Ախպերս, ինձ ճիշտ չես հասկացել, ես ոչ թե եզակի ու հոգնակիի մասին եմ խոսել, այլ միանշանակ անվանվան…հովարս-ի խոսքերից
Օրինակ, երբ ասում ենք տիեզերք, ապա գիտենք, որ տիեզերքը միակն է, իսկ երբ ասում ենք երկիր, ապա չենք հասկանում հենց Երկիր մոլորակը: Ուստի տարբերվում է, երբ գրում ենք "Երկիր" ու "երկիր":
Ասածիս միաստ այն է, որ "աստված" բառը հնոից չի գործածվոլ կոնկրետ էակի համար, այլ կախված կոնտեքստից ու երևույթից վերաբերվել է տաբեր էակների: Դրա համար էլ մեծատառով էր գրում, որ հասկանալի լինի, թե խոսքը ում մասին է:
Հ.Գ.
Եբրայերենում "էլոհիմը" ունի նաև իր եզակին՝ "էլլահ", որը համարժեք է արաբերեն "Ալլահ" բառին: Ընդ որում, եթե չեմ սխալվում երկուսն էլ ոչ թե անվանում են, այլ բնութագրում՝ "ալ-էլ-իլ"` աստված ու ավելանում է "օահ-ահ" (իմաստը չգիտեմ): Ի դեպ նույն աստվածաշնչում Էլոհիմ բառը օգտագործվում է նաև "աստվածներ" իմաստով (եբրայերեն տարբերակներում) (Ելք 20:3) , նույնիսկ ոչ աստվածային էակների (հրեշտակներ, մարդիք) հանդեպ (Ելք 4:16), (Սաղմ. 8:6): Հունարեն և Հայերեն տարբերակներում "էլոհիմ"-ը թարգմանվել է` կոնտեքստից և մտքից ելնելով, թե չէ ստացվում է անիմաստ ու անհասկանալի:
Մեջբերել
Էջանիշներ