User Tag List

Էջ 1 684-ից 123451151101501 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 10256 հատից

Թեմա: Անկապ օրագիր

  1. #1
    Պատվավոր անդամ impression-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.03.2007
    Գրառումներ
    3,724
    Բլոգի գրառումներ
    7
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Անկապ օրագիր

    Առաջարկում եմ այստեղ տեղադրել այն, ինչն օրվա ընթացքում անցնում է մեր մտքով, ու ափսոսում ենք մոռանալ կամ ուղղակի ալարում ենք օրագիր պահել, ու հենց հավես ունենանք, էստեղ կգրենք Թեկուզ մի նախադասություն, կամ ավելի երկար: Մի խոսքով՝ ով ոնց կուզի: Սկսե՞մ

    Ամեն օր առավոտյան քայլում եմ: Կոմիտասի պողոտայի անմխիթար վիճակն է ստիպում իջնել մինչև Բարեկամություն, այնտեղից նոր մի կերպ խցկվել երթուղային կամ տաքսի բռնել: Ու առավոտվա էդ խաժամուժից նյարդայնացած՝ հասնում եմ գրասենյակ, միացնում համակարգիչը, մտնում ICQ, ու մեկ էլ ընկերներիցս մեկը մի անկապ հումոր է անում.... կախվելս գալիս է Չգիտեմ՝ էլ ICQ չմտնե՞մ, թե՞ գործից դուրս գամ....
    Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski

  2. #2
    Պատվավոր անդամ Philosopher-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.12.2006
    Գրառումներ
    1,102
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    Ինչ հարբելու օր ա, ինչ ֆիեստայի օր ա...
    Ֆիեստայի փիլիսոփայություն է մեզ բոլորիս պետք, տոնի փիլիսոփայություն, ինքդ քեզնից, քո մարդկային ու ազգային կենդանական ծանրությունից ազատվելու, հանուն սեփական եսի ու ժողովրդի մարդկայնության ազատ լինելու, հանուն ապագայի ազատ լինելու վճռականություն ու կամք:
    Ազատ եղիր: Կյանքը հրաշք է, ու դու էլ հրաշք ես: Ազատ եղիր ու կհամոզվես, որ զանգերը հնչում էին հենց քեզ համար...
    Վերջին խմբագրող՝ Philosopher: 15.10.2007, 11:03:

  3. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Moonwalker (02.07.2013)

  4. #3
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    - …Դիակը մեռավ… Դիակը հանդիպեց ծանոթներին
    Մենք սարսափել էինք. նրա համար կենդանի մարդն էլ էր դիակ:
    Հետո նկարներ տվեց: Գլուխ, ոտք, հետույք… այս բոլորն առանձին-առանձին էին: Մի երկար պատմություն պատմեց: Որտեղի՞ց գիտեր: Չէ՞ որ այդ կնոջը սպանել էին: Ավելին՝ մասնատել էին նրան, մարմնի մասերը Վլադիվոստոկ ուղարկել: «Գլուխն է պատմել»,- մտածեցինք:

  5. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ruby Rue (18.05.2013)

  6. #4
    Պատվավոր անդամ Աբելյան-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.05.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    5,055
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    արա դե լավ էլի...
    սենց չի լինի...
    էս ինչ ա տեղի ունենում...
    արա դե հերիք ա...
    օօօօօօօֆֆֆֆֆ...
    վախ քու արա...
    վայ իմ արև արա...
    արաաաաա...

    համարյա ամեն օր էլ էս մտքերը ծագում են իմ գլխում

  7. #5
    Սկսնակ անդամ Herates-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.10.2007
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    26
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    Տարօրինակ է: Այնպիսի տրամադրություն ունեմ, կարծես գնացքով երկաար ճանապարհ եմ գնում... Հեռախոսս գողացել են, ու ոչ ոք այսօր ինձ չի զանգահարել... Աշխարհից կտրվաց եմ, բայց բոլորովին անհանգստություն չեմ զգում... մեկ մեկ մտածում եմ, որ լավ ել արել եմ որ կորցրել եմ: Տարօրինակ է:

  8. #6
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    Ժող, էս ոչ մեկիդ մտքով լավ բաներ չեն անցնու՞մ (բացի Փիլոյից):

    Լավ, մի քիչ էլ ես իմ կարոտախառն-ինքնաքրքրիչ մտքերից խառնեմ էս թեմային...

    Երբեք չէի մտածի, որ երբևէ կարող եմ կարոտել հայերին... Այսինքն՝ ոչ թե ուղղակի կոնկրետ հայերի, այլ հենց հայ տեսակը՝ իր բոլոր թերություններով հանդերձ, որոնցից ես ամբողջ կյանքում խորշել եմ ու ամեն հարմար առիթով խստորեն քննադատել... «Վերջը դու էլ դարձար սփյուռք »,- լսում եմ տարբեր ընկերներից ու ներքուստ մի տեսակ մռայլվում՝ սարսռալով այն անախորժ մտքից, որ կարող եմ իրոք այդպես էլ մնալ ԱՄՆ-ում ու ձուլվել սփյուռք կոչվող մարդկային ահռելի զանգվածին...

    Տեսնես ինչու՞ պիտի հայտնվեի ԱՄՆ-ի հենց այն անկյուններից մեկում, որտեղ հայեր գրեթե չկան, և որտեղ ամուսնուցս բացի, ուրիշ ոչ մի հարազատ մարդ չունեմ: Ո՞վ իմանա, գուցե հենց նրա համար, որ հասկանայի, թե ինչքան եմ սիրում իմ ազգը՝ չնայած իր բոլոր թերություններին: Չէ՞ որ եթե չգայի, այդպես էլ երբեք չէի իմանա, որ այդպես է: Թեև նախկինում երբեք չեմ երազել արտասահմանում բնակություն հաստատելու մասին, բայց միշտ համարել եմ, որ Հայաստանի պես երկիրն ինձ նմանների տեղը չէ: Թե ինչ եմ հասկանում՝ «ինձ նմաններ» ասելով, թող միայն ես իմանամ, մեկ էլ ինձ լավ ճանաչողները: Համենայնդեպս, նկատի չունեմ բարեկեցիկ կյանք փնտրող:

    Ակումբցիներին էլ եմ շատ կարոտում, բոլորին, նույնիսկ նրանց, ում այնքան էլ չէի սիրում կամ, համենայնդեպս, ինձ այդպես էր թվում... Հավատացեք, որ ձեզնից ցանկացածը եթե մեզ հիմա այստեղ այցելեր, ուրախությանս չափ չէր լինի:
    Էհ, ի՞նչ էի անելու առանց ինտերնետի, հատկապես՝ առանց Ակումբի... Երանի ձեզ, որ ամեն օր հանդիպում ու շփվում եք ձեր լեզվով խոսող, արտաքինով ձեզ քիչ թե շատ նման, դեմքի արտահայտությամբ որքան էլ տարբեր, բայց էլի ձեզ անչափ նման (դուք դա ուղղակի կարող եք չգիտակցել, բայց, հավատացեք, այդպես է ) ու այդպիսով հարազատ մարդկանց:

    Հ. Գ. Ո՜նց եմ զզվում էստեղի հացից...
    Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 16.10.2007, 00:36:
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  9. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    erexa (07.10.2018), Smokie (12.11.2013)

  10. #7
    Սկսնակ անդամ Herates-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.10.2007
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    26
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    Մեջբերում Ուլուանա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ժող, էս ոչ մեկիդ մտքով լավ բաներ չեն անցնու՞մ (բացի Փիլոյից):

    Լավ, մի քիչ էլ ես իմ կարոտախառն-ինքնաքրքրիչ մտքերից խառնեմ էս թեմային...

    Երբեք չէի մտածի, որ երբևէ կարող եմ կարոտել հայերին... Այսինքն՝ ոչ թե ուղղակի կոնկրետ հայերի, այլ հենց հայ տեսակը՝ իր բոլոր թերություններով հանդերձ, որոնցից ես ամբողջ կյանքում խորշել եմ ու ամեն հարմար առիթով խստորեն քննադատել... «Վերջը դու էլ դարձար սփյուռք »,- լսում եմ տարբեր ընկերներից ու ներքուստ մի տեսակ մռայլվում՝ սարսռալով այն անախորժ տտքից, որ կարող եմ իրոք այդպես էլ մնալ ԱՄՆ-ում ու ձուլվել սփյուռք կոչվող մարդկային ահռելի զանգվածին...

    Տեսնես ինչու՞ պիտի հայտնվեի ԱՄՆ-ի հենց այն անկյուններից մեկում, որտեղ հայեր գրեթե չկան և որտեղ ամուսնուցս բացի, ուրիշ ոչ մի հարազատ մարդ չունեմ: Ո՞վ իմանա, գուցե հենց նրա համար, որ հասկանայի, թե ինչքան եմ սիրում իմ ազգը՝ չնայած իր բոլոր թերություններին: Չէ՞ որ եթե չգայի, այդպես էլ երբեք չէի իմանա, որ այդպես է: Թեև նախկինում երբեք չեմ երազել արտասահմանում բնակություն հաստատելու մասին, բայց միշտ համարել եմ, որ Հայաստանի պես երկիրն ինձ նմանների տեղը չէ: Թե ինչ եմ հասկանում՝ «ինձ նմաններ» ասելով, թող միայն ես իմանամ, մեկ էլ ինձ լավ ճանաչողները: Համենայնդեպս, նկատի չունեմ բարեկեցիկ կյանք փնտրող:

    Ակումբցիներին էլ եմ շատ կարոտում, բոլորին, նույնիսկ նրանց, ում այնքան էլ չէի սիրում կամ, համենայնդեպս, ինձ այդպես էր թվում... Հավատացեք, որ ձեզնից ցանկացածը եթե մեզ հիմա այստեղ այցելեր, ուրախությանս չափ չէր լինի:
    Էհ, ի՞նչ էի անելու առանց ինտերնետի, հատկապես՝ առանց Ակումբի... Երանի ձեզ, որ ամեն օր հանդիպում ու շփվում եք ձեր լեզվով խոսող, արտաքինով ձեզ քիչ թե շատ նման, դեմքի արտահայտությամբ որքան էլ տարբեր, բայց էլի ձեզ անչափ նման (դուք դա ուղղակի կարող եք չգիտակցել, բայց, հավատացեք, այդպես է ) ու այդպիսով հարազատ մարդկանց:

    Հ. Գ. Ո՜նց եմ զզվում էստեղի հացից...
    Ես երջանիկ եմ: Կյանքը բումերանգ է, և այն, ինչ տալիս ես աշխարհին, ավելի շատ բան ես ունենում վերցնելու: Սակայն երբեմն ժամանակին բումերանգը չբռնելու պատճառով կարող ես մի շատ քնքուշ հարված ստանալ գլխիդ, որից ահագին ժամանակ չես կարողանա ուշքի գալ: Դեե քանի որ ես նոր անդամ եմ այս Ֆորումում, ու ցանկանում եմ միմիայն դրականն ու հետաքրքիրը ձեզ մատուցել /հենց դա էլ իմ նետած բումերանգներից մեկն է/, հուսով եմ, որ ամեն ինչ կընթանա առանց պարանոցիս վրա տեղադրված գնդին ավելորդ հարվածներ ստանալու:
    Իսկ այս ամենը մեկ նախադասությամբ` ես շատ երջանիկ եմ ձեր իմաստալից զրույցներին մասնակից դառնալու համար:

  11. #8
    Պատվավոր անդամ Երվանդ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.12.2006
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    3,339
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    Լիլ ապրես մահ թեմայա, մեկ-մեկ քայլում ես փողոցով կամ չես քայլում՝ կանգնած ես, ու հանկարծ տեսնում ես շունա նստած՝ ահավոր խելոք աչքերով, մոտենում ես՝ շոյում ես գլուխը ու զգում որ լավա զգում իրան, ու էտ պահին հանկարծ հիշում ես որ կան մարդիկ որ նույն ձևի ու դաժէ ավելի լավ են զգում երբ իրենց ես շոյում, ու իրականում չէնել գիտակցում որ իրենք քո համար ավելին են քան շունը, իրանք դաժե իրենց շուն էլ չէն զգում, իսկ դու գիտակցելով որ էտ շնից էլ ցածր են իրենց ամեն ինչով, շարունակում ես կարոտել:

  12. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    impression (27.02.2010), Smokie (12.11.2013)

  13. #9
    Սկսնակ անդամ Herates-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.10.2007
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    26
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    Մեջբերում Ervand-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Լիլ ապրես մահ թեմայա, մեկ-մեկ քայլում ես փողոցով կամ չես քայլում՝ կանգնած ես, ու հանկարծ տեսնում ես շունա նստած՝ ահավոր խելոք աչքերով, մոտենում ես՝ շոյում ես գլուխը ու զգում որ լավա զգում իրան, ու էտ պահին հանկարծ հիշում ես որ կան մարդիկ որ նույն ձևի ու դաժէ ավելի լավ են զգում երբ իրենց ես շոյում, ու իրականում չէնել գիտակցում որ իրենք քո համար ավելին են քան շունը, իրանք դաժե իրենց շուն էլ չէն զգում, իսկ դու գիտակցելով որ էտ շնից էլ ցածր են իրենց ամեն ինչով, շարունակում ես կարոտել:
    Կարոտն ինձ ստիպում է բղավել... Բարձր, շաաատ բարձր: Թերևս հանգստանում եմ, բայց նորից ու նորից զգում եմ, որ կարոտել եմ... Ոչ, չեմ պատրաստվում ձայնազուրկ դառնալ բառիս բուն իմաստով... ուղղակի կհամարեմ, որ կարոտը մարդու բամար է, ու դրանով կարելի ե նաև ապրել ժպիտը դեմքին...

  14. #10
    Պատվավոր անդամ impression-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.03.2007
    Գրառումներ
    3,724
    Բլոգի գրառումներ
    7
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    Ու մեկ էլ հանկարծ՝ լռություն....
    Գլխացավս, որն այսօր վերածվել էր ջրվեժի ու ոռնալով դղրդում էր ականջներումս, հանկարծ լռեց.... Անհանգստացա՝ տեսնես գլուխս տեղո՞ւմ է....
    Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski

  15. #11
    հարս վնեզակոնա Apsara-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.05.2007
    Հասցե
    իմ մեջ
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    1,992
    Բլոգի գրառումներ
    27
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    Մինչև վերջ լցված երթուղային տաքսու ամենահեռավոր անկյունում նստած թարմ օդի մերթ ընդ մերթ ինձ հասնող հոսքն էի կուլ տալիս ու մտածում… հիանալի է որ տաքություն ունեմ, որ շուրջս կատարվող ամեն ինչ երազ է թվում… հիանալի է չունենալ ոչ մի զգացում, ոչ ճիշտի ոչ սխալի, ոչ լավի ոչ վատի… իսկ մարդիք…ինչ տարօրինակ բաներ են մարդիք…
    “То, что вы не можете выразить – это Любовь.
    То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
    То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
    ~ Шри Шри

  16. #12
    Փառք Աստծո... Modigliani-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.02.2007
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    165
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    աչքիս քիչ մնաց որ լավ ըլնի...
    ի՞նչ ասեմ...

  17. #13
    Պատվավոր անդամ Մանոն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.02.2007
    Գրառումներ
    835
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    Ինչ հավեսով են խշխշում աշնանային չորացած տերևները…Գոնե մարդ չտեսնի, թե ոնց եմ փոքր երեխայի նման մաքուր ասֆալտը թողած՝ քայլում մայթատակերին հավաքված խաշամի վրայով: Դեռ մեկ-մեկ էլ տեսնելով դեռ չտրորված մի մեծ տերև՝ քայլերս ծռում եմ դեպի այդ տերևը Ճըրթ…Իրոք հավես է… Ժպտում եմ թաքուն ու մտածում. ինչ չնչին բան է երբեմն պետք երջանիկ լինելու համար, աշնանային մի դատարկ այգի, կրակագույն ծառեր…ու լռության մեջ հավեսով ճրթացող տերևներ…

  18. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Smokie (12.11.2013)

  19. #14
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    Ներս մտա:
    - Մի՞թե սա դիակ է,- բացականչեցի:
    Լավ խնամված տատիկ էր պառկած: Սովոր չէի նորմալ հագուստով հիվանդներ տեսնելուն: Նրանք միշտ իրենց ամենահին ու անշուք շորերն են հագնում, իսկ այս տատիկն ասես ինչ-որ մեկի տուն հյուր էր գնում: Բայց ես մոռացել էի, որ դա հիվանդանոց չէր… Իսկ տատիկն անշարժ պառկած էր՝ սպասելով իր հերթին… հերձվելու հերթին:
    Հոտը սարսափելի էր: Դիմակ չէի վերցրել, որովհետև դասախոսս հավատացնում էր, որ դա ավելի է վատացնում վիճակը: Ձեռքերով մի կերպ բռնել էի քիթս, բայց երբ զգացի, որ շուտով փսխելու եմ, անմիջապես դուրս եկա: Դռան մոտ հավաքվել էին մյուս վախկոտ-զզվողները: Ոմանք սիրտ չէի անում մտնել, իսկ մյուսներն արդեն դիակային օդը շնչելու բախտ են ունեցել ու զգացել, որ դա իրենց տեղը չէ…
    Քիչ անց հայտնվեց Անուշը. պարզ էր, հղի է, չի դիմացել:
    - Դասախոսն ասաց, որ դա իմ տեղը չէ,- հանգիստ ասաց՝ ասես ոչ թե նա, այլ մենք էինք հղի:
    Դռան մոտ հավաքված էին հիվանդի… չէ՛, դիակի… է՜հ, ի՞նչ եմ ասում: Մի խոսքով այն մեկի հարազատները, որը մի ժամանակ մարդ է եղել: Իսկ հիմա չկա: Այն անկենդան մարմինն այլևս մարդ չէ, չի շնչում, չի շարժվում, չի խոսում ու չի հիշում: Ընդամենը օրգանների ու հյուսվածքների ամբողջություն է…
    Մի՞թե մի օր էլ մենք… չէ՛, մեր մարմիններն են հայտնվելու այդ սենյակում ու կտրտվեն: Մի՞թե այլ ուսանողներ են մեզ նայելու ու մտածեն այս ամենը, որ մեր մտքով էր անցնում այդ պահին…

  20. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Մուշու (03.02.2015)

  21. #15
    Պատվավոր անդամ impression-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.03.2007
    Գրառումներ
    3,724
    Բլոգի գրառումներ
    7
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Անկապ օրագիր

    Երևանի հանդեպ սերս պարբերաբար մնում է խցանումներում…. Բացե’ք փողոցները….
    Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski

Էջ 1 684-ից 123451151101501 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 4 հոգի. (0 անդամ և 4 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Շատ անկապ օրագիր
    Հեղինակ՝ Աբելյան, բաժին` Անձնական օրագրեր
    Գրառումներ: 29
    Վերջինը: 14.11.2014, 14:59

Թեմայի պիտակներ

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •