Վերջերս անընդհատ մտածում եմ շարժառիթների մասին: Երբ քննարկվում է որևէ արարք, ինձ ավելի շատ սկսել է հետաքրքրել ոչ թե այն, ինչ արվել է, այլ ինչու է արվել, ինչն է դրդել:
Կարծում եմ՝ կարևոր է հասկանալ յուրաքանչյուր արարքի շարժառիթ: Այդպիսով դու ավելի լավ կհասկանաս մարդուն, կճանաչես նրան, դատապարտելուց առաջ կփորձես քեզ նրա տեղը դնել:
Չգիտեմ՝ կարողացա մտքերս ճիշտ ձևակերպել, թե ոչ, բայց ինձ ձեր կարծիքներն էլ են հետաքրքրում այս թեմայի շուրջ:
համաձայն եմ որ մարդուն հասկանալու համար անպայման իրա տեղը պետքա քեզ դնես
իսկ եթե չեսել հասկանում դատապարտել պետք չի
իսկ շարժառիթները շատ կարան լինեն ու միանգամից չեն երեվում
“Հայր մեր, որ երկինս ես,
Առ քո տված հացի թերմացուքը և տուր մեզ այսօր մի քիչ խելք հանապազոր,
զի եղած-չեղածը տվածդ հացի հետ արդեն կերանք…”:
Շարժառիթները նույնիսկ երբեմն մեզ համար են աննկատելի լինում, և անցնում է ժամանակ, երբ նոր կարողանում ենք լիովին հասկանալ և ըմբռնել, գտնել պատճառը, էլ չասած որ շատ դեպքերում պահի ազդեցության տակ ենք գործում:
Ես երբեք չեմ դատապարտում. բոլորս էլ մարդ ենք և բոլորս ես մի օր սխալ կգօրծենք: Ինձ նույնպես ավելի հաճախ շարժառթներն են հետաքրքրում, քանի որ միշտ ավելի է տանջում, թե ինչից ելնելով ինչը արեց. դա ավելի է օգնում հասկանալ և ըմբռնել դիմացինիդ:
Եվ ընդհանրապես նույնիսկ այն մարդիկ, որոնք դատապարտելու հակում ունեն, նրանց կցանկանամ, որ գոնե մի թեթև ըմբռնումով մոտենան և երբեմն էլ մի քիչ ծանոթանան ամենին, հետո վրա հասնեն:
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
Ի դեպ, ես միայն վատ արարքների մասին չէի խոսում: Լավերն էլ պակաս քննարկման առարկա չեն:
Ինչու՞ են մարդիկ լավ գործեր անում:
1. որովհետև նրանք բնույթով «լավն» են (չակերտների մեջ եմ գրում, որովհետև կարծում եմ, որ բացարձակ լավ ու վատ մարդիկ չկան)
2. որովհետև ուզում են դրախտ գնալ
3. նրանք արդեն փրկված ենմ Հիսուս Քրիստոսի արյամբ, և լավ գործերը նրանց հավատքի պտուղներն են
Ճիշտն ասած 3-րդ տարբերակում Հիսուս Քրիստոսի արյամբ արտահայտությունն ինձ համար անընդունելի է։ Ոչ մի տրամաբանություն էդ արտահայտության մեջ չեմ տեսնում։ Ինչքան էլ փորձեն տերտերները ծուռտիկ–մուռտիկ բացատրություններ տալ։Բյուրակն-ի խոսքերից
Կարելի է ասել Քրիստոսի շնորհիվ, նրա միջոցով ավելի լավն են դարձել, բայց ոչ՝ արյամբ։ Ու մեկ էլ չեմ կարծում, թե էս կյանքում ապրող որևէ մեկը կարող է ասել, թե ինքն «արդեն փրկված է»։
Այսպիսով՝ 3–րդ կետը կարելի է ձևակերպել հետևյալ կերպ.
3. նրանք Քրիստոսի/Բուդդայի/Մուհամեդի կամ մի այլ հոգևոր ուսուցչի (կրոնի) միջոցով ավելի լավն են դառել ու լավ գործերը դրա արդյունք են։
Այսինքն՝ 3–րդ կետը նույն 1–ին կետն է, ուղղակի սկզբնապատճառն ավելի հստակեցրած։
Կա հաճախ հանդիպող մի 4–րդ տարբերակ ևս.
4. Լավ գործեր են անում, որպեսզի շրջապատում «լավ մարդու» համբավ ձեռք բերեն։
Այդպիսին են սովորաբար տարատեսակ «հովանավորները»։
Հ. Գ. մի քիչ ձևիստական թեմայա։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
միշտ չի որ շարժառիթը կա, կամ էլ կա բայց բնազնդերի մակարդակով կամ բիոէներգետիկ դաշտերի ազդեցության տակ ..
...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ