Իսկ երբ քեզ սիրում են այնպիսի տղաներ, որոնցից պարզապես զզվում ես, այդ դեպքում մի՞թե լավ է սիրվելըկյանքումս չեմ սիրել էն աղջիկներին, որ ասում թե իբր իրանց հաճելի չի, երբ որ իրանց սիրում է նա, ում իրանք չեն սիրում… ՍՈՒՏ… սիրվելուց լավ բան չկա…
Ես էլ եմ լրիվ համաձայն։ Շա՜տ ծանոթ հոգեվիճակ է...Aida-ի խոսքերից
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Կարծում եմ այո, լավ է սիրվելը…ում կողմից էլ լինի…ու հետո մարդկանցից չեն զզվում…Բյուրակն-ի խոսքերից
Սիրե՞լ թե՞ սիրվել:
Ինչպիսի բարդ հարց: Փորձեմ մասնակցել զրույցին: Հայերեն դժվարությամբ եմ գրում տեխնիկական պատճառներով, նախօրոք ներողություն:
Ըստ իս անհնար է սիրել կամ սիրվել առանց հակառակ կողմի պատասխան զգացմունքների, այսինքն սերը դառնում է սեր այն ժամանակ ու միայն այն դեպքում՝ երբ սիրում են երկուսն էլ, երբ այդ սերը փոխադարձ է: Ով սիրել է, նա կհասկանա երևի ինչ նկատի ունեմ: Նախ հարկավոր է սահմանել, ավելի ճիշտ փորձել սահմանել թե ինչ է սերը: Եվ այսպես, իմ կարծիքով ու իմ ընկալմամբ, սերը հարկավոր է կառուցել ՓՈԽԱԴԱՐՁ հարգանքի, վստահության, հավատի ու զիջողության վրա: Հետևաբար անհնար է սիրել մեկին, եթե այդ մեկը քեզ չի սիրում, դա սեր չէ, չգիտեմ ինչպես անվանել, բայց միանշանակ ոչ սեր: Եթե մեկի նկատմամբ զգում ես ինչ որ անբացատրելի... ցանկություն, գգվանգ, ջերմություն և այլն, դա իհարկե հաճելի է, սակայն դրանք միայն նախադրյալներ են: Այսինքն թեմայի վերնագիրը հարկավոր է ընկալել մի փոքր այլ կերպով: Երևի ինձ համար ավելի ընդունելի է ունենալ մեկի նկատմամբ հաճելի զգացումներ, քան իմանալ, որ մեկը զգում է իմ հանդեպ սակայն անպատասխան: Ես էությամբ ալտրուիստ եմ, ավելի շատ ուշադրություն եմ դարձնում դիմացինիս, քան ինքս ինձ:
Իսկ ինչ վերաբերվում թ մարդկանցից զզվելուն, ինձ թվում է կարելի է ատել մարդկանց, ինչը հավասար է զզվելուն:
Ես սիրում եմ քո մեղավոր աչքերը խոր,
Գիշերի պես խորհրդավոր.
Քո մեղավոր, խորհրդավոր աչքերը մութ,
Որպես թովիչ իրիկնամուտ։
ոչ սիրելնա մի բան, ոչ սիրվելը. երկու դեպքում էլ տանջվում ես. նենց որ ևս մեկ ապացույց, որ այս կյանքը տանջանք է
Ես պարզապես զարմացած եմ ակումբի որոշ անդամների պատասխաններից:
Հարգելիներս ,որն է ավելի հաճելի արհամարվելը,թե սիրվելը:
Դե իհարկե միանշանակ սիրվելը:Ես պարզապես կասեմ,որ այն մարդը,ով չի ուզում սիրվել,նա ուղղակի պիտի դադարի գոյություն ունենալուց:
Հարգելի ֆորումի աղջիկներ միթե ձեզ հաճույք չի պատճառում այն հանգամանքը,որ դուք սիրված եք?
Ես ավելին կասեմ,եթե մարդ չի սիրվում(թեկուզ անպատասխան,ամեն սեր չի,որ պատասխան պիտի գտնի),նա պարզապես անհետաքրքիր մարդ է (կամ ինչ որ մի բան պակաս է):
Համաձայն չեմ նաև այն կարծիքի հետ,թե դժվար է մերժելը:Ոչ մի դժվարություն էլ չկա:
Շատ գեղեցիկ ձևով ասում ես,եթե չի հասկանում ,տեղի է ունենում հանդիպում աղջկա եղբոր և այդ տղայի միջև:Եվ ամեն ինչ հիանալի ավարտ է ունենում:
Կյանքը ծխախոտ է, մարդը՝ թունդ ծխող, իսկ այս աշխարհում ամենաքաղցր բանը թույնն է, երբ այն տրվում է մանր դոզաներով:
Նիկեա (03.05.2013)
Կներես, բայց այստեղ ոչ մի աղջիկ չի ասել, թե չի ուզում սիրվել, կամ որ իր համար հաճելի չէ սիրված լինելը, բայց միաժամանակ կարծում եմ, որ ոչ մի մարդկային էակ չի կարող անտարբեր լինել ան հանգամանքի նկատմամբ, որ ինչ-որ մեկն իր պատճառով տառապում է, այդ դեպքում ստացվում է, որ սիրվելը երբեմն նաև տառապանք կարող է լինել։ Նման դեպքերում միանշանակ պատասխան տալը դժվար է, որովհետև երբ քեզ ինչ-որ մեկը սիրում է անպատասխան, դու դրանից միաժամանակ և՛ շոյված ես քեզ զգում, բնականաբար, հաճելի է, և՛ քեզ վատ ես զգում, որովհետև քեզ սիրող մարդու տառապանքի պատճառն ես, թեկուզև ոչ քո կամքով։Gohar-ի խոսքերից
Դա էլ արդեն կախված է նրանից, թե որքանով է մարդու համար հեշտ կամ դժվար դիմացինին ցավ պատճառելը։ Ճիշտ է, եթե չես սիրում այն մարդուն, ով քեզ սիրում է, դրա մասին անպայման պետք է ասել այդ մարդուն, բայց դա չի կարող հեշտ լինել, հատկապես եթե այդ մարդուն լավ ես վերաբերվում և, բնականաբար, չէիր ցանկանա նրան ցավ պատճառել։Համաձայն չեմ նաև այն կարծիքի հետ, թե դժվար է մերժելը: Ոչ մի դժվարություն էլ չկա:
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 16.09.2006, 06:53:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ