Բառը արժեզրկվել է, դարձել մի անհոգի, մեռած բայց դեռ չթաղված մարմին:
Միտքը ՝ արժեքզրկման ճանապարհին է: Մի քիչ էլ, և նա էլ կդառնա մարդկության հերթական հիշատակ անցյալից:
Պետք է փրկել միտքը, բուժել ու կանգնացնել ոտքի:
Սակայն ինչպե՞ս:
Ինչպե՞ս եղավ, որ "բառը", "միտքը" ընկան էս վիճակի մեջ:
Միգուցե դրա մեջ մեղավոր ենք բոլո՞րս, բեմահարթակ տրամադրելով այդ "մտքի"-ի անարժան կրողներին, "բառը" անիմաստ հոլովողներին: Եվ այդպես նրանք վարակեցին մահացու հիվանդությամբ "բառին", "մտքին": Միգուցե ցրելով այդ անաևժաններին իրենց գրաված "ասպարեզից" ու տեղ բացելով արժանիների համար ՝ բուժե՞նք "մտքին", վերակենդանացնե՞նք "բառին"…
Մեջբերել
Լէգնա-ի խոսքերից
Էջանիշներ