Ինչքան շատ բան է ինձ ու քեզ տվել բնությունը հենց այսօր՝ 2010 թվականի հուլիսի 1-ին։ Այսօր, ինչպես և մեր կյանքի բոլոր անցած օրերում մենք ստացել ենք լիիիիքը պարգևներ, նվերներ։ Պարզապես պետք է նկատել այդ պարգևները։ Դրանք թվում են շատ հասարակ բաներ, այնքան հասարակ, որ շատ հաճախ չենք էլ նկատում։ Բայց իրականում դրանք հենց այն են, առանց ինչի գոյություն չէր ունենա աշխարհի ամենաթանկ արժեքներից մեկը՝ կյանքը։
Օրինակ այսօր նայում եմ կապույտ ու պարզ երկնքին, որտեղ շողում է արևը ու հասկանում եմ, որ եթե չլիներ արևի ջերմությունը ես գոյություն չէի ունենա։ Ճիշտ ա, արևը երեկ կար, ինձ ինչ հիշում եմ, արևին էլ եմ հիշումբայց կարար չէ՞ էսօր չլիներ։ Օրինակ կարար պայթեր, կարար թուլանար ջերմությունը։ Բայց, չէ կա՝ այսօր էլ կա։ Ու դրա շնորհիվ ես էլ կամ, դու էլ կաս
Ու նայում եմ արևին ու ուրախանում որ այն կա։ Եթե չմտածեի, հաստատ չէի ուրախանա։ Ի՞նչ կա ուրախանալու, ամեն օր տեսնում ենք էլի....
Հետո խորը շունչ եմ քաշում ու առավոտվա դեռ չախտոտված մաքուր օդը լցվում են թոքերս։ Ի՜նչ թարմություն եմ զգում։ Նույնիսկ ուրախություն։ Չգիտեմ ինչու, չեմ կարա բացատրեմ։ Բայց տրամադրությունս բարձրանում է «հասարակ» մաքուր օդից։ Ու մտածում եմ, որ էտ օդն էլ կարար չլիներ, բայց կա։ Չէ՞ որ կան միլիարդավոր մոլորակներ, որոնց վրա չկա թթվածին։ Բայց մեր Երկրի վրա կա։ Ես շնչում եմ։ Առանց հաշվի, առանց հարկի (համենայն դեպս առայժմ այդպես է)։ Շնչում եմ այնքան ինչքան ուզում եմ։ Ու ես ու դու էսօր կանք հենց էն բանի շնոհիվ, որ կա թթվածին
Հետո առավոտյան մեղմ քամին է փչում։ Իմ համար դա գերագույն հաճույքներից մեկն է։ Երբ զգում ես, թե ինչպես է քամին խառնում մազերդ, երբ մաշկդ զգում է քամու հպումըԳիտես, շատերը քամին ասոցացնում են աղետների և դժբախտությունների հետ, նույնիսկ անուններ են տալիս այդ քամիներին։ Այո՛, ցավոք այդպես էլ է պատահում
Բայց միևնույնն է քամին շատ խորը ու վեհ երևույթ ու հասկացություն է։ Քամին ստեղծում է էկոլոգիապես մաքուր էներգիա։ Քամին մի բան է՝ մի «միջավայր», որը ստեղծում և տարածում է ձայներ, պատկերներ, երազներ.... Քամին թռցնում է
Ու հիմա իրոք անչափ երջանիկ եմ այսօրվա գեղեցիկ օրվա համար
Մեջբերել
Էջանիշներ