Նորից ես...

[Եկվոր]

Դու գիտեիր...

Դու գիտեիր, որ անձրևս
Գիշերն է գալու,
Եվ անձրևիս ամպերն էիր ինձ նվիրում դեռ ցերեկով...
Ու կուտակում այնքան հմուտ, այնքան կոկիկ,
Որ ամպերից երազային ցող էր կաթում...
Դու գիտեիր,
Որ ցերեկս գիշերով լի,
Իսկ գիշերս կայծակներով լուսավորված...
Իսկ գիշերս` քո լույսերով կայծակնահար,
Անդամալույծ է լինելու...

Դու գիտեիր, որ ես արդեն
Ժպիտով եմ ընդունելու
Այն, որ չկամ...
Դու գիտեիր...

Չգիտեիր միայն մի բան...
Լոկ մի մանրուք,
Որ ամպաշատ իմ երկնքում
Արդեն վաղուց`
Տեղ էր բացված անձրևաբեր ամպիդ համար...

Ու մի փոքրիկ, մի շատ փոքրիկ հույս էր շողում...

ԶԱԴԱՉԱ ?