երևի Ակումբցիների մեջ ինձ ամենանմանը հենց Հովսեփն ա
երևի Ակումբցիների մեջ ինձ ամենանմանը հենց Հովսեփն ա
Խայտառակ եղա, էս ի՞նչ ես ասում այ տղաJohn-ի խոսքերից
Համենայնդեպս հիանալի հարցազրույց էր: Ապրի Ուլուանան:
Հաաա շատ լավ հարցազրույց էր, հարցերն էլ հետաքրքիր էին
Իսկ Հովսեփին այսպես թե այնպես շաաաաատ եմ սիրում…
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
հետաքրքիր բան է ստացվում
undo կանեիր?Ծնողներիս ցավ պատճառելու պահերից գոնե մեկը։
ըստ քեզ, որ քեզ ասում են քիչ մտի ակումբ, դաս սովորի. ու դու դա չես անում ցավ չես պատճառում "ասողին"?Դա նաև գալիս է նրանից, որ Ակումբում պարտավորություններ չունեմ (մոդերատորությունը չհաշված), ու ինձ ոչ ոք Ակումբում չի ասում՝ դաս արա, քիչ մտի Ակումբ (դե, էլի ասում են, բայց էդ էն չի, ինչ որ մամայիս ասածը)։
քո խոսքերից ես կարող եմ ասել, որ դու Ակումբում Բարեկամ(Բարի կամեցող) մարդ չունես այլապես նա ել կասեր "քիչ մտի ակումբ, դաս սովորի...": Եթե քո ընկերները քեզ ասում են "ինչ ուզում ես արա" ապա նրանք քո մասին չեն մտածում, նրանց համար "ՄԵԿ" է, թե քո հետ ինչ կլինի:
դու հնարավորություն ունես ամեն ինչ փոխելու, դու կարող ես undo - ի փոխարեն այնպես անել, որ նույն սխալները չկրկնես: Լրջորեն մտածիր: Ասեմ որ, ակումբում չկա մեկը, որի մասին ես ավելի շատ մտահոգված լինեմ, որը հաստատում է նաև այս գրառումը, ես ոչ մեկի համար եսքան չեի գրի:
Սերգեյ ջան, 1.Ակումբ արդեն չեմ մտնում համարյա, մենակ դպրոցից, էն էլ շաբաթը 2-3 անգամ 20-30 րոպեով: 2. դասերս նորմալ սովորում եմ: 3. Իմ ակումբցի ընկերներից շատերը նույնիսկ երբեմն ինձ հանդիպումների մասի նտեղյակ չեն պահում, որ դաս անեմ: Շնորհակալ եմ, որ մտահոգվում ես, բայց մտահոգությունդ անտեղի է
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Manon ջան, հույս ունեմ Անահիտի մեջբերածը հերիք էր ու կարիք չկա, որ ես էլի խոսամ էդ թեմայով:
Վերջին խմբագրող՝ John: 17.10.2007, 11:08: Պատճառ: Գրառման ավելացում
ր1. ես գիտեմ որ քիչ ես մտնում, դա լավ է, որովհետև ամեն ինչի շատը և լավ չե և շուտ է հիասթափեցնում:Սերգեյ ջան, 1.Ակումբ արդեն չեմ մտնում համարյա, մենակ դպրոցից, էն էլ շաբաթը 2-3 անգամ 20-30 րոպեով: 2. դասերս նորմալ սովորում եմ: 3. Իմ ակումբցի ընկերներից շատերը նույնիսկ երբեմն ինձ հանդիպումների մասի նտեղյակ չեն պահում, որ դաս անեմ: Շնորհակալ եմ, որ մտահոգվում ես, բայց մտահոգությունդ անտեղի է
ր2. դասերիտ մասին ել եմ տեղյակ. չգիտեմ, գիտես թե ոչ, բայց ես շաբաթը առնվազն երկու անգամ քո մասին եմ խոսում:
ր3. ես ավելի եմ ուրախ, որ նման ընկերներ ունես, կստատի ինձ ել կծանոթացնես նրանց հետ
իսկ մտահոգությունը երբեք անտեղի չի լինում
Լավն էր, թեթև էր...բայց առօրեական էր...Երկուսդ էլ մի լավ կփիլիսոփայեիք, եթե մի քիչ էս կյանքի խորքերը քրքրեիք...
Ի՞նչ կա որ...մի ուրիշ վերսիայով էլ հետաքրքիր կկարդացվի. համոզված եմ
Անգամ John անունին էի անծանոթ, երբեք չեմ հանդիպել, երևի նրանից է, որ քաղաքականություն բաժնում չի գրում։
Ակումբի փոխադարձ հարցազրույցները սովորաբար և մեծամասամբ կամ շատ զաումնի են լինում կամ ձանձրալի։ Այս մեկը իսկապես լավն էր՝ արագ ու հետաքրքիր ընթեցվող։ Բայց ամենազարմանալին այն է, որ փաստորեն էդ տղեն ընդամենը 16 տարեկան է՞...հալալ է, լուրջ եմ ասում։ Էդ տարիում էդքան իրատես ու էդքան առողջ արժեքային համակարգով։ Ապրես։
Անկեղծ ասած ակումբի առաջին հարցազրույցն էր, որ կարդում եմ։ Ես ընդհանրապես հարցազրույցի տեսքով նյութեր չեմ սիրում, երևի դրանից է, որ չէի կարդում։ Կարդացի, որովհետև Ջոնն էր զրուցակիցը, որովհետև Հոսին շատ սիրում եմ։ Հարցազրույցը շատ անկեղծ է ստացվել, ապրես Հոսա, շատ եմ գնահատում անկեղծությունը քո մեջ։ Կարծում եմ ակումբի որոշ մանրամասների մեջ խորանալը ավելորդ էր (էն հեռանալու հարցերը), քանի որ ինձ ավելի շատ Ջոն մարդն է հետաքրքիր։
Ես ինքս շատ ուրիշ հարցեր ունեմ Հոսին։ Ստանդարտներից դուրս հարցեր։
Լիլ մերսի հարցազրույցի համար, փոխկապակցված էին հարցերը, դուրս եկավ։
Հոս մերսի անկեղծության համար
Մունություն։))) (Իմ բլոգը)
ֆոտոբզիկություն :ՃՃ
Ասում են, տղամարդը սիրում է աչքերով, իսկ կինը՝ ականջներով։ Ես սիրում եմ սրտով և հոգով...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
'
Էջանիշներ