Լսի էդ հավաքները լրիվ դեբիլություն են, մեր նախկին հարևանի տանը միշտ հավաքվում էին էդ ավետարանչականները…սպանում էին ուղղակի էլ լացում էին, էլ գոռում, լրիվ խելագարություն էր, հետո էնքան էին ասում ալելույա, որ գլուխներս գնում էր
Հիշում եմ` էնտեղ էլ էին լացում, բայց հիմնականում «սրբազան երկյուղածությամբ» խոսում էին աստծո արքայության մասին
Ասեմ, որ իրանց /էն ժամանակ` նաև մեր / առաջնորդն էլ էր շատ բիթի: Մենակ դրսի ֆինանսավորման շնորհիվ 2 տարում հա՜մ տուն առավ, հա՜մ էլ ավտո:
Էջանիշներ