Տիգ, էս իմ էն Ժիրիկական գրածս ես սիրունացրելTig-ի խոսքերից
* * *
…Ցուրտ, կիսամութ փողոցներ,
Արագ հոսող պաղ լույսեր,
Երթուղային մի տաքսի,
Ապակուն դաջված հայացք…
Փնտրում` հեռու խոր հոգում,
Հասկանալու ճկված ճիգ,
Բազմակետեր չավաչտված…
Անկեղծություն չափն անցած…
…Մեկ-մեկ ինձ չեմ հասկանում,
Էլ ուր մնաց ուրիշին…
հ.գ. ես տենց էլ գիտեի, որ պապա չդառած միանգամից պապի եմ դառնալուես զգացել եմ, հեչ պապիկական չի
իսկը տատիկականա
ապեյս
Մեջբերել
Էջանիշներ