Մտորումներ

[Dayana]

Վախ Բարդիներս եկան բա Արշավիրը երբա՞ գալու

[Tig]

Արշավիր

Արշավիր աշխարհով հայրենի,
Արշավիր աշխարհով հարազատ:
Տե’ս, բացվում է հրաշքը դարի,
Դարձնում քեզ բարի ու ազատ:

Տե’ս, պատերը հրաշք խորանի,
Քեզ գրկում են դարի խորքերից:
Եվ նախշերը հրաշք խաչքարի,
Քեզ նայում են, ժպտում անցյալից:

Արշավիր դարերով հայրենի,
Աշրավիր լեռներով հարազատ:
Թող անցյալը գեներդ շարժի,
Քեզ դարձնի գեղեցիկ, գունազարդ:

Թող Հրաշքը աչքերդ տանի
Դեպ երկինք` աշխարհի աղտերից:
Եվ թող Լույսը մտքերտ հանի,
Քո հոգու հեռավոր խորքերից:

[Dayana]

Տիկ երեկ ասեցի Արշավիրը երբ կլինի եկավ ապրես

[Tig]

Սեր

Սիրահարում, սիրաբանում, սիրավարում, սիրամարում,
Եվ նոր սիրո ծլարձակում:
Սեր`սիրա-ծին և սիրառատ,
Սառնասրտին սիրավառում,
Եվ նոր պատմություն ծավալում:

Սիրա…… սիրա…ստրկացվություն,
Սիրուց հեռու հասկացություն:
Սեր` սավառնող և սփոփող,
Սարսափվածին սիրապատում,
Եվ նոր աշխար ես մատուցում:

Սիրալցվում, Սիրագժվում, սիրա…. Սիրա..խենթապատվում,
Սիրալուծվում ջինջ կապույտին…
Սեր` սահմանի չճանաչում...
Սիրազույգին սիրագգվում,
Եվ լուրթ Լույս ես դուրս ճառագում:




Վիճակված փնտրտուք, որից ծնվում է շարժումը

Անվերջ փնտրում ենք ինչոր սկիզբ ու վերջ,
Ջարդում գլուխներ, դեգերում անվերջ:
Որոնում ենք Սկիզբ անսահմանի մեջ,
Վերագրում ենք Վերջ հավետին անշեջ:

Սկիզբ և վերջ չկա Բացարձակի մեջ,
Կա միայն վիճակ, ձև, շարժում անվերջ:
Կա Գոյ Հավերժի տեղաշարժման մեջ,
Եվ կա Լույս անմար մութ խավարի մեջ:




* * *

Քո ժպիտը քնքուշ, մեղմիկ
Նվիրում ես աշխարհին:
Քո ժպիտը ալվան ծաղիկ`
Գուրգուրում է հովերին:

Քո ժպիտը` դարձած շողիկ,
Ջերմացնում է ամենքին:
Քո ժպիտը` փայլող ցողիկ,
Զովացնում է տրտմածին:

Քո ժպիտը նուրբ, գեղեցիկ
Դաջվում է իմ հուր սրտին:
Քո ժպիտը չնաշխարհիկ
Պարուրում է իմ հոգին:


հ.գ. Մուշ ջան ասի հետ չմնամ քեզնից

[Tig]

* * *

… Լոկ լինել կողքիդ,
Ափդ ափիս մեջ:
Նայել աչքերիդ,
Սուզվել նրանց մեջ:

Քայլել քո կողքից
Անտառների մեջ:
Բոցվել ժպիտից
Քո հրաշք, անշեջ:

Զմրուխտ հայացքից
Քո ծիածավել:
Արբել քո բույրից
Եվ քեզնով լցվել:

Քո անկեղծ խոսքից
Հիացած ճախրել:
Եվ ամեն պահից
Քեզ անվերջ սիրել:

[Tig]

* * *

Դու իմ սրտի հուր բաբախյուն,
Իմ մտքերի ընթացքի հուն,
Երակներիս ուժ ու ավյուն,
Շունչս լցնող Սիրով անհուն:

Սիրում եմ քեզ ինչպես գարունն
Ավետում է Լույս անբեկուն:
Տենչում եմ քեզ ինչպես առուն
Օվկիանոսի գիրկն է վազում:

Եվ երբ գալիս ու հասնում եմ
Զմրուխտ օվկիանիդ ափերին,
Ալիքներդ նուրբ գգվում են,
Ու ձուլում ինձ հրաշքներին:

Ու ես բերկրանքից շողում եմ,
Տրվում մեղմիկ քո հովերին:
Երջանկանում ու փարվում եմ
Քո սիրառատ կապույտներին:

[Ֆրեյա]

Դուրս եկավ, հետաքրքիր համեմատություններ էին...

[*e}|{uka*]

Շատ, շատ դուրս եկավ Տիկ, ապրես , շատ եթերային էր...

[Tig]

Դուրս եկավ, հետաքրքիր համեմատություններ էին...

Շատ, շատ դուրս եկավ Տիկ, ապրես , շատ եթերային էր...

Շնորհակալ եմ



* * *

Սերը չի լինում միակողմանի,
Քանզի այդ դեպքում փուջ է ու թերի:
Սերը չի լինում միաթևանի,
Քանզի այն պիտի բերկրանքից պարի:

Մակողմանի կարող է լինի
Սիրահարվելը` ձգտելը հրին:
Այն կարող է լոկ հիացմունք լինի
Թախծոտ, տանջալի, բաղձանքի գերին:

Սերը լինում է լոկ երկկողմանի,
Քանզի այն լիքն է շնչով արևի:
Այն պիտի լինի մեկ զույգ սրտանի,
Եվ աշխարհին ջինջ ժպիտ պարգևի:

Այն պիտի բոցվի, հուրհրա, երկնի,
Երկնի ծիծաղով, ժպիտով բարի,
Դառնա ճախրանքը կապուտակ երկնի,
Երկնի երկերով, երբեք չմարի:

Երկնի գարունքով, ծաղկունքով երկնի,
Երկնի քնքշանքով ու կրքով հրի:
Երկնի կարոտով, սպասումով երկնի,
Եվ Լույսով երկնի ու պտղաբերի:

[Tig]

* * *

Սիրում եմ քեզ մեղմ ու հանդարտ լճակի պես,
Անտառներին քնքուշ շոյող նուրբ հովի պես:
Սիրում եմ քեզ ջրում յոթվող պարզ լույսի պես,
Սարալանջից մեղմ կարկաչող առվակի պես:

Այրվում եմ ես հանդարտ այրվող վառ մոմի պես,
Ոչ թե բոցվում մի պահ բոցվող վառոդի պես:
Սիրում եմ քեզ քո աչքերի զմրուխտի պես,
Եվ սավառնում հոգուդ խորքում արևի պես:

[Dayana]

Տիգ ուրախ եմ, որ էս տողերն ուղղված են շատ քնուշ էակի

[Tig]

Տիգ ուրախ եմ, որ էս տողերն ուղղված են շատ քնուշ էակի

Մերսի Արմինե ջան բա ես ինչքան ուրախ եմ

[Tig]

* * *

Քո աչքերի զմրուխտ ծիրում
Ցանկանում եմ ես նավարկել:
Նրանց անծայր հեռուներում
Նոր աշխարհներ հայտնաբերել:

Քո մտքերի օվկիաններում`
Սավառնել ու ծիածանվել:
Եվ քո քնքուշ, նուրբ շուրթերում
Հուր հավիտյան հանգրվանել:




* * *

Երջանկության ավետումի նետի նման
Մխրճվեցիր դու սիրտը իմ:
Ամբողջացման արարումի կայծի նման
Ձուլեցիր քեզ հոգուս հրին:
Երանության պարգևումի հույսի նման
Պարուրեցիր մարմինը իմ:
Գեղեցկության տարածումի վարդի նման
Բոցեցիր դու աչքերը իմ:

Եվ ես սիրո հավերժացման գրչի նման
Ձոնեցի քեզ երկերը իմ:
Անմար սիրո իմաստացման մտքի նման
Տվեցի քեզ մտքերը իմ:
Պայծառ սիրո լուռ հաստատման Լույսի նման
Պարզեցի քեզ ձեռքերը իմ:
Եվ դու այգի ծիրանացման բոցի նման
Ջերմ շոյեցիր այտերը իմ…

[Tig]

Գիտեի

Գիտեի, որ կաս այս աշխարհում,
Գիտեի հաստատ` ինձ ես սպասում:
Ու փնտրում էի քեզ` որոնում,
Ամենուրեք, մոտիկ, հեռվում:

Գիտեի, որ կաս տիեզերքում,
Գիտեի, որ կաս Ծիածանում…
Ու դեպի քեզ էի ես վազում,
Բայց չէի գտնում ու մոլորվում…

Սիրտս թողել էի լեռներում,
Հույսս մթին քարանձավում:
Հոգիս արդեն չէր որոնում,
Միտքս պարպում էր ու պաղում…

Բայց դու եկար… Ու խավարից
Լույսը ժպտաց քո աչքերից:
Դու ժայթքեցիր ծիածանից,
Ու նյութվեցիր հրաշքներից:

Եվ սիրտս իջավ լեռներից,
Միացավ քեզ` իմ սրտակից:
Հոգիս բոցվեց քո ժպիտից,
Ու ծիրանվեց ջերմ քո շնչից:

Եվ միտքս հյուսվեց շողերից,
Վերցրած հեռու վառ աստղերից:
Ու բացեց քեզ սերս անբիծ,
Եվ ճախրեց վեր քո հայացքից:

[Chilly]

Գիտեի

Գիտեի, որ կաս այս աշխարհում,
Գիտեի հաստատ` ինձ ես սպասում:
Ու փնտրում էի քեզ` որոնում,
Ամենուրեք, մոտիկ, հեռվում:

Գիտեի, որ կաս տիեզերքում,
Գիտեի, որ կաս Ծիածանում…
Ու դեպի քեզ էի ես վազում,
Բայց չէի գտնում ու մոլորվում…

Սիրտս թողել էի լեռներում,
Հույսս մթին քարանձավում:
Հոգիս արդեն չէր որոնում,
Միտքս պարպում էր ու պաղում…

Բայց դու եկար… Ու խավարից
Լույսը ժպտաց քո աչքերից:
Դու ժայթքեցիր ծիածանից,
Ու նյութվեցիր հրաշքներից:

Եվ սիրտս իջավ լեռներից,
Միացավ քեզ` իմ սրտակից:
Հոգիս բոցվեց քո ժպիտից,
Ու ծիրանվեց ջերմ քո շնչից:

Եվ միտքս հյուսվեց շողերից,
Վերցրած հեռու վառ աստղերից:
Ու բացեց քեզ սերս անբիծ,
Եվ ճախրեց վեր քո հայացքից:

Պատմութիւն Տիգաց Ծիածանայ