User Tag List

Նայել հարցման արդյունքները: Ո՞ր ուղղագրությանն եք կողմ.

Քվեարկողներ
92. Դուք չեք կարող մասնակցել այս հարցմանը
  • Մաշտոցյան (դասական)

    27 29.35%
  • Աբեղյանական (խորհրդային)

    54 58.70%
  • Դժվարանում եմ պատասխանել

    11 11.96%
Էջ 4 20-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567814 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 46 համարից մինչև 60 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 299 հատից

Թեմա: Մաշտոցյա՞ն, թե՞ Աբեղյանական ուղղագրություն

  1. #46
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.11.2006
    Տարիք
    53
    Գրառումներ
    889
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Սիրելի կռունկ, հարցդ չեմ հասկացել: Այժմ փորձեմ հասկանալ: Նախ ասեմ, որ այժմեան արեւելահայերէնի, անցեալի արեւելահայերէնի (քո տրամաբանութեամբ), գրաբարի, աշխարհաբարների, Սասնոյ բարբառի, անցեալի եւ ներկայի բոլոր հայերի համար, ստեղծուել է մի այբուբեն: 34-րդ տառը ե՞րբ եւ ո՞վ փոխել է, չ'հասկացայ:
    Նկատի առած, որ կռունկը անարգել ներկայացրել է, մի կայքի հասցէ, խնդրում եմ տնօրէններից, թոյլտւութիւն՝ ներկայացնելու ներքոյիշեալը, որտեղ հետաքրքիր ընթերցողը կը գտնէ շատն ու շատը:
    http://hyeforum.com/index.php?showtopic=15243
    http://hyeforum.com/index.php?showforum=7

  2. #47
    Սկսնակ անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.11.2006
    Գրառումներ
    57
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Մեջբերում krunk Hayastani-ի խոսքերից
    Պանդուխտ, միևնույն է, չպատասխանեցիր այն հարցիս, թե և-ը եւ-ի վերածելով այժմյան արևելահայերենում 34-րդ տառը ո՞րն է լինելու, ու՞-ն, թե՞ ւ-ը:

    Բայց ինձ համար արդեն կարևոր չէ: Բերելով հետևյալ հղումը http://forum.hayastan.com/index.php?showtopic=30953 հայտնում եմ, որ այս թեման սպառված եմ համարում, գոնե ինձ համար, և այլևս նպատակ չունեմ այս թեմայում գրելու՝ առանց հույժ անհրաժեշտության:

    Ես իսկապս հարց էի տվել՝ բանավեճի էությունը հասկանալու ակնկալությամբ: Հիմա պարզ է, քանի որ ստացա բոլոր քննարկվող հարցերի համակողմանի վերլուծությունը: Հեղինակի հետ լիովին համամիտ եմ, առանց վարանելու՝ նոր ուղղագրության կողմնակից և հինգհոլովական, այսինքն՝ Աբեղյանական, որն էլ իսկապես մեսրոպաշունչ մոտեցմամբ է լուծում արդի հայերենի խնդիրները:

    Ցավում եմ, որ Հայաստանում այլ տրամադրություն է տիրում, Ջահուկյանից ընդամենը մե՜կ տարի հետո: Վա՛յ մեր գլխին:
    Ժողովու՛րդ, ոչ մի անհեթեթ բան չի կատարվում, ի՞նչ եք վախեցնում: Հարցը ստեղնաշարի մասին է, որն էլ հասկանալի է՝ վյունը անպայման պետք է առանձին պահել հին և արևմտայահերեն տեքստեր հավաքել կարողանալու համար: Տե՛ս http://forum.hayastan.com/index.php?showtopic=31395 Սա 1996 թ. փաստաթուղթ է: Սրանից ուղղագրական կանոննների փոփոխություն չի հետևում: Ասացե՛ք, խնդրեմ, կա՞ ավելի նոր, այս մեկը հերքող որոշում: Շնորհակալություն:

  3. #48
    . Ambrosine-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.02.2007
    Գրառումներ
    7,636
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Սիրտ Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Եթե վերադառնանք հին ուղղագրությանը , մեզ` ուսանողներիս համար դժվար չի լինի, որովհետև ոնց էլ լինի կանցնենք համալսարանում: Սակայն այդ օրենքի ընդունումով մեր հանրության մի ստվար զանգված ինքնըստինքյան անգրագետ կճանաչվի և դուրս կգա գործունեության ոլորտից: Եթե վերադառնանք էլ , ապա պետք է դա կամաց-կամաց անենք :
    Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles

  4. #49
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.11.2006
    Տարիք
    53
    Գրառումներ
    889
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Սակայն այդ օրենքի ընդունումով մեր հանրության մի ստվար զանգված ինքնըստինքյան անգրագետ կճանաչվի և դուրս կգա գործունեության ոլորտից:
    Նախ հասկականք անգրագետ բառի իմաստը.
    Ան+գիր+ա+գետ, այսինքն՝ գիրը գետի (առուի) մէջ չթափել: Կարծում եմ նկատի ունէք գրագէտ բառը, որ կազմուել է. գիր+ա+գէտ (գիտենալ, գիտուն), այսինքն՝ գիրը գիտեցող, ճանաչող:
    Այլ խօսքով՝ գրագէտ նշանակում է տառաճանաչ, իսկ հայաստանում ո՞վ տառաճանաչ չի:
    Կարծում եմ ապատեղեկատւութեան զոհ ես դարձել, որովհետեւ գրագէտ լինել. մի երեւոյթ է, անսխալական լինել մի այլ երեւոյթ:
    Քաւ լիցի՝ ես չեմ ասում որ անսխալական եմ կամ ուղղագրութիւն լիուլի գիտեմ, բայց կարողանում եմ գրել: Ոչ ոք անգրագէտ չի լինելու, գրելու կարողութեան իմաստով:

  5. #50
    Հայաստան! Egern.net-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    23.03.2006
    Հասցե
    Երևանյան լճի հարևանությամբ
    Տարիք
    32
    Գրառումներ
    1,091
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Կարդացի այս էջի ձեր գրառումները.... շատ հետաքրքիր է: Շատ ուրախ եմ, որ ուզում եք դասական ուղղագրության դասեր կազմակերպեք: Բայց ես այս ուղղագրությունների հարցի վերաբերյալ քիչ այլ կարծիք ունեմ:

    Ժողովրդի համար այբուբենի անհրաժեշտության մասին շատ է խոսվում: Այս հարցը ես հիմա չեմ արծարծում: Բայց այբուբենը զուտ ինչ-որ տառերի խումբ չէ, այն պետք է համապատասխանի մի շարք չափանիշների: Ամենակարևորը, այն պետք է "մեկը-մեկին" արտահայտի լեզվի հնչյունային կազմը: Այսինքն` մեկ հնչյունին պետք է համապատասխանի մեկ տառ, իսկ մեկ տառին` մեկ հնչյուն. ոչ ավելին, ոչ պակաս...

    Սա շատ լավ գիտակցում էր Մեսրոպ Մաշտոցը: Երբ նրան առաջարկեցին Դանիելյան նշանագրերը, նա շուտով գիտակցեց, որ դրանք չեն համապատասխանում ժամանակակից հայերենի հնչյուններին (այդ գրերը կարող էին լինել և արամեական կամ պարսկական այբուբենների ինչ-որ տարատեսակ, և հնագույն հայկական գրերի ինչ-որ մնացորդ. այս հարցը նույնպես այստեղ չեմ քննարկում): Եվ նա, ստիպված, սկսեց "հավաքագրել" նոր այբուբեն: Նա իր նպատակը իրագործեց լավագույն ձևով: 5-րդ դարի սկզբին Մաշտոցի ստեղծած այբուբենն լավագույնս արտացոլում էր հայերենի 5-րդ դարի հնչյունային կազմը և հաջողությամբ ծառայեց երկար դարեր:

    Բայց...

    Լեզուները դարերի ընթացքում անկասելի զարգանում են: Այդ զարգացումը (կամ փոփոխությունը, եթե դրանք չենք համարում զարգացում) պայմանավորվում է բազմաթիվ գործոններով, որոնց չեմ անդրադառնում նախ այն պատճառով, որ գիտակ չեմ: Բայց, որ լեզուն փոփոխվում է, դա կասկած չի հարուցում: Այդ փոփոխությունները լինում են և բառերի մակարդակով, և հնչյունների: Հնչյունների փոփոխությունը մի օրինակ: Երբ 5-րդ դարում Ալեքսանդր Մակեդոնացու անունը հունարենից թարգմանեցին հայերեն, գրեցին ղ: Այն ժամանակ ղ հնչյունը (այսինքն նաև տառը` այն ժամանակ դրանք համապատասխանում էին "մեկը-մեկին") հնչում էր ինչպես հունարենի լյամբդան: Բայց ժամանակի ընթացքում B]ղ[/B] հնչյունը սկսեց փոփոխվել և հեռացավ հունարեն լյամբդա-ի արտասանությունից: Փոխարենը նրա (ղ-ի) նախկին հնչողությունը ստացավ լ-ն: Ու հիմա մեծ զորավարի անունը չենք գրում Աղեքսանդր, քանի որ դա արդեն շատ հեռու հունարեն նախաձևից:

    Այսպիսի փոփոխությունները շատ են հայերենում: Մեսրոպյան այբուբենը և իր հիմնած ուղղագրությունը, ինչքան էլ կատարյալ լինեին (իսկ այդ կատարելությունը ոչ ոք կասկածի տակ չի դնում), չէին կարող արտահայտել և 5-րդ դարի, և 21-րդ դարի հայերենը... Այդ պատճառով ուղղագրության մեջ անհրաժեշտ են փոփոխություններ: Այդպիսի մի փոփոխությունների համակարգ է աբեղյանականը, որն այժմ ընդունված է Հայաստանի Հանրապետությունում: Ես չեմ կարող գնահատել, թե Աբեղյանական ուղղագրությունը ինչքան լավն է և ինչքանով է կատարյալ (մասնագետ չեմ), բայց վստահ եմ, որ այն մի քայլ առաջ է հին ուղղագրությունից:

    Ավելացնեմ, որ այբուբենը լեզի հետևից տանելը մեծ խնդիր է աշխարհի շատ լեզուների մոտ: Բացեք անգլերեն լեզվի մասին ցանկացած գտական հոդված և կտեսնեք, որ նրա մեծ մասը նվիրված է անգլերենի այբուբենի բարեփոխումների անհրաժեշտությանը...

    Սա իմ տեսակետն է: Այս առումով, ես չեմ հասկանում մեսրոպյան ուղղագրության վերադառնալու իմաստը: Կարո՞ղ եք ինձ ցույց տալ այդ նախաձեռնության լեզվագիտական հիմքը (ոչ թե պատմա-բարոյական. սա ես հասկանում եմ )
    Վերջին խմբագրող՝ Egern.net: 26.02.2007, 14:18:

  6. #51
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.11.2006
    Տարիք
    53
    Գրառումներ
    889
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Կարդացի այս էջի ձեր գրառումները.... շատ հետաքրքիր է: Շատ ուրախ եմ, որ ուզում եք դասական ուղղագրության դասեր կազմակերպեք: Բայց ես այս ուղղագրությունների հարցի վերաբերյալ քիչ այլ կարծիք ունեմ:
    Շնորհակալ եմ ասքիդ համար, բայց որքան որ յիշում եմ. դասեր կազմակերպելու խոստում չեմ տուել:
    Ժողովրդի համար այբուբենի անհրաժեշտության մասին շատ է խոսվում:
    Յստակ չէ իմաստը...չի հասկացայ:
    պարսկական այբուբենների
    Կարծում եմ պարսկական այբուբեններ չեն եղել երբեւիցէ: Իրանցիք գործածել են նախ՝ արամէականը, ետքը՝ արաբականը: Ըստ վէրջին ուսումնասիրութեանց, Մեսրոպ հայոց տառերի ձեւագծումները, եթովպիական հին տառերից (Գեէզ) վերցրած կարող է լինել:
    Լեզուները դարերի ընթացքում անկասելի զարգանում են: Այդ զարգացումը (կամ փոփոխությունը, եթե դրանք չենք համարում զարգացում) պայմանավորվում է բազմաթիվ գործոններով, որոնց չեմ անդրադառնում նախ այն պատճառով, որ գիտակ չեմ: Բայց, որ լեզուն փոփոխվում է, դա կասկած չի հարուցում: Այդ փոփոխությունները լինում են և բառերի մակարդակով, և հնչյունների: Հնչյունների փոփոխությունը մի օրինակ: Երբ 5-րդ դարում Ալեքսանդր Մակեդոնացու անունը հունարենից թարգմանեցին հայերեն, գրեցին ղ: Այն ժամանակ ղ հնչյունը (այսինքն նաև տառը` այն ժամանակ դրանք համապատասխանում էին "մեկը-մեկին") հնչում էր ինչպես հունարենի լյամբդան: Բայց ժամանակի ընթացքում B]ղ[/b] հնչյունը սկսեց փոփոխվել և հեռացավ հունարեն լյամբդա-ի արտասանությունից: Փոխարենը նրա (ղ-ի) նախկին հնչողությունը ստացավ լ-ն: Ու հիմա մեծ զորավարի անունը չենք գրում Աղեքսանդր, քանի որ դա արդեն շատ հեռու հունարեն նախաձևից:
    Կարծում եմ պայման չէ, որ բոլոր ազգերի լեզուների հնչիւնների մէկով-մէկ կրկրկնօրինակները լինեն հայոց այբուբենի մէջ: Մանրամասնելու կարիք չկայ, բայց ասեմ, որ ամէնամօտիկ հնչիւնը կը տարադարձուի: Հայերէնում չկան արաբական, կովկասեան, ալթայական կոկորդային հնչիւնները:
    Պետութեան բացակայութեան պայմաններում՝ հայերէնը անպաշտպան մնացել է մի տասնեակ դար: Կարծում եմ՝ մեր լեզուի պատկերը այլ կը լիներ, եթէ պետութեան բացակայութիւնը այսքան երկար չ'տեւեր: Ինձ համար հայերէնը. յաւիտեան ուսանելի առարկայ է: Չեմ համոզւում, որ մեր լեզուի այժմեան պատկերը բնական է կամ կայացած է: Ո՞վ ասաց թէ գրութեան եւ հաղորդակցութեան (լրատուամիջոցներ) լեզուն պէտք է համահունչ լինի ժողովրդական լեզուին: Միշտ գրութեան եւ հաղորդակցութեան լեզուն տարբերուել է հասարակութեան օգտագործած լեզուից: Դա եղել է եւ Մեսրոպի ժամանակ եւ նրանից ետք: Աշխարհիկ եւ կրօնական դասի կողմից գործածուող լեզուն, այսինքն գրաբարը, դարձել է գրութեան լեզու: Չեմ ուզում տալ այլ ժողովուրդների հաղորդակցութեան լեզուի պատկերը: Դա ինքներդ կարող եք անել եւ համոզուել: Միայն ասեմ, որ արաբական քսանից աւել պետութիւններ, գործածում են 1500 տարուայ հնութիւն ունեցող մի լեզու, որպէս լրատուամիջոց եւ որպէս ուսուցման լեզու:
    Ավելացնեմ, որ այբուբենը լեզի հետևից տանելը մեծ խնդիր է աշխարհի շատ լեզուների մոտ: Բացեք անգլերեն լեզվի մասին ցանկացած գտական հոդված և կտեսնեք, որ նրա մեծ մասը նվիրված է անգլերենի այբուբենի բարեփոխումների անհրաժեշտությանը...
    Սա իմ տեսակետն է: Այս առումով, ես չեմ հասկանում մեսրոպյան ուղղագրության վերադառնալու իմաստը: Կարո՞ղ եք ինձ ցույց տալ այդ նախաձեռնության լեզվագիտական հիմքը (ոչ թե պատմա-բարոյական. սա ես հասկանում եմ)
    Անգլախօսները այո խնդիր ունեն, որովհետեւ գործածում են լատին 26 տառերը: Տառեր որոնք չեն գոհացնում անգլերէնի հնչիւնների պահանջքը: Բայց Մաշտոցը մեզ համար ստեղծել է 36 տառ, որոնց վրայ աւելացել է 2 տառ: Ս.Մերոպ հայ էր, հայ ժողովուրդի համար ստեղծեց այբ ու բենը, իսկ լատին տառերը ստեղծուել են Հռոմի բնակիչների համար:

  7. #52
    Հայաստան! Egern.net-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    23.03.2006
    Հասցե
    Երևանյան լճի հարևանությամբ
    Տարիք
    32
    Գրառումներ
    1,091
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Եթե ես ճիշտ հասկացա, Դուք գիտակցում եք անգլերենի համար այս բարեփոխումների կարևորությունը, սակայն հայերենի համար դրա անհրաժեշտությունը չեք տեսնում... Ես Ձեզ հետ լիովին համամիտ եմ, որ անգլերենի համար այս հարցը շատ ավելի խորն է ու բարդ, քան հայերենի համար:
    Կարծում եմ պայման չէ, որ բոլոր ազգերի լեզուների հնչիւնների մէկով-մէկ կրկրկնօրինակները լինեն հայոց այբուբենի մէջ: Մանրամասնելու կարիք չկայ, բայց ասեմ, որ ամէնամօտիկ հնչիւնը կը տարադարձուի: Հայերէնում չկան արաբական, կովկասեան, ալթայական կոկորդային հնչիւնները:
    .....................
    Ո՞վ ասաց թէ գրութեան եւ հաղորդակցութեան (լրատուամիջոցներ) լեզուն պէտք է համահունչ լինի ժողովրդական լեզուին:
    Կարծում եմ Դուք ինձ ճիշտ չհասկացաք: Ես չեմ ասում, թե հայերենի հնչյունները կամ տառերը պետք է համապատասխանեն այլ լեզուների հնչյուններին. ես Ալեքսանդրի օրինակը բերեցի ցույց տալու համար, որ հնչյունները դարերի ընթացքում փոփոխվում են: Մյուս կողմից, ես չեմ ասում, որ հաղորդակցության լեզուն պետք է համապատասխանի ժողովրդական լեզվին:

    Ես ասում եմ` լեզվագիտական տեսանկյունից ճիշտ է, որ այբուբենի յուրաքանչյուր տառին համապատասխանի լեզվի հնյունական կազմից մեկ հնչյուն: Հետևաբար, այսօրվա հայերենի համար ոչ մի անհրաժեշտություն չկա, որ այբուբենի երկու տառեր արտահայտեն միևնույն հնչյունը (ե-է, ո-օ): Ինչո՞վ է հիմնավորված այն փաստը, որ մեր այբուբենի ւ տառը տարբեր կապակցություններում բոլորովին տարբեր հնչողություններ ունի:

    Խնդրեմ ինձ բացատրեք մեսրոպյան ուղղագրությանը անցնելու լեզվագիտական հիմքը: չէ՞ որ աբեղյանականը լեզվագիտական առումով մի քայլ առաջ է....

  8. #53
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.11.2006
    Տարիք
    53
    Գրառումներ
    889
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Եթե ես ճիշտ հասկացա, Դուք գիտակցում եք անգլերենի համար այս բարեփոխումների կարևորությունը, սակայն հայերենի համար դրա անհրաժեշտությունը չեք տեսնում... Ես Ձեզ հետ լիովին համամիտ եմ, որ անգլերենի համար այս հարցը շատ ավելի խորն է ու բարդ, քան հայերենի համար:
    Ողջո՜յն Եղիկ, ես ասացի որ լատին տառերը չեն ստեղծուել անգլախօսների համար, հետեւաբար չեն գոհացնում անգլերէնի, կամ այժմէական հնչիւնները: Օրինակ՝ GH Ղ, KH Խ, TS Ց, DZ Ձ, SH Շ եւայլն:
    Նրանք երկու տառ միացնում են որոշ հնչիւն ստանալու համար: Այդուհանդերձ նրանք (անգլագիր աշխարհը) բաւարար խելօք են վատափոխում չ'անելու համար: Նրանք կարողացել են կայսրութիւն եւ քաղաքակրթութիւն կերտել իւրանց այս «թերի» այբուբենով:
    Կարծում եմ Դուք ինձ ճիշտ չհասկացաք: Ես չեմ ասում, թե հայերենի հնչյունները կամ տառերը պետք է համապատասխանեն այլ լեզուների հնչյուններին. ես Ալեքսանդրի օրինակը բերեցի ցույց տալու համար, որ հնչյունները դարերի ընթացքում փոփոխվում են: Մյուս կողմից, ես չեմ ասում, որ հաղորդակցության լեզուն պետք է համապատասխանի ժողովրդական լեզվին:
    Աղեքսանդրի օրինակը հասկանալի է: Նոյնն են՝ Ղուկաս Lucas , Հեղինէ Helen, Բարսեղ Vasilis, Պաւղոս / Պօղոս Paulos: Որոշ թուական ետք, հայերն սկսեցին օտար անունները տառադարձել «լ»ով:
    Ես ասում եմ` լեզվագիտական տեսանկյունից ճիշտ է, որ այբուբենի յուրաքանչյուր տառին համապատասխանի լեզվի հնյունական կազմից մեկ հնչյուն: Հետևաբար, այսօրվա հայերենի համար ոչ մի անհրաժեշտություն չկա, որ այբուբենի երկու տառեր արտահայտեն միևնույն հնչյունը (ե-է, ո-օ): Ինչո՞վ է հիմնավորված այն փաստը, որ մեր այբուբենի ւ տառը տարբեր կապակցություններում բոլորովին տարբեր հնչողություններ ունի:
    Խնդրեմ ինձ բացատրեք մեսրոպյան ուղղագրությանը անցնելու լեզվագիտական հիմքը: չէ՞ որ աբեղյանականը լեզվագիտական առումով մի քայլ առաջ է....
    Այսօրուայ հայերէնը հենց լեզուագիտական տեսանկիւնից պէտք չի անջատել անցեալի հայերէնից: իսկ երբ ասում ես. «անհրաժեշտութիւն չկայ ե-է, ո-օ արտայայտեն միւնոյն հնչիւնը» ես քեզ կ'ասեմ թէ նրանք երբէք նոյն հնչիւնը չեն տուել: Այս ժամ նրանք նման են թւում մեզ, բայց անցեալում այդպէս չեն եղել: Գրել եմ այստեղ եւ այլուր, թէ Ե=E, Է=E+I կամ նման մի ձայն արտայայտել են: Իսկ Ո=O, Օ/ԱՒ=AU հնչուել են: Հասկանալու համար «Ւ»ի պարագան, լաւ կը լինի ընկալել եւրոպական լեզուների ուղղագրութիւնը, եւ չ'բաւականանալ ռուսերէնի ուղղագրութեամբ: Ներկայ հայերէնի արտասանութեամբ չենք կարող հասկանալ եւ ընդունել այս ամէնը:
    Մեզ կը մնայ որոշել՝ թոյլ տա՞լ, որ խօսակցական լեզուն ինքը որոշի, թէ ինչպէս պիտի գրենք, թէ՞՝ լեզուագիտական տրամաբանական կապը պահելու համար. պահել անցեալի ուղղագրութիւնը:

  9. #54
    Պատվավոր անդամ քաղաքացի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.03.2006
    Տարիք
    39
    Գրառումներ
    2,030
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Ապրէս Պանդուխտ, շատ լաւ բացատրում ես: Կուզենայի բացատրես բառավերջի «յ» յամր տառը, առաջ ինչպէ՞ս էր, կարդացվում էր արդյօ՞ք «յ» տառը: Օրինակ արքայ:

    Հ.Գ. Կներես եթէ սխալներով եմ գրում, բայց շատ եմ ուզում սովորել:

  10. #55
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.11.2006
    Տարիք
    53
    Գրառումներ
    889
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Ապրէս Պանդուխտ, շատ լաւ բացատրում ես: Կուզենայի բացատրես բառավերջի «յ» յամր տառը, առաջ ինչպէ՞ս էր, կարդացվում էր արդյօ՞ք «յ» տառը: Օրինակ արքայ:
    Հ.Գ. Կներես եթէ սխալներով եմ գրում, բայց շատ եմ ուզում սովորել:
    Բառավէրջի «յ» տառը առանց պատճառի չէր գրւում: Եթէ կայ այդ տառը բառերի վէրջում, ուրեմն մեզ մնում է ենթադրել, որ դա արտասանուել է: Այնպէս որ ասուեց այս շարանում, բազում անդամների կողմից, թէ՝ Մեսրոպ Մաշտոց եւ իր գործակիցները, հայերէնի ուղղագրութիւնը չեն սովորել ուրիշից, այլ իսկապէս այդպէս եղել է հայերէնի արտասանութիւնը:
    «Յ» տառը, որպէս զարդ չեն տեղադրել կարգ մը բառերու ետին:
    Օրինակ՝ Հայ, ճայ, տղայ, գոյ, խոյ, վերիվարոյ:
    Ի հարկէ չեմ ասում թէ՝ արտասանենք համրացած «յ»երը:
    Ես ճիգ, ջանք չեմ վատնում չ'արտասանածս տառերը գրելու համար: Ընթերցելիս՝ տեսողական յիշողութիւնս պատկերել է այդպէս, դրա համար էլ գրում եմ այդպէս:
    Վերիվարոյ եւ տղայ բառերը արտասանում եմ՝ վերիվարո, տղա, սակայն Հայ, ճայ, խոյ բառերը արտասանելիս հնչում ենք «յ» տառը: Ենթադրում եմ, որ միավանկ բառերի կարճութեան պատճառով այդ ձայները չեն կորել, իսկ բազմավանկ բառերի պարագայում կորել են:

  11. #56
    Պատվավոր անդամ քաղաքացի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.03.2006
    Տարիք
    39
    Գրառումներ
    2,030
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Պանդուխտ, դու շատ լաւ ես գրում, բայց մի բան եմ նկատել եւ կասկածում եմ, որ ճիշտ չես գրում: Երբ ուզում ես բառը ժխտես, օգտագործում ես «չ» տառը եւ չգիտեմ, թէ ինչո՞ւ «չ»-են ետք գրում ես «'» նշանը: Ես գիտեմ ուտելուն օրինակը՝
    չեմ ուտեր
    չես ուտեր
    չ'ուտեր (չի ուտեր) եւ այս դեպքում կգրուի ապադարձը՝ «'»:
    Իսկ դու այն գրում ես ամեն անգամ բառը ժխտելուց:
    Եթէ սխալ եմ ասում, խնդրում եմ բացատրիր ի՞նչն է սխալ եւ ինչո՞ւ դու ճիշտ ես:

  12. #57
    Պատվավոր անդամ քաղաքացի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.03.2006
    Տարիք
    39
    Գրառումներ
    2,030
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Այսօր մի բան ևս սովորեցի:
    France երկրի անունը հայերենում պետք է լինի «Ֆրանսա», այլ ոչ թե «Ֆրանսիա»:
    Սա կարող եմ բացատրել այն հոլովելով: Տրական հոլովով (արևմտահայերեն) «Ֆրանսա»-ն լինում է «Ֆրանսայի», իսկ եթե լիներ «Ֆրանսիա» ապա կստացվեր «Ֆրանսիոյ», որը սխալ է: «իա» վերջավորությունը ճիշտ է Անգլիա, Իսպանիա, Իտալիա, Գերմանիա, Ռուսիա… բայց ոչ Ֆրանսիա, Հոլանդիա, և այլն:
    «Հոլանդիա» ասելը սխալ է, պետք է լինի «Հոլանդա»: Հայերենում «իա»-ն համարժեք է «ստան»-ին կամ «լանդ»-ին: Այսպիսով «Հոլանդան» տրական հոլովով կստացվի «Հոլանդայի»:

    Չգիտեմ եթե սրա հետ կապ ունի արևելահայերենի սխալը, երբ օրինակ ասում են «Ամերիկական» ինչու՞ ոչ պարզապես «Ամերիկյան» կամ ուրիշ օրինակ՝ «Իրանական», շատ հանգիստ և ավելի կարճ կարելի է ասել «Իրանյան»:

  13. #58
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.11.2006
    Տարիք
    53
    Գրառումներ
    889
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Կարծում եմ ոչ դու սխալ ես, ոչ էլ ես: Կարելի է ընդհանրապես ազատուել այդ ապադարձից:
    Մի քիչ թարմացնելու համար մեր յիշողութիւնը արձանագրենք ներքոյիշեալը.-
    ըստ «ժամանակակից հայոց լեզուի բացատրական բառաարանի»
    -Չէ (կամ չի) 1.-Է էական կամ օժանդակ բայի ժխտական ձեւը (ներկայ եզակի 3-րդ դէմք, որի 1-ին դէմքն է՝ չեմ, 2-րդ դէմքը՝ չես), որ արդի հայերէնում նախադաս կիրառութեամբ դարձել է՝ չի: 2. եղնկ. Բառ, այսինքն՝ ո՛չ: (բառարանը տալիս է օրինակներ. պանդուխտ)
    -Չիցէ, չլինի թէ:
    -Չիք, 1.-Չէ, չկայ, չիք լինել-չքուել, չքանալ:
    Ասել ուզում եմ. այդ ժխտող մասնիկը, առանձին «չ» չի եղել սկիզից, այլ չէ/չի տարբերակներն են եղել, բայց ժամանակի ընթացքին ինչպէս բազում ձայնաւորներ ընկել են, չէ/չի մասնիկի ձայնաւորներն էլ, որպէս օժանդակ բայի բաղադրիչ սղել են:
    Ապադարձը ընհանրապէս դնում են յիշելու համար, որ այդտեղ «ի» տառը կայ, որ չի հնչւում արտասանութեան ընթացքին:
    Ամերիկեան, Իրանեան, Հայկեան ականջի լաւ է հնչում: Իսկ Հոլանդա, Ֆրանսա իտալաբանութիւն է կը կարծեմ: Վենետիկի Մուրատ Ռափայէլեան վարժարանի մասին լսել էք երեւի: Հայ ժողովուրդի մտաւոր զարգացման արեւմտեան դարբնոցն է եղել: Իտալերէնով՝ França ասում են: Այս երկրի հին անունն էր՝ Գաղղիա (Գալլիա) Gall ժողովուրդի անունով, հետագային նոյն տարածքի մէջ ապրած եւ իշխած Franc կամ Frank ժողովուրդի անունով՝ Ֆրանսիա:
    Երկիրի անուն կազմող մասնիկներից ամէնահինն է «Ք» յոգնակերտ մասնիկը: Հետագայում աւելացան «իա» եւ «իստան/ստան» մասնիկները:

  14. #59
    Լիարժեք անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.02.2007
    Գրառումներ
    106
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Մեջբերում Ուլուանա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Համաձայն եմ, դպրոցում երևի պետք է մտցնել դրա վերաբերյալ առարկա, բայց ուղղակի որպես լրացուցիչ գիտելիք, ոչ թե արդի ուղղագրության փոխարեն։
    Դա ոչ թե օգտավետ է լինելու այլ կստեղծի մի խառնաշփոթ վիճակ:
    Որպեսզի ծանոթանաք դասական քերականության կանոններեին սեղմեք ներքեւի կապը
    որը ձեզ կտանի իմ ներդրած նյութին «Հայերենի Աշխարհաբար Քերականություն»
    http://forum.hayastan.com/index.php?showtopic=32985
    Վարդաբույր

  15. #60
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Մաշտոցյան, թ՞ե Աբեղյանական

    Մեջբերում vartabooyr-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դա ոչ թե օգտավետ է լինելու այլ կստեղծի մի խառնաշփոթ վիճակ:
    Իսկ ի՞նչ կառաջարկեիք Դուք։ Ըստ Ձեզ, ո՞րն է ելքը։ Անցնել դասական ուղղագրությա՞ն։
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

Էջ 4 20-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567814 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •