Tig-ի խոսքերից
Տիգ, անկեղծ ասե՞մ: Գրածներդ դուրս չեն գալիս, այսինքն, ոչ թե բառից բուն իմաստով, այլ…Չգիտեմ ոնց բացատրեմ: Մի տեսակ ինձ խանգարում են: Ավելի ճիշտ… Լավ, նորմալ բացատրեմ…
Ես շատ-շատ եմ մտածում այդ ոճում: Այսինքն՝ կյանքին նայում եմ ավելի խորը, քան պետք ա, դա երեվի խորն էլ չի, այլ պարզապես ինքնաորոնում, որն ավելի ա հեռացնում ինքս ինձնից: Ու ենքան եմ հոգնել կյանքի մասին մտածելուց, վերջերս փորձում եմ պարզապես ապրել ու ուրախ լինել, պարզապես ժպտալ ու մարդկանց օգնել, ու հենց ինձ բռնացնում եմ "քո ոճում" մտածելիս, փորձում եմ ինձ շեղել: Իսկ քո գրածները կարդալով նորից մեջս խառնվում ա իրար: Որ խնդրեմ, կփորձե՞ս ավելի , ոնց ասեմ, ավելի «խաղաղ» գրել: Գիտե՞ս, եդ վիճակից դուրս գալուն ինձ մի գիրք օգնեց-Անխել Դե Կուատե «Մալենկայա պրինցեսսա», սա շարքի վեցերորդ գիրքն ա, բոլորն էլ շատ լավն են: շատ լավ կլինի, եթե ճարես ու կարդաս: հիմա երեվի մտածում ես ես իմ համար իմ ոճում գրում եմ իսկ ես ֆանշետան չգիտես ինչի մտածում ա, որ օգնության կարիք ունեմ: Եթե տենց ա, կներես, բայց կարծում եմ, որ ես ամենը հենց նենց չգրեցի
դե լավ ,ես գնացի
Մեջբերել
Էջանիշներ