Անկապ օրագիր

[Meme]

արդեն առաջին ձյունն էլ եկավ, մնաց մնացած հրաշքները կատարվեն ...
լիչնը ես, սպասում եմ քեզ...


հ.գ՝

[Աբելյան]

Իմ սիրելի, հարազատ, թանկագին ակումբցիներ:
Ես բանակից վերադարձել եմ: Միգուցե 2 տարին երկար ա, բայց պետք էր գնալ ու էս մի փորձության մեջով անցնել, որ հետո անընդհատ պլաններ կազմելուց ու նպատակներ դնելուց էս պրոբլեմը չգար դեմս կտրեր: Ափսոսում եմ էս անցած 2 տարին, բայց ուրիշ ելք չկար: Ամեն մի զորամաս, մանավանդ իմ ծառայած զորամասը, ոտից գլուխ արատավոր հաստատություն ա, բայց իմ պարագայում կարար հազար անգամ վատ լիներ: Ես շատ փափուկ կյանքով եմ ապրել, մանավանդ ծառայությանս երկրորդ տարին: Տենց ամիս համարյա չի եղել, որ Երևան չգամ: Դրա համար առանձին շնորհակալություն հրամանատարությանը, որ իմ ծառայությունը գնահատել են: Ու առանձնահատուկ շնորհակալություն ձեզ բոլորիդ, որ ճամփել եք, ընթացքում հետաքրքրվել եք, ու էսօր էլ դիմավորում եք: Շնորհակալ եմ, որ մնացել եք իմ կողքին:
Առջևում շատ դժվար կյանք ա սպասվում: Արդեն ինձ ոչ ոք չի հագցնելու-կերակրելու: Բայց ինչքան էլ դժվար, ես արդեն մենակ չեմ:
Ինչ ասեմ, սկսենք հարմարվել նոր կյանքին:

[Աբելյան]

http://www.akumb.am/showthread.php/5...24#post2304724
http://www.akumb.am/showthread.php/6...90#post2306390
Ու մի՞թե 2 տարի անցավ: Ու մի՞թե իմ ձախորդ օրերը անցան: Ես հիմա գիտակցում եմ, որ եկել ա ինձ մի լավ թափ տալու, քնից հանելու ժամանակը: Հիմա ես գիտակցում եմ, որ ունեմ լուրջ պրոբլեմներ, որոնց լրջությունը առաջ չէի հասկանում: Հիմա հասկանում եմ, որ ամեն րոպեն թանկ ա: Հասկանում եմ, բայց էլի էս ինտերնետային հիվանդությունը մեջ ընկավ:

[Նիկեա]

Չգիտեմ ուր ոնց,բայց մեր մոտ ընտիր ձմեռ է:Որ ասում էի սոխի կլեպին մի հավատացեք,ինքը խաբում է չէիք հավատում:Ձմեռը չսիրել չկա:Զինվեք ձեռնոցներով ու ձնագնդի խաղացեք,գնացեք սահադաշտ,քիչ-քիչ սկսեք նվերներ գնել,վայելեք ձմեռը մի խոսքով:

Հա, մոռացա ասել,որ Նոր տարվան մնացել է երկու միլիոն չորս հարյուր յոթանասունինը հազար երկու հարյուր վայրկյանից էլ քիչ ժամանակ:Կամաց-կամաց Ձմեռ պապիկիս նամակն եմ պատրաստում:Ընենց որ մի փնթփնթացեք,մանկացեք ու վայլեք ձմեռը:

[Meme]

արձակ եմ գրել, ու վախենում եմ քարկոծվելուց....
դնել , թե չդնել, այս է խնդիրը...

[Այբ]

Էսօր Ազգային գրադարանում Նաիրուհուն եմ տեսել: Համակարգչով պարապում էր: Ուզում էի մոտենալ՝ ամաչեցի:
Մտածեցի՝ գնամ ի՞նչ ասեմ: Գնամ ասեմ, թե ես էն նեղացկոտ ակումբի աղջիկն եմ, որը չգիտես ինչի վերջերս անտեղի շատ է նեղանում:
Մի խոսքով՝ ամաչեցի ու չմոտեցա:

[enna]

Ես ու ընկերուհիս մեզ համար հանգիստ գնում ենք: Մեկ էլ պայուսակս կպավ ինչ-որ մայթի կեսին կանգնած մեքենայի, հենց նույն պահին մեքենայի ինչ-որ հատվածից սառույց ընկավ: Դեմներիցս գնացող մի կին շրջվեց.
-Ամոթ ա, աղջիկներին չի սազում:
*փրկեք ինձ*

[Փոքրիկ շրջմոլիկ]

Ինքս իմ ձեռքը կրակն եմ ընկել.
Թե ես ինչի՞ սենց մերժել չկարացող ու ամեն ինչին հարմարվող մարդ եղա
Դե խելոք վաղը ուր ուզում են կգնաս, նոր կիմանաս.

[My World My Space]

Բայլո՛ւս,
Առավոտը որպեսզի բարի լինի, պիտի սկսվի կեսօրին …
Հովհան Միամիտ «Քնահարամ մտքեր» ԺԲ-08:37

[Meme]

ես ինչիա անկապը ոչ էնքան անկապայինից զրկվել...տխուրա

[ԱնԱիդա]

սպասում,,, հետաքրքիր ես դու,,, հիմա անգամ տարվա եղանակաների փոփոխությանն եմ սպասում, իսկ առաջ??
սպասում,,, առաջ համլսարանի դռների մոտ էի սպասում,,, իսկ հիմա?? հիմա աշխատավայրի բակում,,
հ.գ. գրողը տանի,, հեռացիր սպասում

[E-la Via]

-Տատ, էլ չեմ ուզում, արդեն կշտացա:
-Ո՞նց չես ուզում: Բա կարո՞ղ ա ուզում ես ապագա ամուսինդ գեշ լինի ու մունդռիկ ծոռներ ունենամ: Շուտ-շուտ ափսեիդ միջինը դատարկի, հետո էլ հացով ափսեդ մաքրի, որ քեզ բոյով-բուսաթով, սիրուն տղու մարդու տանք:
-Ա դե լավ էլի, տատ, մեկը մյուսի հետ ի՞նչ կապ ունի:

Ծանո՞թ երկխոսություն է: Եթե, այո, ուրեմն նաև գիտեք, որ թեկուզ այդ հարցին էդպես էլ խելքը գլխին պատասխան չէինք ստանում, բայց շարունակում էինք մինչև վերջ խելոք ուտել՝ ափսեի մեջ մի փշուր անգամ չթողնելով:

Երկար ժամանակ մտածել եմ, որ էդ անտրամաբանական, անլուրջ սովորությունն ուղղակի խայծ է եղել երեխաներին կուշտ կերակրելու համար: Բայց այսօր դրան մի փոքր այլ տեսանկյունից եմ նայում:

Սննդակարգին հատուկ ուշադրություն դարձնող մարդը մեծ պատասխանատվությամբ է մոտենում իր օրգանիզմին: Ականջ է դնում դրա պահանջներին,լավ գիտի, որ սննդամթերքն է իրեն անհրաժեշտ, որը օգտակար, որը վնասակար: Կամաց-կամաց սկսում է նկատել, որ ճիշտ սնվելու մեջ է առողջության գաղտնիքը: Տարիների ընթացքում ազատվում է անառողջ սնունդից, դրա հետ մեկտեղ՝ ավելորդ սովորություններից: Հետաքրքիր է նման մարդուն կողքից հետևել: Սեղանի շուրջ նրանց շարժուձևն էլ լրիվ այլ է: Գիտակցված, մեղմ, վերցնում է այնքան, որքան իսկապես կարող է ուտել, այն, ինչ իսկապես ուզում է, հյուրընկալվող տանը չի ակնարկում իր նախասիրությունների մասին, բայց նաև քաղաքավարությանը զոհ չի գնում: Նման մարդիկ ուժեղ չափի զգացում են ունենում:
Կյանքի թեկուզ մի բնագավառին գիտակից մոտեցում ցուցաբերող մարդը մյուս հարցերում էլ է նման մոտեցում ցույց տալիս: Եվ իհարկե կողակից ընտրելիս շատ ավելի առողջ չափանիշներով նա կառաջնորդվի: Ու նաև շատ լավ կգիտակցի,որ գեղեցիկի է առողջը, չափավորվածության , պատասխանատվության ու հոգատարության ունակ մեկը:

Ու հիմա ասում եմ, կարո՞ղ ա մեր տատերն էնքան էլ սխալ չէին: Ուղղակի շեշտադրումն էին սխալ անում: Ու դրա արդյունքում ստանում միայն ուռած ստամոքսներ, ծիծաղալի սովորության հանդեպ աստիճանաբար ձևավորվող արհարհանք ու ասածին հակառակ մեզ զրկում գեղեցիկ կողակից ունենալու հնարավորությունից:

[Փոքրիկ շրջմոլիկ]

Են տատիկի նկարը էլի աչքիս առաջ եկավ, մոռացա գրեմ.

Ասում եմ բայց ինչն ա էս սերունդը… Չնայած երևի ես եմ հետ մնացել..
Են «Երևանն առանց ծխախոտի» միջոցառման մեջ տարբեր դպրոցներ ծխախոտի թեմայով պաստառներ էին սարքել, որոնք ամսի 21-ին ցուցադրված էր: Անցորդներին սմայլիկներ էինք տալիս, իրենք դրանք փակցնում էին իրենց հավանած նկարի վրա ու վերջում պիտի ընտրվեր ամենաշատ սմայլիկ հավաքած նկարը և պարգևատրվեր: երեխեքին ասել էինք, որ տենց բան կա, չեմ հիշում որ համարի դպրոցի երեխեքն էլ լավ պատրաստվել էին ետ օրը՝ բրիգադով եկան, մարդա երեք հատ սմայլիկ թռցրեցին ու իրանց նկարի վրա լցոնում արեցին: են ամենալավ նկարը հետ մնաց ետ նկարից ու հաղթեցին: Եսօր միանգամից իրանց էլ էին կանչել պարգևատրմանը: ես երեխեքը տեղեկացվել էին, որ անհատական նվեր են ստանալու ու էլի բրիգադով եկան: Նվերները որ բաժանեցին, մի հատ չսպասեցին էլ մնացածի պարգևատրւմը վերջանա, քրքրեցին տուփերը ու մի քանի հոգի տարան փոխել տվեցին նվերը՝ տուփը լավը չէր թե մեջի փաթեթի թուղթն էր մի քիչ ծռվել: Իսկ խարդախության պատճառով երկրորդ տեղ գրաված պաստառի հեղինակը շատ խելացի տղա էր, համեստ եկավ իր պատվոգիրը վերցրեց, սուս ու փուս նստեց: Մնացածն էլ էին զարմացել, թե ոնց ա պատահել, որ ետ գլուխգործոցը երկրորդ տեղում ա:
Չէ, հաստատ ես եմ հետ մնացել, որ զարմանում եմ ես ամեն ինչի վրա...

[Արամ]

Արա էնքան դրական զգացմունքներ ա փոխանցում քեզ, որ հետո, Արամ, տղա ես գնա քնի:

[Mephistopheles]

բարև...