Ըստ ձեզ դասական երաժշտության մոռացվելը ինչի հետ է կապված?
Դասականը ձեր լասած երաժշտության քանի տոկոսն է կազմում?
Եթե չեք լսում, ապա ինչն է պատճառը?
Դասականը ձեր լասած երաժշտության քանի տոկոսն է կազմում?
Եթե չեք լսում, ապա ինչն է պատճառը?
Վերջին խմբագրող՝ Erevan: 29.10.2007, 17:04:
Ուղիղ համեմատական է Հայաստանում բարձրակարգ երաժիշտների համերգների իսպառ բացակայության հետ: Երևանում տեղի է ունեցել նույնիսկ "Հռոմի վիրտուոզների" համերգ: Կատարել են իմ ամենասիրած գործերից մեկը Բախի "Բրանդենբուրգյան կոնցերտնեևը": Իսկ հիմաԸստ ձեզ դասական երաժշտության մոռացվելը ինչի հետ է կապված?:
Ամենահիմնական մասըԴասականը ձեր լասած երաժշտության քանի տոկոսն է կազմում?: Մանցածը՝ փոքրիկ մասը լցնում է /կլասիկ/ ռոկը:
Վերջերս սկսել եմ շատ լսել վոկալ /բաս, բարիտոն, ալտ
Սակայն հիմնականում "պտտվում" եմ ջութակի, և սիմֆոնիկ նվագախմբերի "շուրջը": Անվերջ կարող եմ լսեր Դավիթ Օյստրախի, Հերբերտ ֆոն Կարայանի և Տոսկանինիի կատարումերը:
Միգուցե հիմիկվա սերունդը ոչ հաճախակի է լսում դասական , բայց ինձ չի թվում , որ դասականը մոռացվում է , միշտ էլ կգտնվեն մարդիկ , որոնք այն կգնահատեն ու կսերմանեն այն իրենց սերունդներին :Շատերը փորձում են նաև դասականը համադրել ժամանակակից երաժշտության հետ ու շատ քչերի մոտ է դա հաջողվում : Օրինակ ես լսել եմ ֆրանսիական ռեպ դասականնների հետ ( Բախի հետ , ... ) համադրած ու ինձ շատ է դուր եկել
Чеширский КотЭ
Ըստ քեզ ինչ տարբերություններ կան դասական երաժշտություն լսող և չլսող մարդկանց միջև?
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Իմ կարծիքով այդպիսի համադրությունները անել չի կարելի, քանի որ դրանք փոխում են երաժշտության ողջ իմաստը*e}|{uka*-ի խոսքերից
Միգուցե հիմիկվա սերունդը ոչ հաճախակի է լսում դասական , բայց ինձ չի թվում , որ դասականը մոռացվում է , միշտ էլ կգտնվեն մարդիկ , որոնք այն կգնահատեն ու կսերմանեն այն իրենց սերունդներին :Շատերը փորձում են նաև դասականը համադրել ժամանակակից երաժշտության հետ ու շատ քչերի մոտ է դա հաջողվում : Օրինակ ես լսել եմ ֆրանսիական ռեպ դասականնների հետ ( Բախի հետ , ... ) համադրած ու ինձ շատ է դուր եկել
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Ըստ քեզ ինչ տարբերություններ կան դասական երաժշտություն լսող և չլսող մարդկանց միջև?Ուղիղ համեմատական է Հայաստանում բարձրակարգ երաժիշտների համերգների իսպառ բացակայության հետ: Երևանում տեղի է ունեցել նույնիսկ "Հռոմի վիրտուոզների" համերգ: Կատարել են իմ ամենասիրած գործերից մեկը Բախի "Բրանդենբուրգյան կոնցերտնեևը": Իսկ հիմա
Ամենահիմնական մասը
Վերջերս սկսել եմ շատ լսել վոկալ /բաս, բարիտոն, ալտ
Սակայն հիմնականում "պտտվում" եմ ջութակի, և սիմֆոնիկ նվագախմբերի "շուրջը": Անվերջ կարող եմ լսեր Դավիթ Օյստրախի, Հերբերտ ֆոն Կարայանի և Տոսկանինիի կատարումերը:
Վերջին խմբագրող՝ Erevan: 29.10.2007, 17:33: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Freeman (05.08.2010)
Ինձ թվում է սերը դեպի դասականը գալիս է դեռևս մանկուց: Եթե երեխան մանկուց լսել է միայն պոպ ,էստրադա ,դժվար թե կարողանա հետագայում լսել դասական առավել ևս գնահատել :Տարբերությունը երևի նրանում է , որ դասական գնահատողները կյանքը ավելի խորին են հասկանում և այլ կերպ են այն ընկալում : Եվ դա ապացուցված փաստ է , որ մանկուց Մոցարտի , Բախի , Բեթխովենի տակ մեծացած երեխաները ավելի խելացի են :
Վերջին խմբագրող՝ *e}|{uka*: 29.10.2007, 17:58:
laro (13.08.2011)
Երաժշտության տեսականիի ընտրությունը ավելի շուտ ինքն է հետևանք, քան թե աղբյուր է մարդկային ապրելակերպի, կյանքի, կենցաղի:
Դասականը արվեստի բոլոր ճյուղերում էլ ըստ իս հղկված ալմաստն է, ադամանդը:
Դժվար է առանց որոշակի կրթության, պատրաստվածության, մուտք գործել ադամանդների աշխարհ:
Եվ չպատրաստված մարդը նախընտրում է էժանագին, բայց փայլի ու կատարելության իմիտացին - տարբեր "բիժուներ":
… կա այդ հնարավորությունը, իսկ մարդը չի ուզում հաղորդակցվել, գոնե մի ակնթարթ մաս կազմել հավերժին ու կատարյալին: Ընտրությունը անհատինն է:
Դասական երաժշտությունը չի կարող մոռացվել, այն կարող է երբեմն չհիշվել:
Իսկ երաժշտությունը կարող է փոխել մարդուն դեպի լավը և վատը?
Երաժշտության տեսականիի ընտրությունը ավելի շուտ ինքն է հետևանք, քան թե աղբյուր է մարդկային ապրելակերպի, կյանքի, կենցաղի:
Դասականը արվեստի բոլոր ճյուղերում էլ ըստ իս հղկված ալմաստն է, ադամանդը:
Դժվար է առանց որոշակի կրթության, պատրաստվածության, մուտք գործել ադամանդների աշխարհ:
Եվ չպատրաստված մարդը նախընտրում է էժանագին, բայց փայլի ու կատարելության իմիտացին - տարբեր "բիժուներ":
… կա այդ հնարավորությունը, իսկ մարդը չի ուզում հաղորդակցվել, գոնե մի ակնթարթ մաս կազմել հավերժին ու կատարյալին: Ընտրությունը անհատինն է:
Որ դեպքում այդ փոփոխությունները կարող են լինել դեպի վատ?
Ավելացվել է 33 վայրկյան անց
Իսկ երաժշտությունը կարող է փոխել մարդուն դեպի լավը և վատը?Ինձ թվում է սերը դեպի դասականը գալիս է դեռևս մանկուց
Որ դեպքում այդ փոփոխությունները կարող են լինել դեպի վատ?
Վերջին խմբագրող՝ Erevan: 29.10.2007, 18:10: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Նախ և առաջ դասական երաժշտությունը չեն լսում, այնզգում են բոլոր զգայարաններով, դրանից ստանում են դրական ինֆորմացիա, ինձ համար այն նման է մեդիտացիայի, ես 20 րոպեից ավել չեմ կարող լինել մեդիտացիայի մեջ, ես 1 ժամից ավել չեմ կարող ընդունել դասական երաժշտության տված ինֆորմացիան, ես հագենում եմ և հանգստանում:
Ի դեպ այն չի մոռացվում և երբեք էլ չի մոռացվի
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Դասականը երբեք չի մոռացվի , միշտ կունենա իր լսարանը, թեկուզ և փոքր:
Пустые закаты. Пустые рассветы.
Зачем они мне, если ты снова где-то?..
Чужие глаза. Голоса в телефоне.
Весь мир без тебя - черно-бел и огромен.
Դեպի լավը կարող է փոխել այն առումով, որ կարող է լայնացնել կաղապարները, շրջապատող տիրույթները, ընթուպ մինչև լիակատար ազատություն
Պատկերացնենք մի այսպիսի իրավիճակ: Փակ տիրույթը, որտեղ գտնվում է անձը, լայնանում է, ընդարձակվում: Կլասիկան /Մոցարտը
Դեպի վատը փոխել շատ դժվար է: Չի կարող նեղ կարված շորը, կոշիկը մի օր դառնալ սովորական ու էլ չնեղել: Զոռով հագցրած այդպիսի կոշիկից օր առաջ փորձում ես ազատվել: Եթե ձեռքտ ճար լինի, անգամ առանց կոշիկ ման կգաս
Ըստ քեզ երիտասարդներիս քանի տոկոսն է լսում դասական և հետագա սերնդի ներկայացուցիչների քանի տոկոսը կլսի?
Այդ թիվը կնվազի թե կաճի?
Բացի դրանից Apsaran ճիշտ է ասում դասականը զգում են ոչ թե լսում, իսկ այսոր այն լսում են կամ զութ ձևվականորեն կամ ռեմիքս արած, միայն քիչ տոկոսն է հասկանալով լսում: Ես ինքս չէմ հասկանում դասականը, բայց լսում եմ այն պատճառով, որ լսելիս մտածում եմ թե ինչ է այն արտահայտում, որը հասկանալը բավականին բարդ է:
Ցավոք կարծում եմ գնալով տոկոսը կնվազի:
Գիտես իմ կարծիքով "զգալ"," լսել" տարբերությունը շատ մեծ չի ,վերջիվերջո զգում ենք լսելով:
Пустые закаты. Пустые рассветы.
Зачем они мне, если ты снова где-то?..
Чужие глаза. Голоса в телефоне.
Весь мир без тебя - черно-бел и огромен.
Իսկ իմ կարծիքով ոչ թե չի կարելի այլ պետքե որոշակիի թարմացումներ մցնել հնի մեջ , իհարկե կլասիկան մնումա կլասիկա , բայց էդ նույննա ոնց որ ասենք 1949 թվի մեքենայից լավը չկա և նորությունները բանի պետք չեն , օրինակ եթե մեկին դուր է այդ ռիմեյկը ուրեմն արժեր այն ստեղծել !!!
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 29.10.2007, 20:41:
http://www.akumb.am/showthread.php?t=27053
Очень неверно, когда говорят, что женщины лгут. Ибо это предполагает, что они когда-нибудь говорят правду.
Իհարկե երաժշտությունը փոխում է մարդուն , կա երաժշտություն որը լսելուց հետո տրամադրությունը բարձրանումա ու ուզումես լավ բան անել , իսկ կա երաժշտություն որը լսելուց հետո օրինակ ագռեսիվանումես նեռվերտ խանգարվումեն ու ուզումես մեկին մեկին տաս սատկցնես կամ էդ ձևի մի բան :
Գիտնականները սենց մի փորձեն դրել
Սենյակում միացրելեն Բախի երաժշտությունը , ու այդ սենյակում դրելեն մի բաժակ ջուր , որոշ ժամանակ հետո այդ ջրի մի կաթիլ սառեցրելեն կրեոգեն սառնարանում , և հետո մանրադիտակի տակ ուսումնասիրելեն ջրի կրիստալները , ստացվել է շատ սիրուն ձյան փաթիլի նման պատկեր , հետո նույնը արելեն հարդ ռոքի տակ , և պատկերը ստացվել է քաոսային պատկեր :
http://www.akumb.am/showthread.php?t=27053
Очень неверно, когда говорят, что женщины лгут. Ибо это предполагает, что они когда-нибудь говорят правду.
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ