Զգացի որ այս թեմայի առանձին քննարկման կարիք կա
Եթե սերն անկառավրելի է միթե՞ բացարձակ, կամ եթե կառավարելի է մինչև ո՞ր սահմանները...
Միթե բացարձակ ոչինչ պետք է հաշվի չառնել, միթե՞ չկա մի բան որ կարելի է հաշվի առնել այդ ճանապարհին…
Զգացի որ այս թեմայի առանձին քննարկման կարիք կա
Եթե սերն անկառավրելի է միթե՞ բացարձակ, կամ եթե կառավարելի է մինչև ո՞ր սահմանները...
Միթե բացարձակ ոչինչ պետք է հաշվի չառնել, միթե՞ չկա մի բան որ կարելի է հաշվի առնել այդ ճանապարհին…
Վերջին խմբագրող՝ Էդուարդ_man: 21.11.2007, 17:26:
Պետք է հասցնել մինչև մայրամուտ...
Ամեն ինչ այս կյանքում կառավարելի է , ուղղակի կան բաներ , որոնց կառավարումը մեզ անհասանելի է . Սերըես էդ զգացմունքը դեռ իրականում չեմ էլ զգացել , չնայած շատ անգամ սիրահարվել եմ
բայց կարծում եմ , կկարողանամ կառավարել , սակայն կցանկանամ ես դա թե ոչ , այդ չգիտեմ ։ Իսկ հաշվի առնել ինչ-որ բան սիրելիս , կարծում եմ պետք է , այն էլ շատ ։ Դա ես այսօր հասկացա ուրիշի օրինակով
![]()
Դժվար հարց է... Եթե մարդիկ զգացմունքային հարցերում առաջնորդվում են ուղեղի թելադրանքով կամ այլ գործոնների , այլ ոչ սրտի ,ինձ թվում է իրենք կարող են կառավարել սերը ... Իմ համար սերը անկառավարելի է , նույնիսկ ընդհակառակը սերն է կառավարում քեզ :Սերը թևեր է տալիս, այլ ոչ թե ղեկավարման վահանակ որպեսզի այն կառավարել : Ցավոք շատ դեպքերում սերը ,նույնիսկ իսկական սերը ենթարկվելով տարբեր փորձությունների ազդեցությունների
, դառնում է կառավարելի արդեն իսկ կյանքի (պայմանների ) կողմից
![]()
Чеширский КотЭ
իմ դեպքում անկառավարելի էր եթե լիներ կառավարաելի երևի սեր չեր լինի...
...
Ես ընտրել եմ վերջին տարբերակը, որովհետև կարծում եմ որ կա մարդիկ ում մոտ կառավարելի է, և կան մարդիկ ում մոտ անկառավարելի է: համ էլ 3-րդ տարբերակը չհասկացա ինչ ի նկատի ուներ: համենայն դեպս իմ մոտ սեր զգալը անկառավարելի է, իսկ այդ զգացմւնքի հետևանքով որևէ անկապ բան անելը կառավարելի է: այսինքն ինչ որ բան անելուց առաջնորդվում եմ գիտակցությամբ:
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Երբ հասկանաս թե ինչո՞ւ ես սիրում ու կարողանաս այդ զգացմունքը կառավարել, ապա դա այլևս սեր չի լինի
Վերոնիկա ջան հարցը նրանում է, որ մենք ուզում ենք հասկանալ , արդյոք լրիվ անկառավելի է սերը , թե կան իրականում սահմաններ ։ Եթե լրիվ անկառավարելի լինի կյանքը անդունդ կգնա ։ Իրականում այն չափազանց կառավարելի էԿառավարում ենք ոչ թե զգացմունքը այլ մեզ, մարդկանց ովքեր այդ զգացմունի ազդեցության ոլորտում /տակ / են
![]()
Կառավարում եք…
Արդյո՞ք այդ չէ "պատճառը", որ բազում մարդիկ անպատասխան սիրուց խելագարվում են, դիմում ամենածայրահեղ քայլերի:
Ո՛չ, չեմ կարծում, թե կառավարվելու ընդունակ զգացմունքը (որն ի դեպ այդ դեպքում պարզապես կդադարի զգացմունք լինել ու կդառնա լոկ ձեռքբերովի ռեֆլեքս) ի զորու է մարդկային հոգուն այդքան ցավ ու քնքշություն, երջանկություն ու տառապանք պատճառել:
Հնարավոր է , որ ուղղակի պետք է տրվել զգացմունքներն ու մոռանալ և անտեսել ամեն ինչ , սակայն դա կարող է ունենալ ավելի բացասակն ազդեցություն , քն ամեն քայլը կշռադատելը ։ Չգիտեմ , միգուցե մարդկային տեսակից է կախված , բայց ես ամեն ինչ մանրամասն անալիզի եմ ենթարկում , Սերն էլ բացառություն չէ ։ /Բայց դե մեկ-մեկ արժե իսկապես առանց մտածելու քայլեր անել
/
Ես կասեմ ԱՅՈ, սերը կառավարելի է ինչպես և ցանակցած այլ զգացում, լինի դա ուրախություն, տխրություն, զայրույթ թե խանդ և այլն, այլ հարց է, թե արդյո՞ք մենք որոշակի հանգանանքներից ելնելով ուզում ենք այն կառավարել թե ոչ:
Օգնիր ինձ Մարիամ…:
Պ. Սևակ
Մդաա.... Միթե կարելի է սիրտը դնել ինչ որ կաղապարների մեջ ու կառավարել այնպիսի զգացմունքներ որոնք սերտ կապ ունեն սրտի հետ , ոնց որ ղեկավարման վահանակի օգնությամբ ասես սիրտ մի բախի , կամ ժամանակ դնես որ մի կես ժամ հետո բախիԻսկ ինչ վերաբերվում է ուրախության , տխրությանը և այլն , մենք կարող է պայմաններ ստեղծենք ուրախությանը ավելի մեծ ծավալ հաղորդելու կամ տխրությունը պակասացնելու համար , բայց հաստատ չենք կառավարում , միթե կարելի է ստիպել ինքտ քեզ չտխրել կամ չուրախանալ
![]()
Чеширский КотЭ
այո,ես կարծում եմ որ ստիպել սրտին սիրել կամ հակառակը չսիրել հնարավոր չէ:Դա տեղի է ունենում անկախ քեզանից:
Երբ սիրում եսդու արդեն չես կարողանում կառավարել այդ սերը
Արվեստն արարել կարող է միայն ընտրյալը,
Արվեստը սիրել՝ յուրաքանչյուր մարդ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ