Գիրքն էս պահին ձեռիս տակ չի, ես էլ մի քանի տարի առաջ եմ կարդացել, չեմ հիշում։ Մյուս շաբաթ որ տուն հասնեմ, կնայեմ, կասեմ։
Բայց իմ կարծիքը էս թեմայով. կենդանական աշխարհի հետ համեմատություններն ընդհանրապես անիմաստ գործ ա, որտեւ ինչը ձեռ ա տալիս մեր համոզմունքներին, ասում ենք կենդանիների մոտ սենց ա, մեզ մոտ էլ պիտի սենց լինի, ինչը ձեռ չի տալիս, ուրիշ կենդանի ենք գտնում, որը ձեռ ա տալիս։
Իսկ կենդանիների մոտ ինչ ասես կա. էլ որ արուներն են արտաքնապես ավելի սիրուն, էգերին գրավում, էլ էգեր, որ ձագերին նաղդում են արուների վրա, ցվրվում, տեսակներ, որոնց հաջորդ սերունդն ընդհանրապես ծնող չի տեսնում, կյանքի առաջին օրվանից ինքնուրույն ա, տեսակներ, որոնց ձագերին արուն ու էգը հավասար են պահում, տեսակներ, որոնց էգը արուին ուտում ա, տեսակներ, որոնց հաջորդ սերնդին արուն ա իրա վրա ման տալիս։ Մարդը կենդանիներից լիքը տարբերվում ա որպես համագործակցող, սոցիումի մաս կազմող, էրեխեքին ամենաերկարը իրա խնամքի տակ պահող։ Ի վերջո, եթե կենդանիներին նայենք, ինցեստը նորմալ պիտի լիներ։
Մամաս երկու կատու ուներ՝ քույր ու եղբայր։ Քույրը ձագեր ունեցավ ուրիշ արուից։ Եղբայրը ձագերի ծնունդն ընդունեց, լպստեց, մեծացրեց, մինչ ձագերի մայրը դրսում ման էր գալիս։ Ձագերը մեծացան, սկսեց շ*նել իրանց։ Ճիշտ ա՝ սա անեկդոտալ դեպք ա, բայց ստեղից ո՞րը վերցնես, մարդկանց վրա տարածես, որը՝ չէ։ Ու կարա՞ս ասես, որ արու կատուն էգ կատվից լավ ա որս անում կամ ավելի լավ ա տարածության մեջ կողմնորոշվում։
Ավելին ասեմ. կենդանիները մենակ սեռ ունեն, գենդեր չունեն։ Կենդանիները բնական ընտրությամբ են ապրում, թույլին թողնում են մեռնի։ Կենդանիների վրա աշխատած դեղամիջոցը մինչեւ մարդու վրա էլ չի աշխատում, շուկա դուրս չի գալիս (ու հաճախ չի էլ աշխատում):
Հ.Գ. մոռացա ասել, որ արու կատուն քրոջ ձագերի հետ միասին քրոջն էլ ա սկսել շ*նել![]()
Էջանիշներ