Մենք կարանք վերադառնալ Արևմտյան Հայաստան ու հանգիստ ապրել ու մեծացնել երեխաների միայն այն դեպքում եթե վստահ լինենք որ չի կրկրնվի 1915 թիվը:Եթե ուզում եք ապրել Մուշում, Վանում կամ մեկ այլ արևմտահայկական քաղաքում, ապա թույլ տվեք, որ Հայաստանն ու Թուրքիան լինեն մտերիմ, դրացիական հարաբերությունների մեջ՝ ինչպես օր. Ֆրանսիա-Գերմանիան են: Եվ միայն հետո հնարավորություն կլինի գնալ մեր հին հողերի վրա և ինչ ուզել անել՝ ապրել, գործ դնել, բազմանալ…
Իսկ դա հնարավոր կլինի միայն այն բանից հետո երբ Թուրքիան կընդունի Ցեղասպանությունը:
Այնպես որ ոնց էլ ֆռռաք մեկ է էս հարցը պետք է լուծվի որպեսզի մենք ունենանք ապագա: Եթե այս հարցը չլուծվի մենք ապագա չունենք այս տարածաշրջանում:
Ավելացվել է 7 րոպե անց
Արրայ ջան այսօր մոդաիկ է դարձել լինել հակառուսական: Իսկ իշխանություններին ինչ որ չափով ձեռք է տալիս հակառուսականությունը: Այն առումով որ չնայած այն բանին որ Հայաստանում ահագին բաներ պատկանում են ռուսներին, միևնույն է պետությունը ունի լծակներ այդ կապիտալի վրա ազդելու, ասենք հարկային, մարկային ու նման բաներ: Բացի դրանից կա ևս մի լծակ: Իշխանությունը ստեղծել է մի շարք գրապանային կառույցներ որոնց ժամանակ առ ժամանակ քսի է տալիս ռուսների վրա, երբ պետք է լինում ինչ որ հավելյալ հախ պոկել ռուսներից: Նկատի ունեմ ստվերային հախ:Ռուսաստան՝12 ձայն, Թուրիա՝6։Տխուր ա, ժողովուրդ, տխուր ա ոչ թե էն, որ ռուսներին ենք թշնամի համարում(իրանք էլ մի բարի պտուղ չեն) այլ որ թուրքերին չենք համարում։ Ռուսները մեզ Էնքանով են թշնամի,ինչքանով, ասենք, հենց Վրաստանը; Մոռանում ենք,որ հենց Ռուսաստանից ա կախված էսօրվա մեր անվտանգությունը։
Եվ հետո իշխանություններին ձեռք է տալիս, որ ցույց տան իբր տեսեք այստեղ թունդ հակառուսական տրամադրություններ են, եթե մենք չլինենք կգան հակառուսական ուժեր, այնպես որ Ռուսաստան դու մեզ պետք է պաշտպանես որ իշխանությունը չկորցնենք... և այլն և այլն...
Մեջբերել
Էջանիշներ