Օ, հավատա ինձ, կոմիքսի Ֆուքսն իր եսը ներկայացնելու մեծ սիրահար էրSagittarius-ի խոսքերից
ու ո՞վ ասեց, թե ես չեմ գործում, ես նույնիսկ գուլպաներ եմ գործում)))
Օ, հավատա ինձ, կոմիքսի Ֆուքսն իր եսը ներկայացնելու մեծ սիրահար էր
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Շատ լավ ֆիլմն ա, իմ երազանքներից մեկն ա Անգլիայի պառլամենտի շենքը տրաքցնելը
Մարդը լինելը լավ բան ա, բայց երկու ոտքի վրա կանգելը դեռ չի նշանակում որ դու մարդ ես:
Ամենակարևորը էս կյանքում մարդ լինելն ա, մնացած ամենինչը երկրորդական ա:
ԷԼ ԿՅԱՆՔՈՒՄ ԷՍ ՖՈՐՈՒՄԸ ՉԵՄ ՄՏՆԵԼՈՒ
Պլյուսներ
+ Դերասանական խաղը: Հյուգո Ուիվինգը գերազացում է բոլոր սպասումները. հարկավոր է շատ լավ դերասան լինել՝ խաղալու համար Վ-ի բարդ կերպարը՝ միաժամանակ զրկված լինելով դեմքից և ցանկացած միմիկայից, քարացած ժպիտի դիմակ կրելով: Այն, ինչ նա է ցույց տալիս՝ ժեստերով, ձայնով, աննշան շարժումներով և այլն, քչերը կկարողանային ցույց տալ: Նատալի Պորտմանը նույնպես շատ լավ է խաղում. ուրախ եմ, որ Սկարլետ Յոհանսոնը այդպես էլ չհաստատվեց Իվիի դերի համար (Պորտմանի անգլիական ակցենտը մի քիչ կեղծ է հնչում, բայց դա այնքան էլ չի շեղում): Մի քիչ հիասթափեցնում է Առաջնորդի կերպարը, սակայն այդ հիասթափությունը ավելի շատ կերպարի մեկնաբանության հետ է կապված, քան թե դերասանական խաղի:
+ Տեսարանները: Սա շատ գեղեցիկ ֆիլմ է: Ընդ որում՝ այստեղ գեղեցիկ է նկարված ամեն ինչ՝ թե՛ Վալերիի սիրո պատմությունը, թե՛ Օլդ Բեյլիի պայթյունը, թե՛ Իվիի բանտախուցը: Էքշն հատվածները բավականին քիչ են՝ ամբողջ կինոյի ընթացքում ընդամենը երկու-երեք անգամ, սակայն ամեն ինչ բեմադրված ու նկարահանված է բարձրագույն որակով: Դե, «Մատրիցաները» ստեղծած թիմից ուրիշ բան չես էլ սպասում:
+ Բնօրինակին հիմնականում հավատարիմ մնալը: Միանգամից նշեմ, որ բոլորին չես գոհացնի, բայց ամենախոշոր թերությունների մասին կգրեմ «Մինուսների» տակ: Իսկ մինչ այդ հարկավոր է ասել, որ ֆիլմը ստեղծողները կարողացել են կոմիքսի բարդ նյութը բավականին լավ էկրանավորել: Համենայն դեպս՝ ֆիլմը կարող է գոհացնել և՛ նրանց, ովքեր կոմիքսը կարդացել են, և՛, մանավանդ, նրանց, ովքեր աղբյուրի հետ ծանոթ չեն: Որոշ տեսարաններ գրեթե նույնությամբ կրկնում են կոմիքսը (թե՛ բեմադրության և թե՛ երկխոսությունների առումով), ինչը միայն գովելի է: Ստատիկ նկարներից դեպի դինամիկ պատկեր անցումը կարելի է հաջողված համարել:
Մինուսներ
- Որոշ բացթողումներ՝ Վ-ի կերպարի մեջ: Ինձ ճիշտ հասկացեք. Վ-ի կերպարն այս կինոյի ամենամեծ արժանիքներից մեկն է, սակայն, բնականաբար, անթերի չէ (իմ սուբյեկտիվ կարծիքով): Մասնավորապես՝ Վ-ի պլանավորման հանճարը այնքան էլ չէր երևում: Ֆիլմում նա նուարի Մեծ Կոմբինատորը չէր. այսինքն՝ մեզ ասում էին, որ նա է այդ քաշում այդ բոլոր տիկնիկների թելերը, բայց այնքան էլ լավ ցույց չէին տալիս, թե ինչպես: Անձամբ ես կուզենայի, որ այդ պահը ավելի լավ ներկայացված ու մշակված լիներ: Նաև՝ բավականին կարևոր դիալոգներ էին բաց թողնված և այլն: Երկորդական կերպարներն ավելի շատ քննադատելու տեղիք են տալիս, սակայն այդ մասին չեմ գրի:
- Տարեթիվը: Կոմիքսում հիմնական գործողությունները կատարվում են 90-ականներին, ավելի կոնկրետ՝ 1998թ-ին: Իսկ ֆիլմում, չգիտես ինչու, ամեն ինչ տեղափոխվել է մեր օրերը: Այսինքն՝ պարզ է, թե ինչու. պատմությունը ալտերնատիվ իրականության մասին է, և ինչպես կոմիքսի հեղինակն էր որպես գործողությունների տարեթիվ ընտրել կոմիքսի գրվելու ժամանակը, այնպես էլ ֆիլմի հեղինակներն են ընտրել ֆիլմի նկարահանման շրջանը: Դա, ըստ նախնական մտադրության, պիտի էլ ավելի ուժեղացնի պատմության ազդեցությունը հանդիսատեսի վրա: Սակայն, ամեն դեպքում, սա չափազանց հեռացնում է ֆիլմը կոմիքսից և մեծագույն վնաս է հասցնում սկզբնաղբյուրի մռայլ ու սև մթնոլորտին: Այստեղից էլ ծնվում է երրորդ մինուսը...
- Ընդհանուր մթնոլորտը: Կոմիքսը կարդացածները կհաստատեն, որ Վ-ի աշխարհը չափազանց մռայլ ու ճնշող վայր է, իսկ Վ-ի իրականության Անգլիան կորած է խավարի մեջ, տառապում է սովից ու հիվանդություններից, այնտեղ իշխում են տոտալիտարիզմը, վախն ու ատելությունը: Գործազրկությունը, մատնությունները և համատարած վերահսկողությունը սովորական երևույթներ են: Ֆիլմում այս ամենը չկա. մի քիչ դժվար է հավատալ այդ նուարին՝ տեսնելով մետաղյա և ապակյա լուսավոր շենքերը, տեխնիկայի նորագույն նմուշներով հագեցած սենյակները, հասարակ քաղաքացիների հարմարավետ տները: Երրորդ համաշխարհայինը նոր է վերջացել, պարոնա՛յք, Եվրոպան ու այլևս Աֆրիկան գոյություն չունեն, Ամերիկան մեռնում է սովից ու էպիդեմիաներից, այդքան ուժեղ լուսավորությունը վնա՛ս է ֆիլմին:
Ընդհանուր գնահատականս՝ must see (դիտել՝ պարտադիր):
DIXIcarpe noctem
Leo Negri (29.11.2010)
Քոմենթները կարդալով՝ մի պահ սկսեցի կասկածել, որ ես ուրիշ Վ եմ տեսել, դուք՝ ուրիշ:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
Rhayader (07.12.2010)
Էս էս ֆիլմից հետո Փորթմանին սիրահարվեցի
Իսկ որպես ի՞նչ էր հաջող նկարահանված: Որպես դոմինոյի բաց առաջնությու՞նՔոմենթները կարդալով՝ մի պահ սկսեցի կասկածել, որ ես ուրիշ Վ եմ տեսել, դուք՝ ուրիշ:
Դու ինչ-որ սխալ հանդիսատես եսԷս էս ֆիլմից հետո Փորթմանին սիրահարվեցի: Նատալի Պորտմանին բայ դիֆոլթ սիրահարվում են «Լեոնից» հետո: Մաթիլդա անունն այնքան մեծ կախարդական ուժ ունի, որ այդ ֆիլմից հետո ոմանք սիրահարվում են նաև մադմուզել Ֆրեկեն Բոկի կատվին: Սիրահարվում են անհույս ու անվերադարձ:
Վերջին խմբագրող՝ Հայկօ: 01.12.2010, 19:25:
DIXIcarpe noctem
Barekendan (05.02.2011), Kita (01.12.2010), Leo Negri (02.12.2010), matlev (01.12.2010), Rhayader (07.12.2010), Yellow Raven (02.12.2010)
Սխալությունս նրանումա, որ <<Լեոնը>> էս ֆիլմից քիչ ավելի ուշ եմ նայել ու եթե մարդիկ <<Լեոնից>> հետո սիրահարվում են, պատկերացրա արդեն սիրահարվածի հետ ինչա կատարվումԴու ինչ-որ սխալ հանդիսատես ես
Շատ լավ ֆիլմ է, այն ցույց է տալիս թե ինչպիսի աշխարհում ենք մենք ապրռւմ, ինչ դաժանությունների են ունակ մարդիկ:
Մեզնից յուրաքանչուրը կարող է զարմանալ, մեղադրել իշխող հասարակարգին, բայց ես համոզված եմ վոր շատերը նրանցից ոչինչով չէին տարբերվի եթե ունենային իշխանություն:
Ցավալի է բայց փաստ, աշխարհը կլինի այսպիսին քանի դեռ մարդիկ այնպիսին են ինչպիսին կան:
Վերջին խմբագրող՝ Andromeda: 07.12.2010, 19:36:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ