Oրագիր

[Ուլուանա]

Վերջերս ինչքան օրագրերս կարդում եմ, էնքան ավելի եմ ներվայնանում։ Ինքս իմ ներվերի վրա ազդում եմ, երբ տեսնում եմ, թե ինչ տխմար մտքեր էի ունենում մի ժամանակ, ինչ սխալ էի ինձ պահում որոշ իրավիճակներում։ Գոնե մի 10 տարի առաջվանը լինեիր, էլի ոչինչ, բայց ախր ընդամենը մի երեք տարի առաջվա գրածներս էլ են ներվայնացնում... Բայց դե որոշ մասեր կարդալուց էլ մեծ բավականություն եմ ստանում։ Այնքան հետաքրքիր է քեզ կողքից նայելը, հատկապես տարիների հեռավորությունից։ Էս թեմայում մի անգամ էլ եմ ասել. ինքդ քեզ կողքից, հեռվից (նաև ժամանակի առումով) դիտելու և քո հոգեկան ու բարոյական էվոլուցիան գնահատելուհամար օրագրից ավելի հարմար բան դժվար է գտնելը։ Ամեն դեպքում, չեմ փոշմանել ու համարյա համոզված եմ, որ երբեք էլ չեմ փոշմանի օրագիր պահելու համար։

[murmushka]

կյանքիս տարբեր հատվածներում երբեմն պահել եմ օրագիր, բայց դրանք միշտ այրվել են երկրորդ ընթերցումնից հետո:
ես զգացել եմ , որ սկսում եմ օրագիր պահել, երբ դժվար դրության մեջ եմ հայտնվում, իսկ կարդալ դրանք նորից՝ կնշանակեր նորից վերապրել նույն ցավը
գրելուց ես սպասում եմ, որ դա կօգնի ինձ մոռանալ,
մեկ քլ, երբ փորձում ես մտքերդ թղթին հանձնել, մտքերդ ձևակերպում ես, նույնիսկ ինքդ քեզ համար բացահայտում բավականին նոր բաներ
հիմա օրագիր չեմ պահում, չեմ էլ ուզում պահել

[Wisper]

Զգում ե՞ք : Հիմնականում աղջիկներն են գրում՝ քանի որ միայն իրենց է բնորոշ օրագիր պահել, իսկ տղային ոչ

[StrangeLittleGirl]

Իմանաք ոնց եմ էս թեման պեղել

Կարդում էի վեց տարի առաջվա Դրեզդենում պահած օրագիրս: Մեկ էլ սենց տողերի հանդիպեցի. «Երեկ ֆորումում շարունակվում էին օրագրի մասին զրույցները: Ես գրեցի, որ այն ինձնից անբաժան է, և նույնիսկ Դրեզդենում եմ գրում: Խոսվում էր նաև տարիներ անց օրագիրը կարդալու մասին: Ես մտածեցի՝ մի՞թե որոշ ժամանակ այս տետրը բացելն ինձ կօգնի հիշել, թե ինչ էի անում Դրեզդենում»:

Արյաաաա, ինձ նենց բացել ա բացել