Արտասանական սխալներ

[Ուլուանա]

Նախ ասեմ Որ Լոս Անջելես նշանակում է "Հրեշտակները": Իսպաներենում լոս-որոշյալ հոդ, հոգնակի թիվ, անջել-հրեշտակ, անջելես-հրեշտակներ: Հոգնակի վերջավորությունը ես-ն է: Եթե ուզում եք հետեւել բառի հիմնական ձեւին, ուրեմն գրեք -ես: Եթե ոչ՝ գրեք ինչ ուզում եք:

Իսկ իմ գրառումը մեջբերելով դա բացատրելու իմաստը ո՞րն էր, եթե ես նույն տեսակետն էի արտահայտել։

[Անահիտ]

հայերենի "ն" հնչյունը քմայնացված արտասանելը շատա ձանձրացնում
հիմնականում աղջիկների մոտա նկատվում, երբ ասելիք չկա, բայց խոսալու ցանկություն կա)

[Hda]

ապրել-ապրիլ
սեկտեմբեր-սեպտեմբեր
ունդունել-ընդունել

[Tornado]

Իրոք ուստարի-ն մի բառ է, ավելի ճիշտ՝ վանկաբառային հապավում, բայց ա՛յ մտքովս չէր անցել, որ Ուլուանայի մականվան շեշտը նախավերջին վանկի ձայնավորի վրա է դրվում

Հապա փորձեք արտասանել Ոլուանա մականունը: Ստացվեց Ուլուա՛նա չէ՞, ոչ թե Ուլուանա՛: Ճիշտ է, հայերենում շեշտը դրվում է վերջին վանկի ձայնավորի վրա, Իսկ եթե բառը հայերեն չէ? (Ուլուանայի վերջում լսվում է "անա"` Ոլուանայի անվան տառերը): Էս դեպքում կդրվի նախավերջինի վրա: Օր. Ադրիա՛նա, Ֆլորի՛նա, Լուիզիա՛նա, Մարտի՛նա, սենյորի՛նա, եւ այլն…
Ոլուա՛նա, մենակ չասես էլի սխալ եմ

[Ariadna]

Հապա փորձեք արտասանել Ոլուանա մականունը: Ստացվեց Ուլուա՛նա չէ՞, ոչ թե Ուլուանա՛: Ճիշտ է, հայերենում շեշտը դրվում է վերջին վանկի ձայնավորի վրա, Իսկ եթե բառը հայերեն չէ? (Ուլուանայի վերջում լսվում է "անա" Ոլուանայի անվան տառերը): Էս դեպքում կդրվի նախավերջինի վրա: Օր. Ադրիա՛նա, Ֆլորի՛նա, Լուիզիա՛նա, Մարտի՛նա, սենյորի՛նա, եւ այլն…

Ինչու ոչ, նաև Արիա՛դնա

[Նաիրուհի]

Հապա փորձեք արտասանել Ոլուանա մականունը: Ստացվեց Ուլուա՛նա չէ՞, ոչ թե Ուլուանա՛: Ճիշտ է, հայերենում շեշտը դրվում է վերջին վանկի ձայնավորի վրա, Իսկ եթե բառը հայերեն չէ? (Ուլուանայի վերջում լսվում է "անա"` Ոլուանայի անվան տառերը): Էս դեպքում կդրվի նախավերջինի վրա: Օր. Ադրիա՛նա, Ֆլորի՛նա, Լուիզիա՛նա, Մարտի՛նա, սենյորի՛նա, եւ այլն…
Ոլուա՛նա, մենակ չասես էլի սխալ եմ

Իսկ ո՞վ ասաց, որ Ուլուանա-ն հայերեն չէ

[Ռուֆուս]

Իսկ ո՞վ ասաց, որ Ուլուանա-ն հայերեն չէ

Իսկ ո՞վ ասաց, որ հայերենում սենց անուն կա Ուլուանան Անահիտի ազգանվան ու անվան առաջին երեք տառերից ստեղծված արհեստական անուն ա

[One_Way_Ticket]

Հապա փորձեք արտասանել Ոլուանա մականունը: Ստացվեց Ուլուա՛նա չէ՞, ոչ թե Ուլուանա՛: Ճիշտ է, հայերենում շեշտը դրվում է վերջին վանկի ձայնավորի վրա, Իսկ եթե բառը հայերեն չէ? (Ուլուանայի վերջում լսվում է "անա"` Ոլուանայի անվան տառերը): Էս դեպքում կդրվի նախավերջինի վրա: Օր. Ադրիա՛նա, Ֆլորի՛նա, Լուիզիա՛նա, Մարտի՛նա, սենյորի՛նա, եւ այլն…
Ոլուա՛նա, մենակ չասես էլի սխալ եմ

Ոչ թե շեշտը կդրվի նախավերջին վանկի վրա, այլ կպահպանվի օրիգինալ շեշտադրությունը: Օրինակ, Հե՛լսինկի բառում, ինչպես տեսնում ես, շեշտը նախավերջին վանկի վրա չէ: Եթե սակայն բառը հոլովվի, ապա կրկին կկիրառվեն հայերենի շեշտադրության կանոնները:

[Tornado]

Իսկ ո՞վ ասաց, որ Ուլուանա-ն հայերեն չէ

Իրոք, ո՞վ ասաց, որ Ուլուանա-ն հայերեն չէ:
Ճիշտ է, ասել եմ

հայերենում շեշտը դրվում է վերջին վանկի ձայնավորի վրա, Իսկ եթե բառը հայերեն չէ?

,
բայց դրանով ընդամենն ուզում էի նշել, որ վերոնշյալ օրենքը երբեմն խախտվում է:

[Նաիրուհի]

Իսկ ո՞վ ասաց, որ հայերենում սենց անուն կա Ուլուանան Անահիտի ազգանվան ու անվան առաջին երեք տառերից ստեղծված արհեստական անուն ա

Գիտեմ, բայց դա հո չի՞ նշանակում, որ հայերեն չէ:

[Tornado]

Գիտեմ, բայց դա հո չի՞ նշանակում, որ հայերեն չէ:

Եթե հայերենում նման բառ չկա, ուրեմն հայերեն չէ: Եթե կենդանի արարածը պոզեր ունի, ուրեմն մարդ չէ, եթե պտղի սերմերը դրսում են, ուրեմն դա հաստատ խնձոր չէ, եւ այլն եւ այլն;
Հա, կարծում եմ էս վերջի գրառումները էս թեմայի հետ կապ չունեն: Ավելի կսազային "Զանազան լզվ..." թեմային:

[Skeptic]

Հանքային ջրերից մեկի /չեմ հիշում՝ որի/ գովազդի վերջում ասվում ա. «Երբ ծառավ ես»...

[Ուլուանա]

Լեզվի պետական տեսչության տեղեկատուն էի նոր քրքրում՝ քննարկվող հարցի վերաբերյալ որոշումը գտնելու համար, վերջը գտա՛, ուշադրությու՛ն.

1. Ռուսական և օտարազգի հատուկ անձնանունների շեշտադրության մասին *

Ռուսական և օտարազգի հատուկ անձնանունների շեշտը հայերենում նույնությամբ պահպանել միայն ուղղական ձևում. օրինակ՝ Պո՛ւշկին, Լե՛րմոնտով, Մայակո՛վսկի, Չիկոբա՛վա, Ծերեթե՛լի և այլն։ Մյուս բոլոր դեպքերում առաջնորդվել գրական հայերենի շեշտադրության կանոններով. օրինակ՝ պուշկինյա՛ն, Պուշկինի՛, Լերմոնտովի՛, Մայակովսկո՛ւ և այլն։

Ինչ վերաբերում է իմ կողմից արհեստականորեն ստեղծված Ուլուանա (մակ)անվանը, ապա այն՝ որպես իմ հայերեն անվան ու ազգանվան սկզբնամասերի համադրություն, կարծես պիտի դիտարկվի որպես հայկական անուն՝ համապատասխան շեշտադրությամբ։ Բայց մյուս կողմից՝ ես մականունս ստեղծելուց մի երկու տարի հետո պարզեցի, որ էդպիսի անուն կա արտասահմանյան։ Հետևաբար դժվար է որոշել՝ հայերենի կանոններով պիտի շեշտադրվի, թե արտասահմանյան։ Թվում է՝ արտասահմանյանն ամեն դեպքում առավելություն ունի՝ հաշվի առնելով, որ չնայած իր հայկական բաղադրիչներին՝ անունն, այնուամենայնիվ, հնչողությամբ ոչ հայկական է ստացվել։ Մի խոսքով՝ չգիտեմ։ Ոնց ուզում եք՝ շեշտադրեք, մենակ թե Ոլուանա մի գրեք, էլի (ուղղակի վերջերս հաճախ եմ նկատում, որ առաջին Ու–ի մասնիկը կուլ են տալիս)։

[Եղիայեան]

Չգիտեմ, եթէ երբէք ճիշտ է այստեղ զրուցել. նոր փոխառեալ բառերի արտասանութեան հարցը:
Իմիջ, անգլերէն image բառն է: Գուցէ իմեյջ?

Գետնին տակը անցնի ԻՄԻՋ-ն ալ, ԻՄԵՅՋ-ն ալ: Չէ՞ք կրնար պատկեր, կերպար կամ ուրիշ բան մը ըսել:

[Եղիայեան]

Իմ վրա էդքան չեն ազդում առլյուծը, կամ հույթը, քանի որ էդպես մարդկանց շատ նեղ խումբ է խոսում, որ էդ րոպեին լսում ես, ընդամենը մտքիդ մեջ ֆիքսում ես և ծիծաղում։ Ես վատանում եմ ամենից շատ քթնել–ուց, որովհետև 95%-ն է էդպես ասում գտնելուն, իբր կիրթ մարդ ա, խոսում ա հեռուստացույցով շատ մաքուր, գրագետ, մեկ էլ հենց հերթը հասնում գտնել բառին, քթնել–ը գլուխ ա բարձրացնում ու ես վատանում եմ

Նկատա՞ծ էք, որ Աբովեանի «Վէրք»-ին մէջ նմանապէս կայ քթնել ձևը: