Ապ ես կարամ էս տեսակեդդ տեսնեմ, բայց ցավոք ոչ մի ձև չեմ կարող համաձայնվել։ Եթե ես կամ, ուրեմն ես պետք ա ապրեմ (ու լավ ապրեմ), իսկ ես նաև կին, բալիկ, ընկերներ, նեղ ու ավելի լայն հասարակություն ունեմ ու նաև էդ ամենինչ նկատմամբ խայտառակ հիվանդագին պատասխանատվություն։ Ու ես ուզում եմ որ իրանք բոլորը լավ ապրեն, մաքսիմալ լավ, իսկ դրա համար համ տղամարդիկ են պետք իրանց ուժեղ կողմերով, համ կանայք իրանց ուժեղ կողմերով։ Էդ "չգոյության" գաղափարը կարելի ա իրար հետ նստել, մի բաժակ կոնյակի ու սիգառի շուրջ բլբլալ, բայց դե էդ բլբլալալ ա լինելու ու էդքանով էլ ավարտվելու ա։
«Լավ ապրել», «ուժեղ կողմեր», «հիվանդագին պատասխանատվություն», որոնք ավելի բարձր քաշ ունեն, քան «չգոյության մասին բլբլալը»։ Իսկապե՞ս այս կատեգորիաները քոնն են, թե՞ մանկուց սրսկված են հասարակության կողմից։ Իսկ սեռերի հատկանիշների տարբերությունները՞։ Կարող ա՞ դրանց մեծ մասը էլի արհեստական, մշակութային ծագում ունեցող կատեգորիաներ են, ու հետաքրքիր է, ո՞նց են օգնում լավ ապրելուն, ու what the fuck is լավ ապրել։
Si vis pacem, para bellum
Ոչ մի բան էլ "մերը" չի, եթե էդ անկյան տակ ես ուզում նայես։ Բայց էդ կարևոր էլ չի։ Մանկուց դժվար սրսկված լինի, որովհետև էն ինչը որ ես ասում եմ, կոնկրետ որոշում ա, որը կոնկրետ հստակ գիտակից ժամանակում ա եղել, ոչ թե ինքագնաց ապրելու արդյունք։ Մանկության մասին խոսք չկա։ Վայթե եթե մանկությունից/հասարակությունից ձևավորված արժեքներով մնաի, վաղուց արդեն գնացել (ես սիրում եմ սա թռնել անվանել) ինչ որ Գռելանդյայում, ինչ որ Գռելանդների համար կոդ գրելու, երկնքին նայելու, մի երկու հատ էլ խորհուրդ աջ ու ձախ շռայլելու։ Հետո մեծ հաշվով ընկեր ես հասարակության հետ խնդիր չունեմ, մշակույթ կա, վարք ու բարք կա, եթե ինչ որ բաներ էլ կան, որ հասարակության կողմից են ազդում, ես ոչ մի խնդիր չեմ տեսնում դրա մեջ։ Է թո ազդեն, կարողա ես Նապոլիոնի թոռն եմ, իմ վրա պետք ա չազի, իսկ էն մնացած "ժեխնոցի" վրա պետք ա ազդնի։ Ես ոչ մի ձև ինձ հասարակությունից չեմ տարբերում/առանձնացնում, ու կարծում եմ ընդհանրապես ոչ մի մարդ պետք ա էն հասարակությունում որտեղ որ ինքը ապրում ա, իրան "չհանի" ըտեղից։
Si vis pacem, para bellum
Ասում խոսում ենք էլի, մեկը շնորհակալում ա, մեկին չորում ենք ու դոֆամին ստանում դեդլայնը հասցնելու փոխարեն ։Դ Փոկերն էլ ձուկ են բռնում դրա փոխարեն, բայց մենք ավելի սոցիալական կենդանիներ ենք, մեզ համար հաճախ ձկից կարևոր ա շնորհակալություն ստանալ կամ ապացուցել, որ մեր թայֆեն (էական չի՝ սեռը/ազգը/ռասան/նույն ամսում ծնված մարդիկ) ավելի լավն են, քան մյուս թայֆեքը ու որ մենք էլ վատը չենք, արժի՞ որ դրա համար պրոբլեմ ունենաս մեր հետ։
Կարծում եմ ահագին բարձր կարծիք ունես/ունեցել ես մարդկանց մասին ու հիասթափվում ես, բայց նույն փոկն ու առվույտն ենք էլի, իրենք մեզնից ոչնչով լավը չեն ։Դ
The cake is a lie.
մարդ եղած վախտ (10.05.2023)
Մենք անհամ ենք ու շատ Ինձ թվում է՝ մարդուն կծած, կամ մարդ կերած շնաձուկը դրանից մի շամբողջ աբաթ լուրջ սրտխառնոց ա ունենում։
Մենք բոլորս հիասթափված ծնվում ենք, բա ինչի՞ ենք լաց լինում ծնվելիս, էն ա ուրախ կծիծաղեինք ։Ճ Հետո մեծ մասը հաշտվում են ու մի կերպ քարշ են տալիս գոյությունը տարբեր ինքնախաբեություններով (մենք պուպուշն ենք, կյանքը հրաշալի է, բլա բլա բլա), ես դեռ հաշտվելու պրոցեսի մեջ եմ ։Ճ
Si vis pacem, para bellum
Freeman (12.05.2023)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ