Երևանի Պետական Համալսարան

[Նարե]

Ստրուկ դաստիարակելն ընդհանրապես մեր կրթական համակարգին ա բնորոշ, բայց իմ իմացած բուհերի մեջ, որոնցից քիչ թե շատ տեղյակ եմ, համալսարանն այս առումով ամենաազատականն է, կոնկրետ իմ սովորած ֆակուլտետում ընդհակառակը, միշտ խրախուսվել է ինքնուրունությունը, չնայած բնականաբար ոչ էն չափով, որով պետք է, մեր դասախոսներն էլ սիրում էին, երբ իրենց քծնում կամ իրենցով հիանում էին, նման մարդկանց հանդեպ առանձնահատուկ մոտեցում կար, բայց ընդհանուր առումով ուսանողի հանդեպ կրթական առումով բավականին ազատական էր մոտեցումը, ես համալսարանում սովորել եմ 2000-2007 թվականներին, հիմա որքանով է փոխվել չգիտեմ, բայց կապը մեր ամբիոնի հետ պահում եմ, համենայն դեպս նույն մարդիկ են այնտեղ աշխատում

ես լինելով ոչ գերազանց ուսանողուհի, բայց ամեն դեպքում բարձր գնահատականներով, երկու անգամ ազատամտության համար գրեթե դուրս եմ մնացել համալսարանից, առաջին դեպքում ի դեպ ուս. խորհրդի պանծալիներից մեկի սուտ տեղեկությունների ու մատնության արդյունքում: Ու ամենաքիչը երեք դեպք գիտեմ,վերջին երկու տարիների ընթացքում, որ բավական նորմալ գնահատականներով այլախոհ երեխան հեռացվել է ԵՊՀ-ից:

[Շինարար]

ես լինելով ոչ գերազանց ուսանողուհի, բայց ամեն դեպքում բարձր գնահատականներով, երկու անգամ ազատամտության համար գրեթե դուրս եմ մնացել համալսարանից, առաջին դեպքում ի դեպ ուս. խորհրդի պանծալիներից մեկի սուտ տեղեկությունների ու մատնության արդյունքում: Ու ամենաքիչը երեք դեպք գիտեմ,վերջին երկու տարիների ընթացքում, որ բավական նորմալ գնահատականներով այլախոհ երեխան հեռացվել է ԵՊՀ-ից:

Ուղեղիս մեջ չի տեղավորվում, դա իմ սովորած բուհը չի, չգիտեմ, էլի եմ ասում, մեր ամբիոնում նման բան անհնարին էր, մեր ամբոինի դասախոսները երևի իրենց քաղաքական հայացքներով քեզ ավելի մոտ լինեն, քան, օրինակ, ինձ: Իսկ ինչ վերաբերվում է ուսխորհրդին, իմ ողջ սովորելու տարիներին ուսխորհրդից ոչ մեկի չեմ ճանաչել, ոչ մեկի հետ չեմ շփվել ու ոչ մեկին չեմ բարևել, ուր մնաց իմ գործերին խառնվեին:

[Միքո]

Ֆակուլտետներն էլ են տարբերվում իրարից շատ, մեր ֆակուլտետը (թու-թու-թու) նենց լավ էլ հեղափոխականա, ուս. խորհուրդը մի քիչ էն չի, կարար ավելի լավը լիներ, բայց դասախոսները ամեն ինչ անում են, որ ազատ զգաս քեզ:

Ամեն ինչ ֆակուլտետիցա կախված, իրավաբանականում ուրիշա, արևելագիտականում ուրիշա, իսկ կիրառականում լրիվ ուրիշա

[Նարե]

Ուղեղիս մեջ չի տեղավորվում, դա իմ սովորած բուհը չի, չգիտեմ, էլի եմ ասում, մեր ամբիոնում նման բան անհնարին էր, մեր ամբոինի դասախոսները երևի իրենց քաղաքական հայացքներով քեզ ավելի մոտ լինեն, քան, օրինակ, ինձ: Իսկ ինչ վերաբերվում է ուսխորհրդին, իմ ողջ սովորելու տարիներին ուսխորհրդից ոչ մեկի չեմ ճանաչել, ոչ մեկի հետ չեմ շփվել ու ոչ մեկին չեմ բարևել, ուր մնաց իմ գործերին խառնվեին:

Շինարար ջան ես չեմ առարկում ու միանշանակ ընդունում եմ, որ ուս. խորհրդի հետ շփում չունեցած մարդու համար իմ ասածը զուտ հայավարի բանբասանք ու չափազանցություն է թվում, միանշանակ ընդունում եմ, դա փաստ է, բայց երբ ներսից ես շփվում, ամեն ինչ խիստ տարբեր է, իմ ֆակուլտետը, որը պիտի լիներ ամեինց պատկառանքի արժանին ու մաքուրը ներսից փտած է, նողկալի ու պղծված է ու դրա դեմ ոչինչ հնարավոր չի անել, որի հակառակը պնդում է Մանանան, որովհետև ամբողջ համակարգն է այդպիսին, ձուկը գլխից հոտել է ու եթե մի բան պիտի փոխվի, պիտի սկսվի երկու հարյուր կիլոգրամանով գլխից:

[Ambrosine]

Աստղ, դու հո խելացի աղջիկ ես, պիտի հասկանաս, որ դա ընդամենը դիմակ է, արտաքին խաբուսիկություն, մի հատ ինձ մի բան ասա, որը տեղի է ունեցել իսկապես ուս. խորհրդի շնորհիվ, որ դեմ են գնացել իրանց պապաներին, որ թելադրված չի եղել վերեվներից, բայց իրենք հանուն ուսանողի արել են:

Ուսխորհրդի նախագահին ամեն օր էլ տեսնում ենք: Երբ տեսնում ա, հարցնում ա՝ երեխեք, ո՞նց եք, ի՞նչ խնդիր կա: Կարար չհարցներ էլ, բայց էդ մարդը հետաքրքրվում ա: Հնարավոր ա նաև, որ գիտի՝ խնդիր չի կարող լինել, դրա համար էլ հարցնում ա Եղել ա, որ գերազանցիկների թիվը շատ ա եղել, ռեկտորատը հրաժարվել ա զեղչել վարձավճարը, ուսանողը ուսխորհրդին ա դիմել, ուսխորհուրդը իր ֆոնդից էդ ուսանողին գումար ա հատկացրել: Դե ես աշխատում եմ շատ չշփվեմ իրենց հետ, եթե հարց ա լինում, ուղիղ դեկանի մոտ եմ գնում: Իսկ մեր կուրսի երեխեքը, որ խորհրդից են, ասում են՝ օր չկա, որ չկռվենք ռեկտորատի հետ, որ իրենց մնա, կփակեն ուսխորհուրդը: Կարծեմ մեր ուսխորհուրդը ձայնի իրավունք չունի ԵՊՀ խորհրդում

[Մանանա]

Մենակ մեջ կբերեմ կոնկրետ չգիտեմ ինչ պաշտոն է զբաղեցնում, բայց հոգեբանականն ավարտած Մամիկոնի խոսքերը, որոնք ասվել են այս տարի առաջնորդների սեմինարին,որն ամենաիրական գլուխլվացումն է, որ կայացել է Ծաղկաձորում. "անցած անգամ գոնե մի քանիսը կային, որ իրենց մտածելակերպն ունեին :

Մամիկոնը հաստատ ճիշտ ա ասում / մեր ֆակուլտետնա ամեն դեպքում/ինձ հետաքրքիրա, դու որ ֆակ.-ում ես սովորում? օրինակ մեր ֆակ.-ում ես շատ լաավ գիտելիքներ եմ ստանում: Մենք միշտ պրակտիկայի բացակայությունից ենք բողոքել, հիմա էտ էլ ունենք /թրեյնինգների տեսքով/: Մեր իրավունքները լիովին պաշտպանվում են, որովհետև մեր դեկանը կարգին մարդա: Գիտեմ, շատ իդեալական ստացվեց, բայց մեր ֆակ.-ը միշտ իրա լավ պայմաններով առանձնացելա: Իսկ ինչ վերաբերվումա ազատամտությանը, իմ ածականը ֆակ.-ում "բողոք" են ասում, որովհետև հերիքա մի հատ փոքր բան ու ես ձենս գլուղս եմ գցում ու հավատա, ես իմ ուզածին միշտ հասել եմ ու ինձ միշտ լսել են ու համալսարանից էլ չեն ուզում հանեն

[Շինարար]

Շինարար ջան ես չեմ առարկում ու միանշանակ ընդունում եմ, որ ուս. խորհրդի հետ շփում չունեցած մարդու համար իմ ասածը զուտ հայավարի բանբասանք ու չափազանցություն է թվում, միանշանակ ընդունում եմ, դա փաստ է, բայց երբ ներսից ես շփվում, ամեն ինչ խիստ տարբեր է, իմ ֆակուլտետը, որը պիտի լիներ ամեինց պատկառանքի արժանին ու մաքուրը ներսից փտած է, նողկալի ու պղծված է ու դրա դեմ ոչինչ հնարավոր չի անել, որի հակառակը պնդում է Մանանան, որովհետև ամբողջ համակարգն է այդպիսին, ձուկը գլխից հոտել է ու եթե մի բան պիտի փոխվի, պիտի սկսվի երկու հարյուր կիլոգրամանով գլխից:

Մանկավարժականի ուսխորհրդի նախագահը Շերմազանովն էր, բժշկականի ուսխորհդրի նախագահը Աշոտյանն էր, համալսարանինն էլ պատկերացնում եմ, մարդիկ, որ մտնում են ուսխորհուրդ և այլն, ունեն հիմնականում քաղաքական նպատակներ և նրանց օրինակով բուհի մասին պատկերացում կազմելն այնքան էլ ճիշտ չի լինի: Նվիրյալ դասախոսներ կան, որոնք ԵՆ բուհը, ու մի քանի այդպիսի մարդկանց օրինակով ստվեր գցել Մարդկանց վրա, ճիշտ չի լինի: Իսկ նման ուսխորհուրդները եղել են, եկել են սովետից, ու քանի դեռ սովետական մտածողությունից չենք ազատվել, քանի դեռ մարդկանց կյանքի երազանքը լավ գործ անելը չի, այլ լավ գորՁ ունենալը, էդպես էլ մնալու է: Էլի եմ ասում, ըստ իս, համալսարանը էսօր Հայաստանի ամենաազատական բուհն ա՝ ուսանողին մատուցվող կրթության տեսակետից, ինչը չի նշանակում, թե դա էն հրաշալի բուհն ա, որով պետք ա բավարարվել:

[Նարե]

Ուսխորհրդի նախագահին ամեն օր էլ տեսնում ենք: Երբ տեսնում ա, հարցնում ա՝ երեխեք, ո՞նց եք, ի՞նչ խնդիր կա: Կարար չհարցներ էլ, բայց էդ մարդը հետաքրքրվում ա: Հնարավոր ա նաև, որ գիտի՝ խնդիր չի կարող լինել, դրա համար էլ հարցնում ա Եղել ա, որ գերազանցիկների թիվը շատ ա եղել, ռեկտորատը հրաժարվել ա զեղչել վարձավճարը, ուսանողը ուսխորհրդին ա դիմել, ուսխորհուրդը իր ֆոնդից էդ ուսանողին գումար ա հատկացրել: Դե ես աշխատում եմ շատ չշփվեմ իրենց հետ, եթե հարց ա լինում, ուղիղ դեկանի մոտ եմ գնում: Իսկ մեր կուրսի երեխեքը, որ խորհրդից են, ասում են՝ օր չկա, որ չկռվենք ռեկտորատի հետ, որ իրենց մնա, կփակեն ուսխորհուրդը: Կարծեմ մեր ուսխորհուրդը ձայնի իրավունք չունի ԵՊՀ խորհրդում

Աստղ ես ի՞նչ են արել քո հետ, է Չոռնի Գագոն էլա իրա քաղաքացիներին հարցնում ինչ խնդիրներ ունեն, ինչ գանգատներ, ետ շա՞տ բան է նշանակում, չնայած չեմ կարող չընդունել, որ Ցոլակ Ակոբյանը ու իր գումարման ուս.խորհուրդը փառք է նախորդների՝ Միհրանի, Արտաշ Մամաջանյանի, Արմեն Ավետիսյանի համեմատ, ուղղակի վատն էլ այն է, որ ընդհամենը ենթակա է վերջիններիս ձեռքին: Ռեկտորի համար առաջին գործիքն ու մանկլավիկը համալսարանում հստակ իմացի՛ր, ՈՒս. խորհուրդն է, երբևէ չհավատաս, որ կարող են փակել ուս.ժորհուրդը չհնազանդվելու պատճառով:

[Մանանա]

Ուսխորհրդի նախագահին ամեն օր էլ տեսնում ենք: Երբ տեսնում ա, հարցնում ա՝ երեխեք, ո՞նց եք, ի՞նչ խնդիր կա: Կարար չհարցներ էլ, բայց էդ մարդը հետաքրքրվում ա: Հնարավոր ա նաև, որ գիտի՝ խնդիր չի կարող լինել, դրա համար էլ հարցնում ա Եղել ա, որ գերազանցիկների թիվը շատ ա եղել, ռեկտորատը հրաժարվել ա զեղչել վարձավճարը, ուսանողը ուսխորհրդին ա դիմել, ուսխորհուրդը իր ֆոնդից էդ ուսանողին գումար ա հատկացրել: Դե ես աշխատում եմ շատ չշփվեմ իրենց հետ, եթե հարց ա լինում, ուղիղ դեկանի մոտ եմ գնում: Իսկ մեր կուրսի երեխեքը, որ խորհրդից են, ասում են՝ օր չկա, որ չկռվենք ռեկտորատի հետ, որ իրենց մնա, կփակեն ուսխորհուրդը: Կարծեմ մեր ուսխորհուրդը ձայնի իրավունք չունի ԵՊՀ խորհրդում

Astgh ջան, հաստատ տենցա, Ցոլակին ես դեպքում ուղղակի չեք կարա կպնեք: Ռեկտորատի հետ կռիվներն էլ անընդհատ են: Ու ձեզ ասեմ, գիտեք, թե սեսիաաների ժամանակ ինչքան մարդա դիմում ուխ` բողոքելով դասախոսներից ու շաատ շատերն իրանց ուզածին հասնում են

[Ambrosine]

ես լինելով ոչ գերազանց ուսանողուհի, բայց ամեն դեպքում բարձր գնահատականներով, երկու անգամ ազատամտության համար գրեթե դուրս եմ մնացել համալսարանից, առաջին դեպքում ի դեպ ուս. խորհրդի պանծալիներից մեկի սուտ տեղեկությունների ու մատնության արդյունքում: Ու ամենաքիչը երեք դեպք գիտեմ,վերջին երկու տարիների ընթացքում, որ բավական նորմալ գնահատականներով այլախոհ երեխան հեռացվել է ԵՊՀ-ից:

Մեկին էլ իմ կուրսից են հեռացրել: Իրեն ասել էին՝ 12 բողոք կա քո դեմ՝ քաղաքական քարոզչության մեղադրանքով: Էն էլ իբր էդ բողոքողները կուրսից են եղել Չնայած ես համոզված եմ, որ կուրսի 90 տոկոսը հաստատ դեմ ա եղել Լևոնին, բայց հաստատ կալարեին էլ դիմում գրեին: Էնպես որ դա սուտ պատճառաբանություն էր:

Ուղեղիս մեջ չի տեղավորվում, դա իմ սովորած բուհը չի, չգիտեմ, էլի եմ ասում, մեր ամբիոնում նման բան անհնարին էր, մեր ամբոինի դասախոսները երևի իրենց քաղաքական հայացքներով քեզ ավելի մոտ լինեն, քան, օրինակ, ինձ: Իսկ ինչ վերաբերվում է ուսխորհրդին, իմ ողջ սովորելու տարիներին ուսխորհրդից ոչ մեկի չեմ ճանաչել, ոչ մեկի հետ չեմ շփվել ու ոչ մեկին չեմ բարևել, ուր մնաց իմ գործերին խառնվեին:

Շինարար ջան, քո բախտը բերել ա: Մեզ մոտ բոլոր ելքերի մոտ մարդիկ էին կանգնացնում, որ հսկեին տեղաշարժը: Իսկ դասախոսությունները, եթե անգամ կոնյակի գործարանի մասին լինեին, էլի գալիս-կպնում էին 90-ականների սկզբի իշխանություններին: Իսկ երբ պոլիտեխնիկի երեխեքը /երևի իրենք էին/ ազատություն գոռալով մեր շենքի առջևով էին անցնում, դասախոսը վազելով պատուհաններն էր փակում, որ չլսենք

Ֆակուլտետներն էլ են տարբերվում իրարից շատ, մեր ֆակուլտետը (թու-թու-թու) նենց լավ էլ հեղափոխականա, ուս. խորհուրդը մի քիչ էն չի, կարար ավելի լավը լիներ, բայց դասախոսները ամեն ինչ անում են, որ ազատ զգաս քեզ:

Ամեն ինչ ֆակուլտետիցա կախված, իրավաբանականում ուրիշա, արևելագիտականում ուրիշա, իսկ կիրառականում լրիվ ուրիշա

Իսկ մեր ֆակուլտետում, եթե ներքաղաքական հարցերից մի նախադասություն ես ասում, դասախոսն ինքն ա ասում՝ սուս, ամեն ինչ չեն ասում

[Մանանա]

Ֆակուլտետներն էլ են տարբերվում իրարից շատ

ես լրիվ համաձայն եմ, մեր ֆակուլտետն էլ ես կարող եմ առանձնացնել

[Մանանա]

Ֆակուլտետներն էլ են տարբերվում իրարից շատ

ես լրիվ համաձայն եմ, մեր ֆակուլտետն էլ ես կարող եմ առանձնացնել

[Նարե]

Մանկավարժականի ուսխորհրդի նախագահը Շերմազանովն էր, բժշկականի ուսխորհդրի նախագահը Աշոտյանն էր, համալսարանինն էլ պատկերացնում եմ, մարդիկ, որ մտնում են ուսխորհուրդ և այլն, ունեն հիմնականում քաղաքական նպատակներ և նրանց օրինակով բուհի մասին պատկերացում կազմելն այնքան էլ ճիշտ չի լինի: Նվիրյալ դասախոսներ կան, որոնք ԵՆ բուհը, ու մի քանի այդպիսի մարդկանց օրինակով ստվեր գցել Մարդկանց վրա, ճիշտ չի լինի: Իսկ նման ուսխորհուրդները եղել են, եկել են սովետից, ու քանի դեռ սովետական մտածողությունից չենք ազատվել, քանի դեռ մարդկանց կյանքի երազանքը լավ գործ անելը չի, այլ լավ գորՁ ունենալը, էդպես էլ մնալու է: Էլի եմ ասում, ըստ իս, համալսարանը էսօր Հայաստանի ամենաազատական բուհն ա՝ ուսանողին մատուցվող կրթության տեսակետից, ինչը չի նշանակում, թե դա էն հրաշալի բուհն ա, որով պետք ա բավարարվել:

Շինարար ջան, ես համաձայն եմ,ԵՊՀ-ն Մայր Բուհն է , լավագույնը որ ունենք, դասախոսակազմի լավագույն հնարավորությունը, որ կա հանրապետությունում, իրենց գործին նվիրյալ մարդիկ, բայց դա դրամի միայն մեկ կողմն է ու կոնկրետ այս պահին մենք քննարկում ենք մյուս կողմն էլ, որը չտեսնել ու չնկատելը առնվազն միամտություն է ու որը օր-օրի ավելի է շատանում:

[Միքո]

Իսկ մեր ֆակուլտետում, եթե ներքաղաքական հարցերից մի նախադասություն ես ասում, դասախոսն ինքն ա ասում՝ սուս, ամեն ինչ չեն ասում

դե լավա որ ասում են

հեյ գիդի օրե՜ր, դասախոսներն էին մեզ հանում դասերից

[Նարե]

դե լավա որ ասում են

հեյ գիդի օրե՜ր, դասախոսներն էին մեզ հանում դասերից

ահա, ձեր ֆակուլտետը և՛ ուսանողների պահվացքով, և՛ դասախոսների անվախությամբ ներկա պահին տարբերվում է ԵՊՀ-ում: