Ո՞վ է Հայաստանին ամենաշատը վնասում

[Che_Guevara]

Ես քեզ հասկանում եմ: Սփուրքահայությունը օգնում է հայաստանին և դա ձերռք չի տալիս քեզ և ԼՏՊ-ին: Ինչ ասեմ, եզրակացությունը թողնում եմ կարդացողներին վորոշելու թե ով է Հայաստանին վնասում: Կներես բայց քո արածը ամենամեծ թշնամություն է Հայ ազգին:

Մարդիկ, ինչն է ձեր անհանգստության պատճառը? Կարծում եմ շուտով հենց Արտգեոն կպատասխանի ձեր գրածներին, բայց ասեմ, որ կարդացել եմ գրեթե բոլոր գրառումները, ու չհանդիպեցի մի բառ, որտեղ Արտգեոն սփյութքահայությանը համարեր թշնամի: Իսկ եթե "Սփյուռք" տարբերակը կա տարբերակների մեջ, դա չի նշանակում, որ Արտգեոն սփյուռքին համարում է թշնամի: Դա ընդամենը հնարավորություն է տալիս իրենց կարծիքը արտահայտել այն մարդկանց, որոնք չգիտես ինչի սփյուռքահայությանը համարում են թշնամի: ԻՆչպես երևում է հարցման արդյունքներից, այդպիսի մարդ չկա:

Ես կուզենաի որ մի տարբերակ ել լինի ԼՏՊ-ի անունով:

Իսկ ձեզ, պարոն Մի Հայ, ոչ ոգ իրավունք չի տալիս ձեր հայրենակցին համարել երկրի թշնամի: Դուք դրա համար չունեք ոչ մի հիմք: Դուք նմանվում ենք Հ1-ին, որը տեսնելով, որ սեփական ռոսուրսները չեն հերիքում Լևոն Տեր-Պետորսյանին հաղթելու համար, սկսել են օգտագործել թուրքական մի քանի թերթերի գրած անհեթեթությունները, թե իբր, Թուրքիան պատրաստվում է ֆինանսական աջակցություն ցուցաբերել Լևոն Տեր-Պետրոսյանին: Դրանով մեր իշխանությունները անում են ամենանոխկալի ու դավաճան քայլը: Այդ քայլով նրանք Լևոն Տեր-Պետրոսյանին մեղադրում են ազգի դավաճանության մեջ: Բայց բոլորս էլ գիտենք, որ դա այդպես չէ և կարծում եմ շատերն են հասկանում, որ արտաքին քաղաքականության մեջ` մասնավորապես հայ-ադրբեջանական հակամարտությունների հարցում, Հայաստանի նախքին 10 տարներին տրոդ պարապուրդը ձեռնտու է միայն մեր թշնամիներին: Հետևաբար, մեծ հարց է, թե Թուրքիան ու Ադրբեջանը ում թեկնածությունն են պաշտպանում` Լևեն Տեր-Պետրոսյանի. թե Սերժ Սարգսյանի: Ին կարծիքով երկրորդ դեպքը շատ ավելի խելքին մոտ է:

[Մի Հայ]

P.S.-ի Խոսքերից
Խոսքս և առաջարկս ընդամենը մի բանի մասին է՝ եկենք լինենք ջենթըլմեններ, հարգենք միմյանց խոսքն ու պատիվը ու չվիրավորենք իրենց։

Առարկություն չունեմ: Լիովին համաձայն եմ:

Սփյուռքին թշնամի անվանել չեմ կարող, սակայն նրանց կխնդրեի չխառնվեն Հայաստանի քաղաքականության մեջ: Սփյուռքը փջացնում է Հայաստնաը: Սփյուռքը նպաստեց Հայաստանի արտագաղթի աճմանը, որը շատ ավելի մեծ վնաս հասցրեց, քան թշնամու հասցրած վնասները:

Իսկ ով ասաց սփուրքը խարնվում է Հայաստանի քաղաքականության մեջ: Նրանք ընտրելու իրավունք չունեն ապա ինչպես կարող են խառնվել: և այստեղ մեկ նրբությունել կա որ դու անտեսում ես որ սփուրքը չի կարող անտարբեր լինի Հայաստանի հանդեպ, Հայաստանը մեր հայրենիքն ել է: Ես անձամբ կռվել եմ Արցախում 1991թ - 1994թ ը և չեմ կարող իմ երկրի հանդեպ լինել ատարբեր:

Նրանք փորձում են թելադրեն Հայաստանին ամեն ինչ, և այդ ամեն ինչից իրենք ոչինի չեն հասկանում:

Կարող ես բերել մի փաստ՞:

Սփյուռքը տեղյա՞կ է արդյոք իրենց կուտակած և փոխանցած գումարները ո՞ւր են գնում: Նրանք միամիտ են (թող սա վիրավորական չհնչի՝ ճշմարտություն է) և իրենց մեջ ասում են «դե լավ, ուր ուզում է գնա: Ում գրպանն ուզում է շատանա, կարևորը Հայաստան մտնում է»: Այսպես մտածողներին ես բացատրել եմ, որ իրենց ուղղարկած փողերը, ոչ թե ծախսվում են երկիրը կայունացնելու համար, այլ օգտագործվում են միայն ու միայն հասարակությանը նվերներ շնորհելու համար՝ փողոցներ, շենքեր, կամուրջներ… ոչինչ չի արվում ներքին կոռումպացված համակարգը վերահսկելու համար: Սփյուռքը չի գիտակցում, թե ի՞նչ աստիճանի է հասել կոռուպցիան: Նրանք չեն հասկանում, որ մեր մոտ հացի գինը թանկանում է, ավելին ինձ թվում է, նրանք այն կարծիքի են, որ երկիրը հարստանում է դրամի արժևորման պատճառով կամ շնորհիվ:
Սակայն այս ամենը սուտ է: Սփյուռքը խաբված է:

Չեմ բացառում որ ինչ որ մի մասը գումարի անհետանում է բայց ինչ ես առաջարկում՞ չոգնել Հայաստանին՞: Սփուրքը չի կարող ղեկավարել այդ գումարները հանց այն պատճառով որ դու ասում ես որ սփուրքահայերը չպետք է խառնվեն հայաստանի քաղաքականությանը: Ապա ինչպես նրանք պետք է անեն ԴԱ՞: Իսկ հետո կասեմ որ սփուրքը չի կարող դա անել, դա Հայաստանի քաղաքացիները պետք է վերահսկեն այդ ամենը:

Մի Հայ, դու ծնվել ես Հայաստանում, այնուհետև 22 տարեկանից մինչև այսօր ապրում ես ԱՄՆ-ում: Կարծում եմ այսքանը ճիշտ եմ հասկացել:
Հարցը դա չէ, թե դու որտեղ ես ծնվել և որտեղ ես գտնվում հիմա: Հարցն այն է, որ դու Հայաստանում չես և պաշտպանում ես սփյուռքին: Եթե դու ապրում ես այնտեղ, ապա դու սփյուռքից ես:

Ես պաշտպանում եմ Հայաստանը և ողջ հայ ազգին, իմ համար նշանակություն չունի թէ նա Հայաստանցի է, Արցախցի է, սփուրքահայ է և այլն, իմ համար նշանակություն ունի որ նա իմ ազգակիցն է և վերջ:

Եթե դեռ կան մի քանի սփյուռքահայեր, որոնք կպած ուզում են մի բանով օգնած լինեն, ապա թող գան իրենց հայրենիք, թող մի քանի տարի ապրեն (1 ամիսն էլ է բավարար) և թող տեսնեն, որ իրենց «հայրենիք» կոչվածը Մասիսի հմայքը չէ: Թող գան ու տեսնեն, թե ո՞ր ոլորտի համար են նրանք փող ուղղարկում: Թե ինչի՞ համար են ծախսվում այդ փողերը:

Դու երևի մոռանում ես կամ ել շատ փոքր ես եղել և չես հիշում որ Հայաստանից մեծ հոսք եղավ արտասահման ԼՏՊ-ի ժամանկ որտեղ մարդիկ տարական գոյատևելու հնարավորություն չունին: Ինչի մասին ես խոսում՞:

Սփյուռքը պնդում է իրենց ապրած երկրների իշխանություննեին, որ ճանաչվի հայոց ցեղասպանությունը այդ երկրի կողմից: Սփյուռքը ամեն ինչ արեց, որ Հայաստանն ու ԼՂՀ-ն աճի (փողոցների ու շենքերի առումով), բայց ոչինչ չի անում Արցախի հարցը կարգավորելու համար: Ոչ մի ջանք չեն գործադրում այդ ուղղությամբ: Եթե նրանք չեն պատկերացնում այդ հարցի լուծումը, ապա թող լռե՛ն, երբ խոսում է Հայաստանը: Ամեն տառ ասելուց հետո, թող չասեն «չէ» և թող լսեն մինչև վերջ:

Արցախի հարցը մեկ օրում չի լուծվի: Սա ևրկար գործնթաց է: Ես կուզենայ լսել քո կարծիքը Արցախի հարցը լուծելու քո դիրքորոշումը:

Սփյուռքից մի որոշ խավ «հողեր» են պահանջում Թուրքիայից: Ի՞նչ հիմքերով են պահանջում այդ հողերը, եթե այնտեղ հայ բնակչություն չկա, եթե կա էլ ոչ մի աղմուկ չի բարձրացնում Հայաստանին միանալու համար:

Ոչ մեկ հողեր չի պահաջում: Պահաջվում է միայն որ Թուրքիան ճանաչի իր անցյալի իրողությունը: և առանց սրա Թուրքիաի և հայաստանի մեջև չի կարող լինել բարեկամական հարաբերություներ չհաշված որ չեն կարող հաշվել հավասար կողմեր: Ինչի մասին է խոսքը՞:

[Marduk]

Սփյուռքահայությունը խանգարում է ՀՀՇին ու ԼՏՊ-ին մասնավորապես բացահայտ հակաազգային քաղաքականությունը վարելու համար, դրա համար էլ հհշականների համար սփյուռքահայերը համարյա թե ազգի թշնամի են...

[Մի Հայ]

Մարդիկ, ինչն է ձեր անհանգստության պատճառը? Կարծում եմ շուտով հենց Արտգեոն կպատասխանի ձեր գրածներին, բայց ասեմ, որ կարդացել եմ գրեթե բոլոր գրառումները, ու չհանդիպեցի մի բառ, որտեղ Արտգեոն սփյութքահայությանը համարեր թշնամի: Իսկ եթե "Սփյուռք" տարբերակը կա տարբերակների մեջ, դա չի նշանակում, որ Արտգեոն սփյուռքին համարում է թշնամի: Դա ընդամենը հնարավորություն է տալիս իրենց կարծիքը արտահայտել այն մարդկանց, որոնք չգիտես ինչի սփյուռքահայությանը համարում են թշնամի: ԻՆչպես երևում է հարցման արդյունքներից, այդպիսի մարդ չկա:



Իսկ ձեզ, պարոն Մի Հայ, ոչ ոգ իրավունք չի տալիս ձեր հայրենակցին համարել երկրի թշնամի: Դուք դրա համար չունեք ոչ մի հիմք: Դուք նմանվում ենք Հ1-ին, որը տեսնելով, որ սեփական ռոսուրսները չեն հերիքում Լևոն Տեր-Պետորսյանին հաղթելու համար, սկսել են օգտագործել թուրքական մի քանի թերթերի գրած անհեթեթությունները, թե իբր, Թուրքիան պատրաստվում է ֆինանսական աջակցություն ցուցաբերել Լևոն Տեր-Պետրոսյանին: Դրանով մեր իշխանությունները անում են ամենանոխկալի ու դավաճան քայլը: Այդ քայլով նրանք Լևոն Տեր-Պետրոսյանին մեղադրում են ազգի դավաճանության մեջ: Բայց բոլորս էլ գիտենք, որ դա այդպես չէ և կարծում եմ շատերն են հասկանում, որ արտաքին քաղաքականության մեջ` մասնավորապես հայ-ադրբեջանական հակամարտությունների հարցում, Հայաստանի նախքին 10 տարներին տրոդ պարապուրդը ձեռնտու է միայն մեր թշնամիներին: Հետևաբար, մեծ հարց է, թե Թուրքիան ու Ադրբեջանը ում թեկնածությունն են պաշտպանում` Լևեն Տեր-Պետրոսյանի. թե Սերժ Սարգսյանի: Ին կարծիքով երկրորդ դեպքը շատ ավելի խելքին մոտ է:

Իսկ դու չես տեսնում Artgeo-ի գրածը: Կխնդրէի գրելուց առաջ մի քիչ ուշադիր կարդաս:

Artgeo-ի խոսքերից
Ըստ ձեզ, ո՞վ է Հայաստանի թշնամին:

Հ.Գ. Խոսքս դրսի թշնամիների մասին է և հենց այդ պատճառով հարցման տարբերակներում չկա մի տարբերակ, որը, ըստ իս կոնկուրենցիայից դուրս է

և ասեմ որ ես կտրականապես դեմ եմ ՍՍ և ԼՏՊ-ին և ողջունոմ եմ նոր ուժերին:

[Marduk]

Ի դեպ եթե խոսքը վերաբերվում է դրսի ուժերին ապա ինչու չկա ասենք մասոնները կամ հրեաները:
Հայտնի փաստ է , որ երիտթուրքերի մի մասը մասոն են եղել: Միգուցե նրացն էլ ավելացնեիք, թե այսպես ստացվում է շատ կողմնակալ հարցում:

Ես կասեի ՀԱԿԱՀԱՅ հարցում

[Մականուն]

…և ասեմ որ ես կտրականապես դեմ եմ ՍՍ և ԼՏՊ-ին և ողջունոմ եմ նոր ուժերին:

Ափսոս, որ դու չես ապրելու քո պաշտպանած ուժի պետությունում: Եթե քո ձեռքին հնարավորություն լիներ, հավատացած եմ դու կնշանկեիր մեր գլխին նախագահ: Այս էլ քեզ, քո ասած "Իսկ ով ասաց սփուրքը խարնվում է Հայաստանի քաղաքականության մեջ"-ը: Դու ինքդ քեզ ես հակասում՝ եթե չես խառնվում, ապա բարի եղիր ինձ մի ասա, թե ինչն է ինձ համար լավ: Թող մենք ընտրենք մեզ նախագահ՝ զերծ սփյուռքի "տաք տեղից եկող" կարծիքի հետ հաշվի նստելուց:
Իսկ քեզ անձամբ ցանկանում եմ այն, ինչին ձգտում ես՝ ապրել քո քարոզած ուժիդ ղեկավարած երկրում:

Հ.Գ. Չեմ հասկանում, թե ինչու՞ են մարդիկ հայրենիքը ընդմիշտ լքելուց հետո միայն հայրենասեր դառնում…

[Մի Հայ]

Ափսոս, որ դու չես ապրելու քո պաշտպանած ուժի պետությունում: Եթե քո ձեռքին հնարավորություն լիներ, հավատացած եմ դու կնշանկեիր մեր գլխին նախագահ: Այս էլ քեզ, քո ասած "Իսկ ով ասաց սփուրքը խարնվում է Հայաստանի քաղաքականության մեջ"-ը: Դու ինքդ քեզ ես հակասում՝ եթե չես խառնվում, ապա բարի եղիր ինձ մի ասա, թե ինչն է ինձ համար լավ: Թող մենք ընտրենք մեզ նախագահ՝ զերծ սփյուռքի "տաք տեղից եկող" կարծիքի հետ հաշվի նստելուց:
Իսկ քեզ անձամբ ցանկանում եմ այնի ինչին ձգտում ես՝ ապրել քո քարոզած ուժիդ ղեկավարած երկրում:

Հ.Գ. Չեմ հասկանում, թե ինչու՞ են մարդիկ հայրենիքը ընդմիշտ լքելուց հետո միայն հայրենասեր դառնում…

Ես հայտնում եմ իմ կարծիքը և դա չեմ պարտադրում ոչ մեկի վրա: Ուղակի դա մեջբերեցի նրա համար որ կարծիք չստեղծվի որ ես ՍՍ-ին եմ պաշտպանում:

Իսկ ինչ վերաբերվում է քո այն ասածին թե

Հ.Գ. Չեմ հասկանում, թե ինչու՞ են մարդիկ հայրենիքը ընդմիշտ լքելուց հետո միայն հայրենասեր դառնում…

ապա ես կարծեմ ասաել որ եղել եմ հայրենասեր և իմ պարտքը կատարել եմ իմ հայրենիքի նկատմամբ իմ կյանքի 19-22 տարեկան հասակում կռվելով Արցախում: Սրանից բացի այլ հայրենասիրություն ես ուզում՞: Այդ պատերազմը տեսնելով իմ հոգեբանություն է փոխվել, 19 տարեկան էի բայց արդեն ինձ զգում էի 30:

[Smergh]

Շատ եմ ափսոսում, որ այս թեմային այսքան ուշ եմ արձագանքում:
Հենց սկզբից ասեմ, որ հարցման մեջ ամենակարևոր կետերից մեկը բաց է թողնված և կարծում եմ երկրների ցանկը նշելուց առաջ պետք է լիներ այսպիսի մի կետ`
մենք, հայաստանցիներս:
Առաջին հայացքից կթվա` թե սա բանականության նորմերի մեջ չի տեղավորվում, սակայն դա ընդամենը առաջին հայացքից` և ասեմ ինչու:
Տեսեք` վնաս պատճառողների մեջ ինձ համար անհասկանալի պատճառներով առաջավոր դիրքերում է հայտնվել Ռուսաստանը: Սկսենք հենց դրանից:
Հայաստանի անվտանգության տեսակետից ամենավտանգավոր երևույթն այն է, որ մեր ամբողջ տնտեսության կարևորագույն ճյուղերն ու լծակները տրված են օտարին` այն է Ռուսաստանին ու եթե այդ պատճառով մենք հայտնվել ենք նրա վասալի կարգավիճակում, դա ոչ թե Ռուսաստանի, այլ մեր մեղքն է, մեր ապաշնորհ իշխանությունների, որոնք իրենց անփառունակ իշխանությունը երկարաձգելու համար յուրաքանչյուր ընտրությունից-ընտրություն նրան են նվիրաբերում կենսական նշանակության նորանոր օբյեկտներ և մեր ժողովրդի, որն հանդուրժում է այդպիսի իշխանություններին:
Հայաստանի վարկանիշին և հետևապես ամբեղջ երկրի շահերին չափազանց մեծ վնաս են հասցնում նաև ընտրակեղծիքներով ընթացող բոլոր ընտրական գործընթացներն /սկսած 1995թվականից / ու դրանց արդյունքում ձևավորվող իշխանությունների ոչ լեգիտիմ լինելը:
Ինչպես տեսնում ենք` մենք ինքներս պակաս վնաս չենք պատճատում մեր երկրին...

[Մականուն]

…եղել եմ հայրենասեր և իմ պարտքը կատարել եմ իմ հայրենիքի նկատմամբ իմ կյանքի 19-22 տարեկան հասակում կռվելով Արցախում: Սրանից բացի այլ հայրենասիրություն ես ուզում:

Դրա մասին չէ խոսքը: Ես էլ եմ իմ պարտքս հանձնել նույն պետությանը, արյուն թափել նրան պաշտպանելով ու մինչև հիմա էլ այդ պետությունում եմ: Ես ինձ իրավունք չեմ վերապահում որոշել ուրիշի ճակատագիրը, երբեք կոչ չեմ արել ու չեմ էլ պատրաստվում, թե ով է ավելի լավ ուրիշի համար:
Դու ունես խոսքի իրավունք, դա քեզ մարդու իրավունքների կոնվենցիան ու որ երկրի քաղաքացի որ համարվում ես, այդ պետության սահմանադրությունն են տվել: Ես (և հավատացած եմ էլի շատ շատերը) այստեղ խոսում եմ խոսելու բարոյական իրավունքի մասին: Այն օրը, երբ ես կլքեմ այս պետությունը և կապրեմ այլ միջավայրում, այդ օրը ես ինքս ինձ կզրկեմ այս պետության գործերին խառնվելու, այս մարդկանց խելք սովորեցնելու ու կոչերով հանդես գալու իրավունքից:
Այսքանը…

[Մի Հայ]

Դրա մասին չէ խոսքը: Ես էլ եմ իմ պարտքս հանձնել նույն պետությանը, արյուն թափել նրան պաշտպանելով ու մինչև հիմա էլ այդ պետությունում եմ: Ես ինձ իրավունք չեմ վերապահում որոշել ուրիշի ճակատագիրը, երբեք կոչ չեմ արել ու չեմ էլ պատրաստվում, թե ով է ավելի լավ ուրիշի համար:
Դու ունես խոսքի իրավունք, դա քեզ մարդու իրավունքների կոնվենցիան ու որ երկրի քաղաքացի որ համարվում ես, այդ պետության սահմանադրությունն են տվել: Ես (և հավատացած եմ էլի շատ շատերը) այստեղ խոսում եմ խոսելու բարոյական իրավունքի մասին: Այն օրը, երբ ես կլքեմ այս պետությունը և կապրեմ այլ միջավայրում, այդ օրը ես ինքս ինձ կզրկեմ այս պետության գործերին խառնվելու, այս մարդկանց խելք սովորեցնելու ու կոչերով հանդես գալու իրավունքից:
Այսքանը…

Մականուն, ինչքան որ հասկացա դու այն միտքն ես արտահատում որ դա բարոյական է մեկին կռվի հայաստանի համար իս այդ նուն մեկին արտահայտել իր իսկ ոչինչ չփոխող կարծիքը անբարոյական: Դու չես գտնում որ սա բարոյական չէ՞: Ուրեմն ողջունելի է որ կյանքդ վտանգես հայրենիքի համար բայց մի կարծիք չկարողանաս հայտնել որը ոչինչ չի նշանակում իրանից բայց ինչ որ տեղ հոգեկան հանգստություն է: Կներես բայց ես չեմ կարծում որ սա իր մեջ ինչ որ բարոյականություն ունենա: Չեմ հասկանում թե ուր եք ուզում գնալ այս գաղափարախոսությամբ:

[Grieg]

Ես գտնում եմ որ Հայաստանից դուրս գտնվող հայերի մասնակցությունը քաղաքական կյանքին ցանկալի է , չմոռանանք որ ուղեղների մեծ արտահոսք ենք ունենցել 90-ականերին.. և չեի ասի որ նրանք ովքեր լքել են այդ տարիներին իրենց ընտանիք սովից փրկելու համար ավելի քիչ հայրենասեր են քան ստեղի պպզողները..

[Մականուն]

Մականուն, ինչքան որ հասկացա դու այն միտքն ես արտահատում որ դա բարոյական է մեկին կռվի հայաստանի համար իս այդ նուն մեկին արտահայտել իր իսկ ոչինչ չփոխող կարծիքը անբարոյական: Դու չես գտնում որ սա բարոյական չէ՞: Ուրեմն ողջունելի է որ կյանքդ վտանգես հայրենիքի համար բայց մի կարծիք չկարողանաս հայտնել որը ոչինչ չի նշանակում իրանից բայց ինչ որ տեղ հոգեկան հանգստություն է: Կներես բայց ես չեմ կարծում որ սա իր մեջ ինչ որ բարոյականություն ունենա: Չեմ հասկանում թե ուր եք ուզում գնալ այս գաղափարախոսությամբ:

Մի Հայ, կարծիք արտահայտելու և քարոզչություն կամ հակաքարոզչություն անելու միջև մեծ անդունդ կա: Հավանաբար չես նկատում, թե ինչ սահուն կերպով է կարծիք արտահայտելդ վերածվել "գաղափարական պատերազմի": Եթե կարծիքդ չի համընկնում դիմացինդ կարծիքին, ապա հավանաբար ճիշտ կլինի "հոգեկան հանգստության" բավարարումից առաջ ընդունել այն փաստը, որ
1. դա քեզ ամենևին էլ չվերաբերող խնդիր է, դու չես ապրելու քո քարոզածի օրոք, այլ ես եմ դրա դառը պտուղները ճաշակելու
2. քեզ որպես հարցին կապ չունեցող չեն խնդրել անվճար խորհրդատվություն անել
3. կարծիք արտահայտելը տվյալ դեպքում ողջունվում է, բայց քո պարագայում այն որևէ մեկի վզին կապելը դիտվում է որպես "ՀՀ քաղաքականության հարցերում միջամտության փորձ", ինչը դու կտրականապես ժխտում էիր նախորդ գրառմանդ մեջ:

[քաղաքացի]

Իսկ ով ասաց սփուրքը խարնվում է Հայաստանի քաղաքականության մեջ: Նրանք ընտրելու իրավունք չունեն ապա ինչպես կարող են խառնվել: և այստեղ մեկ նրբությունել կա որ դու անտեսում ես որ սփուրքը չի կարող անտարբեր լինի Հայաստանի հանդեպ, Հայաստանը մեր հայրենիքն ել է: Ես անձամբ կռվել եմ Արցախում 1991թ - 1994թ ը և չեմ կարող իմ երկրի հանդեպ լինել ատարբեր:

Սփյուռքը շատ էլ լավ խառնվում է: Այսօր չունեն ընտրելու իրավունք, վաղը կունենան: Երկքաղաքացիությունը նրանց թույլ է տալիս մասնակցել ՀՀ ընտրություններին գտնվելով Հայաստանից դուրս: 2007-ի խորհրդարանակն ընտրություններին ազգային ժողովի որոշմամբ արգելեցին ՀՀ տարածքից դուրս գտնվող ՀՀ քաղաքացիներին ընտրելու իրավունքից: Պատճառաբանելով, որ արտասահմանում ապրող բոլոր ՀՀ քաղաքացիները չեն, որ տեղյակ են Հայաստանի քաղաքական անցուդարձից:

Կարող ես բերել մի փաստ՞:

Փաստ Գլխավոր փաստը այն է, որ նրանք խանգառում են Հայաստանի և Թուրքիայի կապերի բարելավմանը:

Չեմ բացառում որ ինչ որ մի մասը գումարի անհետանում է բայց ինչ ես առաջարկում՞ չոգնել Հայաստանին՞: Սփուրքը չի կարող ղեկավարել այդ գումարները հանց այն պատճառով որ դու ասում ես որ սփուրքահայերը չպետք է խառնվեն հայաստանի քաղաքականությանը: Ապա ինչպես նրանք պետք է անեն ԴԱ՞: Իսկ հետո կասեմ որ սփուրքը չի կարող դա անել, դա Հայաստանի քաղաքացիները պետք է վերահսկեն այդ ամենը:

Առաջարկում եմ, որպես պատիժ ՀՀ ղեկավարներին կամ գրպանողներին, չտրամադրել, որևէ գումար քանի դեռ Հայաստանի կառավարությունը կօգտագործի նրանց փողերը իրենց սեփական կարիգները հոգալու համար (առանձնատներ, դղյակներ, կազինոներ…)

Ես պաշտպանում եմ Հայաստանը և ողջ հայ ազգին, իմ համար նշանակություն չունի թէ նա Հայաստանցի է, Արցախցի է, սփուրքահայ է և այլն, իմ համար նշանակություն ունի որ նա իմ ազգակիցն է և վերջ:

Համաձայն եմ: Ես էլ եմ այդպես մտածում, բայց ամեն ինչին չափ ու սահման կա:

Դու երևի մոռանում ես կամ ել շատ փոքր ես եղել և չես հիշում որ Հայաստանից մեծ հոսք եղավ արտասահման ԼՏՊ-ի ժամանկ որտեղ մարդիկ տարական գոյատևելու հնարավորություն չունին: Ինչի մասին ես խոսում՞:

Չեմ մոռանում, բայց ճիշտ ես՝ փոքր եմ եղել: Արտահոսքը տեղի ունեցավ 1992-ից 1994-95թթ., այսպես կոչված «մութ ու ցուրտ» տարիներին: Պատերազմի ժամանակ ամեն ինչ հնարավոր է, և՛ մութ, և՛ ցուրտ, և՛ գաղթ…
Այդ ժողովուրդը այլևս չուզեց ետ գալ: Իսկ ի՞նչ եղավ 1998-ից հետո: Իբր Հայաստանը բարկավաճեց, բոլոր պայմանները ստեղծվեցին Հայաստանում ապրելու համար: Սակայն արտագաղթը ոչ միայն շարունակում է, այլ նաև մեծանում է: ԼՏՊ-ը լավ ասեց իր ելույթներից մեկում. «Եթե այսպես շարունակվի, ՀՀ-ում գործազուրկ չի մնա և Հայաստանը կլինի առաջին հանրապետությունը, որը կհաղթահարի այդ անլուծելի խնդիրը»:

Արցախի հարցը մեկ օրում չի լուծվի: Սա ևրկար գործնթաց է: Ես կուզենայ լսել քո կարծիքը Արցախի հարցը լուծելու քո դիրքորոշումը:

Խնդրեմ:
Իմ կարծիքով Ղարաբաղի տարածքը չի տրվի Ադրբեջանին: Ո՞վ ուզում է լինի և ի՞նչ ուզում է լինի: Մենք կռվել ենք Ղարաբաղի համար, այն ստացավ անկախ կարգավիճակ: Սակայն պետք է հիշել, որ Տիգրան Մեծը 2000 տարի առաջ էր և այս դարաշրջանում «հենց այնպես» հողերին տիրանալ չես կարող: Պետք է, ետ տալ գրավված տարածքները, որոնք չեն պատկանում ո՛չ Ղարաբաղին և ո՛չ էլ առավել ևս Հայաստանին: Բանակցությունների միջոցով Ղարաբաղը կանկախանար և Լաչինի միջանցքով կմիանար իր ազգակից Հայաստանին: Ամեն ինչ արեցին, որ այդ բանակցությունները կասեցվեն: Սա է պատճառը, որ այսքան ձգձքվում է ԼՂՀ-ի հիմնահարցը:
Իսկ այն, որ ասում ես երկար գործընթաց է, այդ երկարության ժամանակը միայն Ադրբեջանի օգտին է: Այսօր Ադրբեջանը զարգանում է, իսկ Հայաստանը՝ ոչ:

Ոչ մեկ հողեր չի պահաջում: Պահաջվում է միայն որ Թուրքիան ճանաչի իր անցյալի իրողությունը: և առանց սրա Թուրքիաի և հայաստանի մեջև չի կարող լինել բարեկամական հարաբերություներ չհաշված որ չեն կարող հաշվել հավասար կողմեր: Ինչի մասին է խոսքը՞:

Ես շատ ուրախ եմ, որ ՀՅԴ-ին անվանեցիր «ոչ մեկ»
Նախ ասեմ, որ Հայաստանին շատ ավելի կարևոր հարց է սպասում, քան «Թուրքիային ճանաչեցնել տալ իր անցյալը»: Այսօր Հայաստանը ոչ միայն կորցնում է Ղարաբաղը, այլ նաև կորցնում է Հայաստանը՝ իր հայերին:
Հայոց ցեղասպանության հարցը թուրքերի առաջ հրելը շատ սխալ քաղաքական քայլ է: Պետությունը չէ, որ պետք է պարտադրել մյուս պետությանը ճանաչել ու հասկանալ, թե ո՞վ ի՞նչ է արել իր անցյալում: Այս հարցերը այդ երկու պետությունների պատմաբան-ակադեմիկոսների խնդիրն է: Սա է ճիշտ քաղաքականությունը անցյալի նկատմամբ: Եվ հավատացած եղեք, որ Թուրքիայում մի շարք պատմաբաններ չեն հերքում հայոց ցեղասպանության հարցը:

Իսկ առայժմ մոռացեք, որ Թուրքիան կճանաչի հայոց մեք եղեռնը:

[Smergh]

Ես շատ ուրախ եմ, որ ՀՅԴ-ին անվանեցիր «ոչ մեկ»
Նախ ասեմ, որ Հայաստանին շատ ավելի կարևոր հարց է սպասում, քան «Թուրքիային ճանաչեցնել տալ իր անցյալը»: Այսօր Հայաստանը ոչ միայն կորցնում է Ղարաբաղը, այլ նաև կորցնում է Հայաստանը՝ իր հայերին:
Հայոց ցեղասպանության հարցը թուրքերի առաջ հրելը շատ սխալ քաղաքական քայլ է: Պետությունը չէ, որ պետք է պարտադրել մյուս պետությանը ճանաչել ու հասկանալ, թե ո՞վ ի՞նչ է արել իր անցյալում: Այս հարցերը այդ երկու պետությունների պատմաբան-ակադեմիկոսների խնդիրն է: Սա է ճիշտ քաղաքականությունը անցյալի նկատմամբ: Եվ հավատացած եղեք, որ Թուրքիայում մի շարք պատմաբաններ չեն հերքում հայոց ցեղասպանության հարցը:

Իսկ առայժմ մոռացեք, որ Թուրքիան կճանաչի հայոց մեք եղեռնը:

Շատ բաների հետ /քո ասածներից/ համաձայն եմ բացի այս մեջբերման մտքից, կպատասխանեմ մի փոքր ուշ:

[Մի Հայ]

Փաստ Գլխավոր փաստը այն է, որ նրանք խանգառում են Հայաստանի և Թուրքիայի կապերի բարելավմանը:

Մեկնաբանություն չունեմ: Պատասխանը շատ պարզ և հասկանալի է:
և կուզենայ հարցնել թե ինչպես են խանգարում՞:

Առաջարկում եմ, որպես պատիժ ՀՀ ղեկավարներին կամ գրպանողներին, չտրամադրել, որևէ գումար քանի դեռ Հայաստանի կառավարությունը կօգտագործի նրանց փողերը իրենց սեփական կարիգները հոգալու համար (առանձնատներ, դղյակներ, կազինոներ…):

Ես չեմ գտնում որ դա հարցի լուծում է:

Համաձայն եմ: Ես էլ եմ այդպես մտածում, բայց ամեն ինչին չափ ու սահման կա:

Չեմ հասկանում ինչ չափ ու սահմանի մասին ես խոսում:

Չեմ մոռանում, բայց ճիշտ ես՝ փոքր եմ եղել: Արտահոսքը տեղի ունեցավ 1992-ից 1994-95թթ., այսպես կոչված «մութ ու ցուրտ» տարիներին: Պատերազմի ժամանակ ամեն ինչ հնարավոր է, և՛ մութ, և՛ ցուրտ, և՛ գաղթ…
Այդ ժողովուրդը այլևս չուզեց ետ գալ: Իսկ ի՞նչ եղավ 1998-ից հետո: Իբր Հայաստանը բարկավաճեց, բոլոր պայմանները ստեղծվեցին Հայաստանում ապրելու համար: Սակայն արտագաղթը ոչ միայն շարունակում է, այլ նաև մեծանում է: ԼՏՊ-ը լավ ասեց իր ելույթներից մեկում. «Եթե այսպես շարունակվի, ՀՀ-ում գործազուրկ չի մնա և Հայաստանը կլինի առաջին հանրապետությունը, որը կհաղթահարի այդ անլուծելի խնդիրը»:

Արի չմոռանանք որ այդ սկսվել է հենց այդ ԼՏՊ-ի օրոք:

Խնդրեմ:
Իմ կարծիքով Ղարաբաղի տարածքը չի տրվի Ադրբեջանին: Ո՞վ ուզում է լինի և ի՞նչ ուզում է լինի: Մենք կռվել ենք Ղարաբաղի համար, այն ստացավ անկախ կարգավիճակ: Սակայն պետք է հիշել, որ Տիգրան Մեծը 2000 տարի առաջ էր և այս դարաշրջանում «հենց այնպես» հողերին տիրանալ չես կարող: Պետք է, ետ տալ գրավված տարածքները, որոնք չեն պատկանում ո՛չ Ղարաբաղին և ո՛չ էլ առավել ևս Հայաստանին: Բանակցությունների միջոցով Ղարաբաղը կանկախանար և Լաչինի միջանցքով կմիանար իր ազգակից Հայաստանին: Ամեն ինչ արեցին, որ այդ բանակցությունները կասեցվեն: Սա է պատճառը, որ այսքան ձգձքվում է ԼՂՀ-ի հիմնահարցը:
Իսկ այն, որ ասում ես երկար գործընթաց է, այդ երկարության ժամանակը միայն Ադրբեջանի օգտին է: Այսօր Ադրբեջանը զարգանում է, իսկ Հայաստանը՝ ոչ:

Ճիշտն ասած չէի պատկերացնում այսպիսի պատասխանի բայց թույլ տամ ինձ հարցնելու թե երաշխիքներ կան որ տարածքները տալով առաց փոխզիճման Ադրբեջանի կողմից Արցախը չի հայտնվի նույն իրադրության մեջ ինչի մեջ էր 1990թ՞:

Ես շատ ուրախ եմ, որ ՀՅԴ-ին անվանեցիր «ոչ մեկ»
Նախ ասեմ, որ Հայաստանին շատ ավելի կարևոր հարց է սպասում, քան «Թուրքիային ճանաչեցնել տալ իր անցյալը»: Այսօր Հայաստանը ոչ միայն կորցնում է Ղարաբաղը, այլ նաև կորցնում է Հայաստանը՝ իր հայերին:
Հայոց ցեղասպանության հարցը թուրքերի առաջ հրելը շատ սխալ քաղաքական քայլ է: Պետությունը չէ, որ պետք է պարտադրել մյուս պետությանը ճանաչել ու հասկանալ, թե ո՞վ ի՞նչ է արել իր անցյալում: Այս հարցերը այդ երկու պետությունների պատմաբան-ակադեմիկոսների խնդիրն է: Սա է ճիշտ քաղաքականությունը անցյալի նկատմամբ: Եվ հավատացած եղեք, որ Թուրքիայում մի շարք պատմաբաններ չեն հերքում հայոց ցեղասպանության հարցը:

Ես չանվանեցի դու ուղակի ինձ պիտակեցիր դա: Միանգամայն համուզված կասեմ որ դու անտեղյակ ես հայոց պահաջատիրության հարցից:

Իսկ առայժմ մոռացեք, որ Թուրքիան կճանաչի հայոց մեք եղեռնը:

Շնորհակալ եմ խորհուրդիտ համար բայց չեմ մոռանա: