Մեջբերում Tig-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Արթուր ջան, առաջին մասը նայել էի, երկրորդն էլ նայեցի, մնացածն էլ կհարնարացնեմ ու կնայեմ, բայց մեկա կարծիքս չեմ փոխի: Էլի ու էլի դեմ եմ հնի վերականգնմանը:
Դա գիտե՞ս ինչինա նման, դա նմանա նրան, որ հեթանոսները հիմա պահանջեն քանդել բոլոր եկեղեցները ու վերականգնել մեհյանները:
Ինչքան էլ ահավոր ու ցավալի լինի, եղածը եղած է ու հիմա բռնել ու նորից գլխատել մեր ձևավորված ու կիրառվող՝ կենդանի, ուղղագրությունը, դա կլինի համարյա համարժեք մի բան ինչ արել են բոլշևիկները: Էլի եմ կրկնում, որոշակի արևմտա և արևելա հայերենները իրար մոտեցնող փոփոխություններ կարելի է անել, բայց շատ նուրբ ու զգույշ ու հնարավորինս անցավ, ու երկու կողմերի համաձայնությամբ, որը և կլինի միաբանման հիմնաքարը:

Իսկ դու էլի չպատասխանեցիր իմ հարցին՝ Ինչո՞ւ «յետոյ»…
Կոնկրետ «յետոյ»-ը չգիտեմ, բայց ասեմ, ինչու, օրիակ՝ Յարութիւն:

Ի Ար ութիւն, որտեղ ի-ն միանում է ձայնավորին եւ դառնում Յ՝ Յարութիւն: Ի-ն կոմղ ցոյց տուող տառ է՝ ի առաջ, ի վեր, ի դէպ... Յարութիւնի դէպքում՝ ի Ար, արարում: Ահա այպէս հասկանալի է դառնում Հարություն բառի իմաստը:

Ներկայ ուղղագրութեամբ մեծամասնութեամբ աղավաղուած է հայերէնի բառարմատները: