Հարցը անհետաքրքիր է դրված։
Ազատ քաղաքական պայքարի տեսանկյունից ոչ ԼՏՊն ընտրողներ ունի, ոչ ՍՍն, ոչ Մանուկյանը, ոչ էլ մյուս նաֆտալինոտ Դեմիրճյան կամ Սարգսյան ազգանուն խաղացնողները։
ԱՆՁԸ չունի ընտրողներ - գաղափարն է առաջնային, որինակ կառավարության արածը լավ ա -աւակողմյան ընտրողներ, պահպանողականներ կամ կառավարության արածը վատ է, ընդիմություն։
Իրականում պետք է հարցնել, քանի ընտող ունի կառավարությանը կամ ընդիմությունը - պատասխանը պարզ է, բոլոր ընտրությանը մասնակցածների 1.6 միլիոնից հանած մեռյալ ու հանրապետությունից բացակայողների քանակը 1.1- դրա մեկ երրորդը - այն է մոր 350 հազար, կառավարության գործունեությանը ԼԱՎ գնահատողներն են, քանի որ ավելին հայաստանում այդ գործունեությունից օգտվող չկա։
Պնդել, որ մնացած 750 հազարը ԼՏՊի ըտրողներն են սխալ է։ Դրանք ընդդիմությունն են։
Այսինքն հարցը պետք է դնել - քանի ընտող ունի ԸՆԴԴԻՄՈՒԹՅՈՒՆԸ Հայաստանում։
Այս փաստը հաստատելու համար, անհրաժեշտ է ընդդիմության ճակատ կազմել ու բոլոր տեղական, քաղաքային, մարզային ու հետագայում ազգային ժողովի ընտրություններում միասնական ընդդիմադիր թեկնածուներ դնել - բոլոր ընդդիմադիր կուսակցություններին մի տեղ հաստատ կհասնի ու ամենակարևորը, ոչ մեկ չի մտածի, որ եթե ընդիմադիրի է ընտրում ապա ԼՏՊին է ընրում, քանի որ ըդդիմությունը կպայքարի ոչ թե մեկ աթոռի այլ Հայաստանում իրական ՎԵՐԻՑ-ՎԱՐ, աջից ձախ իր իշխանությունը ապացուցելու ու ԸՆԴԻՄԱԴԻՐ ղեկավարների անցկացման համար։
Բայց ցավոք սրտի ԼՏՊի շրջապատը ուզում է ամեն ինչ միանգամից խոշոր, յուղոտ ու միանգամից եփած, ծամած ու նույնիսկ մի անգամ արդեն մարսած ՊԱՇՏՈՆ։
Սկսել համաժողովրդական պայքար ՆԵՐՔևԻՑ ժողովրդի հետ միասին դեռ չեն ցանկանում, կամ չեն գիտակցում։
Մեջբերել
Էջանիշներ