Ոչինչ, լավիկնա, բայց կարծում եմ ավելի լավերը կլինեին այդտեղ ...
Ոչինչ, լավիկնա, բայց կարծում եմ ավելի լավերը կլինեին այդտեղ ...
Կարոտը մարդկային ապրումներից ամենից անպտուղն է...
Հաստատ ավելի լավիկներն էլ կային/իմ ճաշակով, իհարկե/, ես նրանց բոլորին տեսել եմ իրական կյանքում, առանց թիթիզ բաների... Նույն պանսիոնատում էի գտնվում նրանց հետ, երբ ճաշարանում նստած էինք, իսկ նրանք դիմացի սեղանին, եկան ասեցին՝ « Պետք է տեղափոխվեք ուրիշ սեղանի մոտ, քանի որ "միսս հայաստաններին չի կարելի մոտենալ, /երևի չհիասթափվելու պատճառով"»: Բասեին չթողեցին մտնեմ, էլի նույն պատճառով
, ես էլ վեշերս հավաքեցի ու գնացի կողի պանսիոնատ...
![]()
...ներկերս վերջացել են...
Վիդեոն էլ նայեցի (չնայած վիդեոյի որակն էլ էն չէր): Իմ կարծիքով, միսս Հայաստանն այնքան էլ սիրուն չի: Ըստ իս, բավական անշուք ու անհրապույր աղջիկ է... Համաձայն եմ, որ երկրորդ տեղը գրաված աղջիկն ավելի լավն է:![]()
Իսկ ընդհանրապես համաձայն եմ Արշակի հետ. ես էլ չեմ սիրում նմանատիպ միջոցառումներ, այսինքն՝ մրցույթներ, որտեղ գնահատվում ու փառաբանվում են մարդու վաստակը չհանդիսացող առավելություններ:![]()
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Կարծում եմ կհետաքրքրի
http://www.a1plus.am/am/?page=issue&iid=53410
Վարվիր դիմացինիդ հետ այնպես, ինչպես կուզենայիր, որ վարվեն քեզ հետ։
Սա էլ գրվել է ավելի քան մեկ ամիս առաջ ու կարծում եմ օգտակար կլինի ամբողջական պատկեր կազմելու համար
http://www.zhamanak.com/article/7018/
Հ.Գ. Թեման բացելիս աշխատեցի նեյտրալ մնալ ու սեփական կարծիքս առայժմ չարտահայտել, բայց հիմա կարող եմ ասել, որ հենց նման արձագանք էլ ակնկալում էի…
Բնորոշող շատ արտահայտություններ կան, օրինակ՝ խայտառակություն…
- Դու Հ1-ի կողմից սեփականացված Լուսինե Թովմասյանին գեղեցկուհի համարու՞մ ես, կամ ինտելեկտուալ:
Էս էլ http://a1plus.blogsome.com/2007/10/17/85/![]()
..հերթական մսերի ցուցահանդեսը![]()
...
Իսկապես որ` խայտարակություն:Ինչպիսի՜ անհիմն ինքնավստահություն, ինչպիսի՜ անկիրթ խոսելաձև ու արտահայտչաձև: Դե, արտաքինի մասին էլ չասեմ: Նկարն ինքնին ամեն ինչ ասում էր... Ու հետաքրքիրն այն է, որ այդ աղջկա դեմքին, հայացքին նայելով՝ կարելի էր մոտավորապես պատկերացնել, թե ինչպես կխոսի այդ աղջիկը: Համենայնդեպս, ես սկզբում նկարը նայեցի ու ինչ-որ պատկերացում կազմեցի, իսկ այնուհետև կարդացածս հարցազրույցը միայն հաստատեց ենթադրությունս... Ի՞նչ ասեմ, իրոք տխուր է...
![]()
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Երեկ դիտեցի մրցույթը հեռուստացույցով, գուցե լավ էին մոնտաժ արել, կամ օպերատորն էր լավը, չգիտեմ, բայց մրցույթը Հայաստանի մակարդակով նորմալ էր, աղջիկներն էլ բարետես էին թե տարազներով թե երեկոյան զգեստերով, այ միայն լողազգեստերի ժամանակ զգացվում էր, որ ոչ բոլորն են սպորտով զբաղվում, հերիք չի ցելյուլիտ էլ ունեն, շատ աղջիկներ էլ "պառավ" էին, ահավոր զգացվում էր… Մարգարիտան վատիկը չի, մինչ միջազգային մրցույթը որ սպորտզալ տանեն ավելի կձգվի ու խնամված կդառնա մարմինը:
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Ժող, թեմայի հետ կապված մի հարց։
Էդ տիպի մրցույթները ովքե՞ր են կազմակերպում ու ինչու՞ հենց իրենք։
Օրինակ, ես կարո՞ղ եմ վաղը մի ուրիշ «Միսս Հայաստան» կամ «Միս Տիեզերք» մրցույթ կազմակերպել ու նման տիտղոսներ բաժանել։Ու ինչքանո՞վ դա «պաշտոնական» կլինի։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Այսի՞նքն: Էդ ի՞նչի վրա են էդքան տարիներով աշխատում:Էդո, նմանատիպ մրցույթների համար պահանջվող հատկանիշները հիմնականում այնպիսին են, որ բնածին են կամ, եթե բնածին էլ չեն, համենայնդեպս, կախված չեն մարդուց: Օրինակ, չեմ կարծում, թե նրանք տարիներով աշխատել են բարձրահասակ լինելու, ուղիղ ու երկար ոտքերի, համապատասխան չափսի կուրծք ձեռք բերելու և, ի վերջո, գեղեցիկ աչքեր, շուրթեր, քիթ ու ընդհանրապես համաչափ ու ներդաշնակ դիմագծեր ունենալու վրա... Տարիներով նրանք կարող էին աշխատել միայն իրենց մտավոր զարգացման ու շարժուձևի վրա, այն էլ, ինչպես հիմնականում տեսնում ենք, նման բաների վրա այդպիսի գեղեցկուհիները կամ «գեղեցուհիները» սովորաբար չեն աշխատում, որովհետև փորձը ցույց է տալիս, որ հատկապես մտավոր զարգացածության աստիճանը, խոսելաձևը և այլն նմանատիպ մրցույթներում բոլորովին էլ կարևոր չեն, որքան էլ որ հակառակը պնդողներ լինեն:
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 18.10.2007, 19:55:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Լավ, որ այդպես եք մտածում, ինչ ասեմ, բայց միայն պրոֆեսիոնալ քայլվածք ունենալու համար պարապում են 2 տարի, բայց դա դեռ 12-13 տարեկանում
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ