Մեջբերում P.S.-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Մայրս միշտ կրկնում է՝ աշխարհը միշտ չեզոք է, քո ընկալումն է ամեն անգամ տարբեր։ Անգամ Լենինգրադի շրջափակման ժամանակ են մարդիկ սիրահարվել ու ապրել։ Այնպես որ քեզանից է կախված ու քո ընկալումից՝ եթե տրամադրությունդ ճամպրուկային է, ապա Հայաստանում որքան էլ դրական տեղաշարժ լինի, միևնույն է մեկնելու ես։ Ուղղակի հարց է՝ թե մեկնելով, կգտնես այն, ինչ փնտրում ես։ Երբեմն այն միշտ քո աչքի առաջ է եղել, ու էնքան վաղուց, որ չես էլ նկատել; Հետո հեռանում ես, նոր ես տեսնում։
Ավելացնելու ոչինչ չկա այս խոսքերից հետո:

Առաջ Աստված իհարկե , շուտով վերադառնում եմ Հայաստան:Սակայն դեռ չգիտեմ որպես զբոսաշրջիկ եմ գալու,թե՞ գալու եմ հետ վերադարձի նպատակով:Ամեն դեպքում որ նպատակով էլ գամ միեվնույնն է տառապում եմ Հայաստանում ապրելու ցանկությամբ : Այնպես որ եթե մարդն օտարությունն իրենն չի համարում /ինչքան էլ որ այդ օտարությունն իրեն ֆինանսապես կամ բարոյապես ապահովի / միեվնույնն է մի օր այդ օտարությունից փախչելու է: