Uluana-ի խոսքերից
«Մեզնից յուրաքանչյուրն» ասելով, նկատի ունեք ֆորումականների՞ն, հայերի՞ն, թե՞ մարդկությանը: Դու՛ք, վերը նշածս խմբերն ուսումնասիրե՞լ եք՝ նման եզրակացության հանգելու համար: Թե՞ լսել եք, կամ էլ բստրում եք, որ «Մեզնից յուրաքանչյուրն, անկասկած, ունի .....» :
Եթե ես թերություններ ունեմ, եթե իմ ճանաչած 15-20, 100-500 հոգին թերություններ ունեն, դա ոչ մի դեպքում չի նշանակում, որ կարող եմ անպատասխանատու հայտարարություններ անել՝ բոլորին մի պարկի մեջ լցնելով:
Բայց գիժ կարելի է լինել՝ միաժամանակ հոգեպես հավասարակշիռ վիճակում լինելով։
Ես մի բան չեմ հասկանում. ի՞նչ է նշանակում գիտակցել սեփական թերություն(ներ)ը, բայց չցանկանալ դրանցից ազատվել։ Ուրիշ բան է, եթե մարդը ունի որոշակի թերություններ, բայց ինքը դա թերություններ չի համարում, հետևաբար գտնում է, որ չարժե կամ պետք չէ դրանցից ազատվել։ Բայց ո՞նց կարելի է ընդունել, որ դու ունես տվյալ թերությունը, բայց չուզենալ դրանից ազատվել։Կներեք, բայց, իմ կարծիքով, այսպես կարելի է դատել միայն մտածողության լուրջ խանգարման դեպքում։
Հավատացեք, ոչ ոքի վիրավորել չեմ ուզում։ Դրա համար երևի ճիշտ կլինի, եթե այդպես մտածող մարդիկ նախ բացատրեն, թե ինչ են հասկանում թերություն ասելով, որովհետև իմ իմացած (և իմ կարծիքով՝ միակ) իմաստով այդ բառն այնպիսի հասկացություն է արտահայտում, որից բոլոր առողջ դատողություն ունեցող մարդիկ էլ պիտի որ ցանկանային ազատվել։ Բայց գուցե իսկապես թերություն բառի մեջ ոմանք մի այլ՝ ինձ անհայտ իմաստ են դնում, այդ դեպքում հնարավոր է, որ նրանք ոչ մի տարօրինակ բան չեն անում՝ ասելով, որ չեն ուզում ազատվել թերություններից, բայց այդ դեպքում էլ կնշանակի, որ պարզապես չգիտեն թերություն բառի իսկական իմաստը։
Կհասկանաք և կդադարեք մարդկանց պիտակավորել, երբ/եթե ընդլայնեք մարդ արարածի հետ Ձեր փորձն ու նրա մասին Ձեր պատկերացումները:
Եթե ես մշակել եմ արժեքային համակարգ ու վարքագիծ ինձ համար (օրինակ, գիտակցել ու ցանկանալ փոխել թերություններս), կարո՞ղ եմ իմ պատկերացրած, մշակած «ճիշտը» Ձեզ մատուցել որպես վերին ատյանի ճշմարտություն: Իսկ եթե չհամաձայնեք կամ չհետևեք ԻՄ արժեքային համակարգին ու վարքագծի կանոններին, կհամարվեք «մտածողության լուրջ խանգարում» ունեցող արարած:
Կարելի է գիտակցել ու ցանկանալ: Կարելի է գիտակցել ու չցանկանալ՝ պատճառները բազմաբնույթ են:
Բայց գիժ կարելի է լինել՝ միաժամանակ հոգեպես հավասարակշիռ վիճակում լինելով։
Ես մի բան չեմ հասկանում. ի՞նչ է նշանակում գիտակցել սեփական թերություն(ներ)ը, բայց չցանկանալ դրանցից ազատվել։ Ուրիշ բան է, եթե մարդը ունի որոշակի թերություններ, բայց ինքը դա թերություններ չի համարում, հետևաբար գտնում է, որ չարժե կամ պետք չէ դրանցից ազատվել։ Բայց ո՞նց կարելի է ընդունել, որ դու ունես տվյալ թերությունը, բայց չուզենալ դրանից ազատվել։
Կհասկանաք և կդադարեք մարդկանց պիտակավորել, երբ/եթե ընդլայնեք մարդ արարածի հետ Ձեր փորձն ու նրա մասին Ձեր պատկերացումները:
Եթե ես մշակել եմ արժեքային համակարգ ու վարքագիծ ինձ համար (օրինակ, գիտակցել ու ցանկանալ փոխել թերություններս), կարո՞ղ եմ իմ պատկերացրած, մշակած «ճիշտը» Ձեզ մատուցել որպես վերին ատյանի ճշմարտություն: Իսկ եթե չհամաձայնեք կամ չհետևեք ԻՄ արժեքային համակարգին ու վարքագծի կանոններին, կհամարվեք «մտածողության լուրջ խանգարում» ունեցող արարած:
Կարելի է գիտակցել ու ցանկանալ: Կարելի է գիտակցել ու չցանկանալ՝ պատճառները բազմաբնույթ են:
Շատ հատկանիշներ մենք ժառանգում ենք մեր ծնողներից, որոնք ձևաորում են մեր խառնվածքը, բայց ուրիշ հատկանիշներ էլ ձեռք ենք բերում կամ կորցնում կյանքի ընթացքում. դրանք ձևաորում են մեր բնաորությունը: Վերջին հատկանիշները փոփոխվում են` կախված դաստիարակությունից, ինքնադաստիարակությունից, միջավայրից և այլն: Մենք չարաչար կսխալվենք ու մեզ կթերագնահատենք, եթե ասենք, թե ոչ մի փոփոխություն անել հնարաոր չէ: Հակառակը, մեզ կգերագնահատենք, եթե ասենք, որ կարող ենք ամեն ինչ փոխել:
Ինչ վերաբերում է ինձ, կարող եմ մի օրինակ բերել: Մարդկանց ծաղրելու շատ վատ սոորություն ունեմ: Այո', ես գիտեմ, որ դա թերություն է, այն էլ շատ լուրջ: Դրա հետևանքները երբեմն շատ տխուր են լինում: Բայց մի՞թե ուզում եմ ազատվել դրանից: Մի ժամանակ շատ էի ուզում ու հասել էի դրան: Բայց այդ ժամանակ ես ավելի շատ նման էի մի կեղծաորի, լարովի խաղալիքի: Հիմա ես գիտեմ, որ դա թերություն է: Գիտեմ, որ դրանով ոչ միայն իմ շրջապատի, հաճախ սիրելի մարդկանց եմ վնասում, այլև ինքս ինձ: Բայց ես չեմ ուզում ազատվել դրանից, որովհետև երբ այդպիսին եմ, ես ես եմ (թող ների ինձ Աստված), ես գիժ եմ
Դա ուրեմն սեփական "ես"ից զուրկ կամ էլ լավագույն դեպքում շատ թույլ "ես" ունեցող մարդ է , որն ինքն իրեն "կառավարել" չի կարողանում: ՈՒ էտ տեսակ մարդը իրեն թողած դեռ պետք է փոխի թերություններ առաջացնող միջավա՞յրը: (ուժն իր վրա չի պատում, բայց միջավայրի հախից կգափոխել որևե բան սեփական "եսից" հնարավոր չէ.).
)
Ի՞նչ կլասիկայի մասին եք խոսում: էտ անդամներից մի երկու հոգու անունը կասե՞ք
Դուք հիպնոզ բառի բուն իմաստը հասկանո՞ւմ եք
Նման հայտարարություններ անելուց գոնե հիմնավորեք Ձեր պատասխանը
Իսկ միգուցե մենք Աստված ե՞՞՞նք
Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...
Դա արդեն ուսումնասիրված փաստ է և անձամբ ես այդ ուսումնասիրությունը ուսումնասիրել եմ
Ես Ձեզ առաջարկում վերջ տալ հարցերի տարափին, որոնք գնալով անիմաստ են դառնում, և պարազպես մտքերը արտահայտել առանց հարցական նշանների : Եթե ինչ-որ բան հերքում եք , ասեք կոնկրետ Ձեր կարծիքը
Մեկն էլ կիմանա Դուք այդ փորձն ու ընդլայնված պատկերացումը ունեք ու Ֆրոյդի անձնական ասիստենտն եք եղել : ( շուտկա ,Կհասկանաք և կդադարեք մարդկանց պիտակավորել, երբ/եթե ընդլայնեք մարդ արարածի հետ Ձեր փորձն ու նրա մասին Ձեր պատկերացումները:
Ես անկեղծորեն ուզում եմ զրուցել / վիճաբանել Ձեզ հետ այս թեմայի շուրջ, միայն եթե խոսակցությունը հարցարաշավի չվերածվի և ամպագոռգոռ հայտարարությունները հիմնավորված բնույթ կրեն
Ինձ հետաքրքիր է, ինչո՞ւ են մարդիկ այդքան համառորեն մի բան հերքում , բոլորին սխալ հանում , իրենց դնում միակ հասկացողի տեղը առանց բացատրությունների : Դրանից արդեն կասկածելի հոտ է գալիս
Համաձայն եմ , պատճառները իրոք բազմաբնույթ ենԿարելի է գիտակցել ու ցանկանալ: Կարելի է գիտակցել ու չցանկանալ՝ պատճառները բազմաբնույթ են:
Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...
Ես կուզեի գոնե մի քիչ համակարգված մտածել, ու կանոնավորել ապրելակերպս, բայց դե գիտեմ սենց բառադի էլ մնալու եմ:
<<Ես Ձեզ առաջարկում վերջ տալ հարցերի տարափին, որոնք գնալով անիմաստ են դառնում, և պարազպես մտքերը արտահայտել առանց հարցական նշանների : Եթե ինչ-որ բան հերքում եք , ասեք կոնկրետ Ձեր կարծիքը >>Դա արդեն ուսումնասիրված փաստ է և անձամբ ես այդ ուսումնասիրությունը ուսումնասիրել եմ
Ես Ձեզ առաջարկում վերջ տալ հարցերի տարափին, որոնք գնալով անիմաստ են դառնում, և պարազպես մտքերը արտահայտել առանց հարցական նշանների : Եթե ինչ-որ բան հերքում եք , ասեք կոնկրետ Ձեր կարծիքը
Մեկն էլ կիմանա Դուք այդ փորձն ու ընդլայնված պատկերացումը ունեք ու Ֆրոյդի անձնական ասիստենտն եք եղել : ( շուտկա ,
Ես անկեղծորեն ուզում եմ զրուցել / վիճաբանել Ձեզ հետ այս թեմայի շուրջ, միայն եթե խոսակցությունը հարցարաշավի չվերածվի և ամպագոռգոռ հայտարարությունները հիմնավորված բնույթ կրեն
Ինձ հետաքրքիր է, ինչո՞ւ են մարդիկ այդքան համառորեն մի բան հերքում , բոլորին սխալ հանում , իրենց դնում միակ հասկացողի տեղը առանց բացատրությունների :
Դրանից արդեն կասկածելի հոտ է գալիս
Համաձայն եմ , պատճառները իրոք բազմաբնույթ են
Դուք հարցաֆոբիա ունե՞ք: Եթե իրոք տառապում եք հարցաֆոբիայից, կարող եմ հարգել Ձեր առաջարկը:
Իսկ եթե չունեք նման խնդիր, Ձեր «առաջարկը» մարդու ազատ իրավունքներին անուղղակի բռնանալ է: Հարցերս անիմաստ համարել-չհամարելը, դրանց պատասխանել-չպատասխանելը Ձեր իրավունքն է, ընտրության հարցը: Հարգելով Ձեր ընտրությունը, հիշեցնում եմ Ձեզ, որ այս ֆորումի Օրենսդրությունը չի արգելում հարցեր տալը:
<<Մեկն էլ կիմանա Դուք այդ փորձն ու ընդլայնված պատկերացումը ունեք ու Ֆրոյդի անձնական ասիստենտն եք եղել : ( շուտկա ,
Էս ինչ ճիշտ իմացաք: Հիանում եմ մարդու տրամադրությունը, մտքերը որսալու Ձեր խորաթափանցությամբ:
<<Ես անկեղծորեն ուզում եմ զրուցել / վիճաբանել Ձեզ հետ այս թեմայի շուրջ, միայն եթե խոսակցությունը հարցարաշավի չվերածվի և ամպագոռգոռ հայտարարությունները հիմնավորված բնույթ կրեն>>
Արդյունավետ զրուցելու/վիճաբանելու կորիզը նաև այլ կարծիքներ կարողանալ լսելու, հարցեր կարողանալ տալու ու պատասխաններ որոնելու մեջ է: Ինձ համար հարցերը սաստելը խոսում է մարդու որդեգրած զրուցել-վիճաբանելու մոդելի և մարդու անձնական կուլտուրայի մասին:
Ինձ հետաքրքիր է, ինչո՞ւ են մարդիկ այդքան համառորեն մի բան հերքում , բոլորին սխալ հանում , իրենց դնում միակ հասկացողի տեղը առանց բացատրությունների :
Հարցրեք ինքներդ Ձեզ...
Ֆրոյդի անձնական ասիստենտը չեմ եղել , բայց նրա հետևորդներից եմ : Կարող եմ Ձեր հոգեբանական վերլուծությունն էլ անել, եթե ցանկանում եք , բայց դժվար այն Ձեր սրտով լինի
....մի խոսքով չարժե Ձեզ հետ գլուխ դնել , լավ ձև եք գտել բուն խոսակցությունից խույս տալու համար : Տանել չեմ կարողանում զրուցել այն մարդկանց հետ որոնք լսելու ընդունակություն չունեն: Հրեա-հրեա խաղն էլ չեմ սիրում ...
Շարունակեք նույն հոգով, գուցե մի օր բացի հարցնելուց , նաև պատասխանել սովորեք, Էդպես գոնե կստացվի խելացի երևալ
Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...
Կուզանաի մարդկանց ավելի քիչ ներել, և գոնե երբեմն քեն պահել
Այո, խոսքը միայն Ձեր մասին չէ, բոլորի մասին է, այդ թվում և իմ, իսկ ես արդեն ասեցի, որ ինձ հաջողվել է (ճիշտ է, մեծ դժվարությամբ) ազատվել իմ որոշ թերություններից։ Այդ դեպքում ես ինչու՞ պիտի իմ սեփական փորձը անտեսեմ ու առաջնորդվեմ Ձեր ասած «կլասիկայի» ինչ-որ վերացական բաներով։ Ես ռեալ ապացույցն ունեմ այն բանի, որ մարդը կարող է փոխել իր մեջ շատ բան, վերացնել շատ թերություններ։
Թերությունները խնամքով ծածկել կարող եք միայն որոշ ժամանակ, բայց եթե չփորձեք դրանք հաղթահարել կամ գոնե որոշ չափով մեղմացնել, միևնույն է, դրանք վաղ թե ուշ ջրի երես են դուրս գալու և էլի իրենց սև գործն անելու են։Կարչ ասած - պետք ե կատարելագործել առավելություննեը և... խնամքով ծածկել թերությունները. Սա իմ կարծիքն է.
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
<<Ֆրոյդի անձնական ասիստենտը չեմ եղել , բայց նրա հետևորդներից եմ : Կարող եմ Ձեր հոգեբանական վերլուծությունն էլ անել, եթե ցանկանում եք , բայց դժվար այն Ձեր սրտով լինի >>Ֆրոյդի անձնական ասիստենտը չեմ եղել , բայց նրա հետևորդներից եմ : Կարող եմ Ձեր հոգեբանական վերլուծությունն էլ անել, եթե ցանկանում եք , բայց դժվար այն Ձեր սրտով լինի
....մի խոսքով չարժե Ձեզ հետ գլուխ դնել , լավ ձև եք գտել բուն խոսակցությունից խույս տալու համար : Տանել չեմ կարողանում զրուցել այն մարդկանց հետ որոնք լսելու ընդունակություն չունեն: Հրեա-հրեա խաղն էլ չեմ սիրում ...
Շարունակեք նույն հոգով, գուցե մի օր բացի հարցնելուց , նաև պատասխանել սովորեք, Էդպես գոնե կստացվի խելացի երևալ
Ֆրոյդ բիձուկին լավ չեմ ճանաչում, այնպես որ Ձեր աշխատանքի շնորհիվ հնարավոր է ավելի խորը պատկերացում կազմեմ նրա մասին: Եթե պրակտիկայի դաշտ եք որոնում, կարող եք հոգեբանորեն վերլուծել ինձ, ես դեմ չեմ: Ինչ վերաբերում է սրտովս լինել-չլինելուն, թույլ տվեք ինձ որոշել (մադու մասին ինչ-որ մեկի կարծիքը խոսում է ոչ թե մարդու, այլ այդ ինչ-որ մեկի՝ կարծիք կազմողի մասին), Ձեզնից հասնում է Ֆրոյդի մեխանիզմը գործի դնել
....մի խոսքով չարժե Ձեզ հետ գլուխ դնել ,
Մի խոսքով չեղավ, եղավ հինգը խոսքով
Տանել չեմ կարողանում
Այս արտահայտությունը և իր նմանները լուրջ վնաս են հասցնում մարդու (մտածողի,ասողի) առողջությանը:
զրուցել այն մարդկանց հետ որոնք լսելու ընդունակություն չունեն:
Իսկ Դու՞ք: Լսելու ընդունակություն ունեք՞:
Շարունակեք նույն հոգով, գուցե մի օր բացի հարցնելուց , նաև պատասխանել սովորեք,
Առանց հարցնել կարողանալու, պատասխանել հաստատ չես սովորի:
Էդպես գոնե կստացվի խելացի երևալ
Խելացի երևալոու մանիա չունեմ, Ձերը մի վերագրեք ինձ:
Արմինե, իմ նախորդ գրառումներից մեկում ես Ձեզ, ինչպես նաև Ձեր տեսակետը քիչ թե շատ պաշտպանողներին խնդրեցի ներկայացնել թերություն բառի ձեր սեփական ընկալումը։ Բայց դուք դա չարեցիք։ Լավ, այդ դեպքում ես ասեմ, թե ինչ եմ հասկանում այդ բառն օգտագործելով։ Ճիշտն ասած՝ դժվարությամբ եմ պատկերացնում, որ այդ բառը կարելի է ուրիշ իմաստով էլ ընկալել, բայց եթե դուք ուրիշ իմաստ գիտեք, խնդրեմ, կավելացնեք։ Այս թեմայում արած իմ սկզբնական գրառումներից մեկում ես ասել էի, որ կան թերություններ, որոնք մեզ են խանգարում, կան թերություններ էլ, որոնք ուրիշներին՝ մեր շրջապատի մարդկանց են խանգարում։ Այստեղից պարզ երևում է, որ թերություն ասելով՝ ես նկատի ունեմ մարդու այն հատկանիշները կամ սովորությունները, որոնք որևէ կերպ խանգարում կամ վնասում են և՛/կամ տվյալ թերությունն ունեցող մարդուն, և՛/կամ նրան շրջապատող մարդկանց։ Եթե մարդը չի ուզում ազատվել իր այն թերությունից, որը խանգարում ու վնասում է իրեն, ուրեմն այդ մարդը իր իսկ թշնամին է (եթե կարող եք տրամաբանության սահմաններում հերքել իմ այս պնդումը, խնդրե՛մ), իսկ եթե չի ցանկանում ազատվել այն թերությունից, որը խանգարում, վնասում է ուրիշներին, ուրեմն այդ մարդը եսասեր է, միայն իր մասին է մտածում, թքած ունի ուրիշների վրա (նորից եթե համաձայն չեք, հակափաստարկ բերեք)։ Երկու դեպքում էլ եզրակացությունները տվյալ մարդուն, մեղմ ասած, դրականորեն չեն բնորոշում։ Կա նաև մի երրորդ տարբերակ, որի մասին էլի իմ նախորդ գրառումներից մեկում արդեն խոսել եմ. մարդը պարզապես զուրկ է առողջ դատելու ունակությունից կամ գոնե կաղում է դրանից։
Եթե Ձեզ հայտնի է մեկ այլ՝ չորրորդ կամ գուցե նաև հինգերորդ տարբերակ, որի պատճառով մարդը կարող է չցանկանալ ազատվել իր թերություններից, ապա պատրաստ եմ մեծ հետաքրքրությամբ կարդալ դրա մասին։
Հարգելի Արմինե, բացի իմ կամ Ձեր մշակած կամ գուցե չմշակած, բայց կամայականորեն հետևած արժեքների համակարգից, բարեբախտաբար, գոյություն ունի նաև համընդհանուր արժեքային համակարգ, որում հաշվի են առնվում բոլորի շահերն ու իրավունքները։ Կան բարոյական նորմեր, որոնք տարածվում են բոլորի վրա, և իմ կամ Ձեր կողմից՝ հայտնի չէ, թե ինչ չափանիշներով մշակած արժեքային համակարգը չի կարող փոխել այն։ Օրինակ, գուցե ըստ ինչ-որ մեկի մշակած արժեքային համակարգի (չեմ ասում՝ Ձեր)՝ առանց պատճառի, այսպես ասած՝ «կայֆի համար» մարդ սպանելը կամ գողություն անելը շատ էլ ընդունելի է, բայց դա երբեք չի կարող ճիշտ համարվել, չէ՞ (հուսով եմ՝ սրան էլ չեք հակաճառի)։ Ուզում եմ ասել, որ կան այնպիսի արժեքներ և իրավունքներ, որոնք իմ կամ ձեր որոշելով չեն, դրանք բոլորի համար նույնն են և այդպես պետք է լինեն։ Եվ, այո՛, եթե ձեր որևէ հատկություն կամ սովորություն ինձ ակնհայտորեն վնասում կամ խանգարում է (եթե, իհարկե, ես հոգեկան հիվանդ չեմ), ապա կարող եմ ասել, որ դա հաստատ ճիշտ լինել չի կարող, դա հաստատ թերություն է, որից պետք է ազատվել։ Իսկ եթե դուք չեք ուզում ազատվել, ապա իմ վերը նշած երեք տարբերակներից ընտրեք ձեզ ամենահոգեհարազատը, դե, այն դեպքում, եթե ձեր կողմից մշակված չորրորդ կամ հինգերորդ տարբերակ չունեք։
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 13.07.2006, 12:00:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Արմինե, ձեր այս գրառումից երևում է, որ արդեն սկսում եք կառչել բառերից։ Իսկ դա խոսում է... էլ չասեմ, թե ինչի մասին, երևի ինքներդ գլխի կընկնեք։<<Ֆրոյդի անձնական ասիստենտը չեմ եղել , բայց նրա հետևորդներից եմ : Կարող եմ Ձեր հոգեբանական վերլուծությունն էլ անել, եթե ցանկանում եք , բայց դժվար այն Ձեր սրտով լինի >>
Ֆրոյդ բիձուկին լավ չեմ ճանաչում, այնպես որ Ձեր աշխատանքի շնորհիվ հնարավոր է ավելի խորը պատկերացում կազմեմ նրա մասին: Եթե պրակտիկայի դաշտ եք որոնում, կարող եք հոգեբանորեն վերլուծել ինձ, ես դեմ չեմ: Ինչ վերաբերում է սրտովս լինել-չլինելուն, թույլ տվեք ինձ որոշել (մադու մասին ինչ-որ մեկի կարծիքը խոսում է ոչ թե մարդու, այլ այդ ինչ-որ մեկի՝ կարծիք կազմողի մասին), Ձեզնից հասնում է Ֆրոյդի մեխանիզմը գործի դնել
....մի խոսքով չարժե Ձեզ հետ գլուխ դնել ,
Մի խոսքով չեղավ, եղավ հինգը խոսքով
Տանել չեմ կարողանում
Այս արտահայտությունը և իր նմանները լուրջ վնաս են հասցնում մարդու (մտածողի,ասողի) առողջությանը:
զրուցել այն մարդկանց հետ որոնք լսելու ընդունակություն չունեն:
Իսկ Դու՞ք: Լսելու ընդունակություն ունեք՞:
Շարունակեք նույն հոգով, գուցե մի օր բացի հարցնելուց , նաև պատասխանել սովորեք,
Առանց հարցնել կարողանալու, պատասխանել հաստատ չես սովորի:
Էդպես գոնե կստացվի խելացի երևալ
Խելացի երևալոու մանիա չունեմ, Ձերը մի վերագրեք ինձ:
.Դուք որոշակիորեն շփոթում եք բառն ու խոսքը։ Խոսքը կարող է կազմված լինել ինչպես մի բառից, այնպես էլ բազմաթիվ բառերից ու նախադասություններից։...մի խոսքով չարժե Ձեզ հետ գլուխ դնել ,
Մի խոսքով չեղավ, եղավ հինգը խոսքով
Այնպես որ, նախքան ուրիշի բառերից կամ խոսքից կառչելը բարի եղեք համոզվել, որ տեղին եք կառչում։ Իսկ ընդհանրապես ավելի կուլտուրական և ապահով է ոչ մեկի բառերից չկառչելը։ Բանավիճելիս ընդդիմախոսի բառերից կառչելը խոսում է տվյալ մարդու՝ ավելի լուրջ հակափաստարկի բացակայության մասին։
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 13.07.2006, 12:21:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Հարգելի Armine, հնարավոր է, որ խելքիս պակասից է, բայց ես ձեր գրառումներից առանձնապես բան չեմ հասկանում։ Կամ էլ… Այնպես որ, կխուսափեմ վիճելուց։
Ավելի լավ է, պատասխանեմ Բյուրակնի գրառմանը։
Նախ, եթե ճիշտ հասկացա, դու ասում ես, որ ժառանգական հատկանիշներից ազատվել հնարավոր չէ։ Շատ դժվար է։ Բայց համոզված եմ, որ հնարավոր է։ Ես ինքս պայքարում եմ ծնողներիցս ժառանգած մի շարք բացասական հատկանիշների դեմ և արդեն տեսնում եմ որոշակի արդյունքներ։Շատ հատկանիշներ մենք ժառանգում ենք մեր ծնողներից, որոնք ձևաորում են մեր խառնվածքը, բայց ուրիշ հատկանիշներ էլ ձեռք ենք բերում կամ կորցնում կյանքի ընթացքում. դրանք ձևաորում են մեր բնաորությունը: Վերջին հատկանիշները փոփոխվում են` կախված դաստիարակությունից, ինքնադաստիարակությունից, միջավայրից և այլն: Մենք չարաչար կսխալվենք ու մեզ կթերագնահատենք, եթե ասենք, թե ոչ մի փոփոխություն անել հնարաոր չէ: Հակառակը, մեզ կգերագնահատենք, եթե ասենք, որ կարող ենք ամեն ինչ փոխել:
Ինչ վերաբերում է ինձ, կարող եմ մի օրինակ բերել: Մարդկանց ծաղրելու շատ վատ սոորություն ունեմ: Այո', ես գիտեմ, որ դա թերություն է, այն էլ շատ լուրջ: Դրա հետևանքները երբեմն շատ տխուր են լինում: Բայց մի՞թե ուզում եմ ազատվել դրանից: Մի ժամանակ շատ էի ուզում ու հասել էի դրան: Բայց այդ ժամանակ ես ավելի շատ նման էի մի կեղծաորի, լարովի խաղալիքի: Հիմա ես գիտեմ, որ դա թերություն է: Գիտեմ, որ դրանով ոչ միայն իմ շրջապատի, հաճախ սիրելի մարդկանց եմ վնասում, այլև ինքս ինձ: Բայց ես չեմ ուզում ազատվել դրանից, որովհետև երբ այդպիսին եմ, ես ես եմ (թող ների ինձ Աստված), ես գիժ եմ
Ինչ վերաբերվում է մարդու հատկանիշների վերը բերված ծագումնաբանական դասակարգմանը (ժառանգական, այս կյանքի ընթացքում ձեռք բերած), ապա, իմ կարծիքով, բացի դրանցից, կան նաև հատկանիշներ, որոնք մեր սեփականն են (հենց քո ասած «երբ այդպիսին եմ, ես ես եմ»-ը) ու մենք դրանք մեզ հետ ենք բերել նախկինից՝ նախկին կյանքերից։ Ընդ որում, այդ հատկանիշները հիմնական մաս են կազմում։ Իհարկե, համոզված եմ, որ աթեիստներն ու կիսաաթեիստները վերջին ասածներս հիմարություն կպիտակեն ու բացասական կտրամադրվեն մնացած բոլոր ասածներիս նկատմամբ։ Ինչևէ, ամեն դեպքում կարծում եմ, որ մենք մեր բնավորության, հատկանիշների տերն ու տնօրենն ենք։ ՈՒ ցանկության դեպքում կարող ենք կատարելագործվել՝ ազատվել հին վատ հատկանիշներից ու ձեռք բերել նոր, լավ հատկանիշներ։
Բյուր, հիմա անցնեմ մարդկանց ծաղրելու քո բնավորությանը
Դու փորձել ես ուղղակի մարդկանց ծաղրելու ցանկությանդ վրա բռնանալով զսպել քեզ։ Բայց եթե կարողանաս ուղղակի ազատվել այդ ցանկությունից, ապա կհասկանաս, որ դու այդպիսով բնավ էլ չես կորցնում քո եսը։ Հնդհակառակը՝ փոխված բնավորությունդ ավելի է քոնը դառնում։ Չէ՞ որ դու ես այն ստեղծել և ոչ թե այն ձևավորվել է հանգամանքների բերումով։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ