Թաթա Սիմոնյան – Լյուբա Ուսպենսկայա


Վախենում եմ կասես չէ


Քո կանչող աչքերն այնքան սիրուն ու լավն են,
Կարկաչող, վազող ջրի նման զուլալ են,
Ես հավետ, հավետ ուզում եմ մոտդ լինեմ,
Քո սիրո ու քո գերին եմ հավետ:
Իմ անգին, դու սերն ես իմ սրտի, ես քոնն եմ,
Թանկագին, ուրիշ ﬔկին սիրես – կմարեմ,
Քեզ հիշում, արար աշխարհը մոռանում եմ,
Ոնց անեմ, մոլորվել եմ, կորել եմ:
ՈՒ քանի օր է որոշել եմ մոտդ գամ,
Իմ սիրո մասին պատﬔմ ես քեզ վերջապես
Բայց վախենում եմ, որ կﬔրժես, կասես չէ
Ու ես կհանգեմ հենց քո առաջ մոﬕ պես:
Ես հոգիս, սիրել եմ ու սիրելու եմ քեզ,
Դու կյանքիս պայծառ արևն ես, բայց չգիտես,
Իմ սրտի երազն ես, իմ երազած սերն ես,
Ոնց անեմ, ոնց անեմ որ ինձ սիրես:
Ու քանի օր է որոշել եմ մոտդ գամ,
Իմ սիրո մասին պատﬔմ ես քեզ վերջապես,
Բայց վախենում եմ, որ կﬔրժես, կասես չէ,
Ու ես կհանգեմ հենց քո առաջ մոﬕ պես:
Ու քանի օր է որոշել եմ մոտդ գամ,
Իմ սիրո մասին պատﬔմ ես քեզ վերջապես,
Բայց վախենում եմ, որ կﬔրժես, կասես չէ,
Ու ես կհանգեմ հենց քո առաջ մոﬕ պես:
Ու քանի օր է...
Իմ սիրո մասին պատﬔմ ես քեզ վերջապես,
Բայց վախենում եմ, որ կﬔրժես, կասես չէ,
Ու ես կհանգեմ հենց քո առաջ մոﬕ պես: