Անկապ օրագիր

[enna]

14.05.2013
11.30
-Նան,գոնե էդ մասը սիրուն գրի,որ տարբերեն սևագրությունը
12.20
-Դու էսպե՞ս ես գրավորդ ինձ հանձնելու:Մինչև սիրուն գրած չլինես չեմ վերցնելու,մի մեկ էլ 9-րդ համարի գլխից եմ տալու
2.25
-Խի՞ չես մի քիչ սիրուն գրում:Հեսա ստուգողներ են գալու,ասելու են էս մարդը մեդալակիրա տետրերը տուր տեսնենք:

.............
Ու էսպես ...Բլաաա...Ես շաաատ սիրուն հիերոգլիֆներ եմ գրում ուղղակի իրանք չեն հասկանում:Ի՞նչ մեղք ունեմ....
Իսկ էնպես արդեն հարմարվել եմ Օրս անցավ դաշնամուրի էլևէջների ներքո:
Վերջապես համարձակվեցի ու սկսեցի կարդալ << Հարյուր տարվա մենությունը>>.... Չգիտեմ ինչու գլխիս մեջ Ուրսուլան Ուլուանան է,գուցե անունների նմանության պատճառով,գուցե իրոք նման են...

[Վոլտերա]

Էն որ վաղը դու պիտի սաղ դասատուների մոտ ելույթ ունենաս, տարվա հաշվետվությունդ ներկայացնես, եքա սլայդ սարքես ու հլը ոչմիբան չես արել:

[CactuSoul]

Չէ բայց ինչ ուզում եք ասեք, բոլոր տեսակ կոմպլիմենտներից ավելի մեծ բան ա, երբ ինքդ քեզ հայելու մեջ տեսնում ես ու ուզում ես ժպտալ, որովհետև ինքդ քեզ դուր ես գալիս։ Էդ դեպքում թեկուզ ոչ ոք ոչ մի քաղցր խոսք չասի կողքից, մեկ է՝ քեզ լավ ես զգում, գրողը տանի՜ ^_^

[Այբ]

Ինչքան էլ գրքեր կարդանք, զբաղվենք մեր կրթությամբ, կան «դասեր», որոնք ոչ մի գրքերից չենք կարող սովորել:
Դրանք այն «դասերն» են, որոնք միայն սեփական մաշկիդ վրա զգալով ես սովորում, որ հաջորդ անգամ սխալներ թույլ չտաս:

[Meme]

Երեկ ճնշումի ապարատը ձեռքիս մտնում էի մեր աշխատանքային սենյակ, օրվա ընթացքում էր, մի սենյակից մյուսն էի ուղղակի տեղափոխում, ու հենց մեր սենյակի դիմացը թերապևտի սենյակն է, որտեղ շատ ու շատ տատիկներ ու պապիկներ են հերթ կանգնած, ու ամբողջ օրը պիտի իրանց կռիվը լսեք, որ բառերն էլ չես կարողանում հասկանալ` երբեմն շաատ եմ խղճում...
մտա մեր սենյակ, մեկ էլ հետևիցս մեր հայտնի դերասաններից մեկը էդ հերթից մոտեցավ ինձ.
- Ճնշումի ապարատ է?
- Ահա~
- Խնդրում եմ, ճնշումս կչափեք, նենց վատ եմ զգում ինձ, - ու արդեն ձեռքն է բացում դեռ չնստած, հիշեցնեմ ,որ մեր սենյակն էլ կանացի բաժին է, ու քանի որ չէի ուզում կոպիտ երևալ.
- Կչափեմ, նստեք, բայց գիտեք ,որ ձեզ էստեղ չի կարելի, ու էստեղ կանացի բաժին է,- էս խոսքերը լսեց, ու սենց դեմքով ուզում էր վաա~յ ասելով դուրս գալ.
- Ոչինչ, եթե վատ եք զգում անպաայման հիմա կչափեմ,- ի վերջո ամոթ էր, ով ուզում էր խոսեր, ինչ ուզում էր ասեին, ինձ համար մարդկանց առողջությունը ու օգնելու իմ փոքր կարողությունը ավելի կարևոր էր, չափեցի բարձր էր, ու չկարողացա արտահատվեցի.
- Դերասանք եք, չէ, ես ձեզ ճանաչեցի, -մեկ էլ երկար լռելուց հետո, որ չասեց.
- Հա մասնագիտությամբ,- արդեն իմ հայացքն էր սենց ուրիշ ինչ պիտի պատասխաներ, մինչև հիմա նե դա ումա.....
էդպես , թվերից էլ վախեցած, մինչ էդ հարցրեցի նորմալն ինչքան է, ասումա.
- Ոնց դու պիտի ասես,- ասեցի բարձրա, շարունակեց, որ էդ բարձր չի. ու շնորհակալություն հայտնեց ու դուրս եկավ.


էդքան ամենի մեջ, ինչքան էլ, որ չէր կարելի, լավ էր, որ կարողացա գոնե մի բանով իմ աշխատանքից զատ օգնել դիմացինիս, թեկուզ շաատ աննշան....

հ.գ` մինչև հիմա ուզում եմ հասկանալ..մեկա

[Գալաթեա]

Կարողանալու եմ:

[impression]

reading is sexy - կարդացել են մի տեղ մարդիկ ու հավատացել: ախր դրա ինչն ա սեքսի, ահավոր ջանջալ պրոցես ա կողքից նայողի համար: իսկ ընթերցողի համար էլ՝ հետաքրքիր ա, մեկ-մեկ՝ ձանձրալի, ուրախ, տխուր, կարա նաև էրոտիկ լինի, բայց ախպեր ջան, դա սեքսի չի՛: սեքսին էն մարդն ա, ով լիքը կարդացած ա:
I'm sexy and I know it

[Claudia Mori]

Ինձ ասացին, որ քնելուց առաջ գլուխները բարձին դնելիս աշխատում են ոչինչ չմտածել, քանի որ անորոշ է ապագան, երբ 4 պատերի ներսում ես...ինձ թվում է այս գիշեր իրենք հաստատ կմտածեն, թե ինչպես են վարվելու իրենց ապագայի հետ...

[Հայկօ]

Եկել եմ ասեմ, որ CactuSoul-ը շատ սիրուն աղջիկ ա: Շատ: Ու մանավանդ՝ երբ ժպտում ա: Գրառման ավարտ:

[keyboard]

Չիդեմ, մարդկանց չվստահելը լավ ա թե՝ վատ, բայց մեկա չեմ կարողանում դա մեջիս հանեմ:
Անգամ երբ, ասում են, որ իրենց ասածն ու ուզածը սրտից է, մեկ ա չեմ հավատում…
Հիմա, ես եմ չա՞ր, թե նրանք, ովքեր հավանական ա, որ ուզում են ինձ խաբեն, խաբելով ինձանից որևէ բան կորզեն...
Ով բարի մարդիկ, թե էս հարցերի պատասխանը գիտեք, ինձ ՊՄ արեք էլի

[Գալաթեա]

Մեկ էլ հա, Շին, պաչիկ քեզ:

[Stranger_Friend]

Ես գիշերները սերիալ եմ նայում: Չէ, դա ոչ հայկական ձգձգվող սերիալներից է, ոչ էլ մեկ ուրիշ հեռուստատեսությամբ ցուցադրվող երևույթ: Ես իմ ենթագիտակցության նկարահանած սերիալն եմ դիտում, որը մատուցվում է երազների տեսքով: Իհարկե նա ինձ չի մոռացել և գլխավոր հերոսը ես եմ Վերնագիր չունի:
Պրեմիերան տեղի ունեցավ հինգշաբթի- հարազատներով ուրախանում էինք՝ առիթ կար, բայց չեմ հիշում: դա հազվագյուտ երևույթ է, բոլոր բարեկամներով մեր տանն էինք, տատիկս էլ էր ներկա, ով չորս տարի առաջ է մահացել, իմ բոլոր ծանոթները ներկա էին, չնայած մեր բնակարանում տաս հոգուց ավել մարդ չի տեղավորի: մի խոսքով առաջին սերիան, ինչպես հաճախ է լինում որոշակի նկարագրություն էր
Երկրորդ սերիան՝ ուրբաթ- հրդեհ /կրկին ինչպես հաճախ է լինում/ այն շենքում, որտեղ անցած գիշեր/սերիայում խնջույք էինք կազմակերպել, ուժեղ հրդեհ՝ ամբողջ թաղամասով, շենքերով ու այգիներով: Կարճ տևեց, այ ձգձգել սիրում է ենթագիտակցությունս:
Շաբաթ- ես հատուկ շուտ քնեմ, որ տեսնեմ ով է փրկվում, ինչ է լինում, բայց կրկնությունը ցույց տա՞ն, նույն հրդեհը՞: Մոռացել էի, ախր շաբաթ օրերը կրկնում են, իմ սերիալն էլ է կրկնվում
Կիրակի- շատ բարկացա, համոզեցի, որ շարունակությունը ներքին կարգով ես շուտ դիտեմ: Երևի առաջին սերիան միակ ուրախ սերիան էր: Հիմա բոլորը դուրս են եկել, ես հրդեհի մեջ եմ մնացել բայց: Շտապ օգնություն, ոստիկանություն, հրշեջ՝ խառը ձայներ եմ լսում, բայց ինձ փրկող չկա, չեն գտնում, ամբողջ շենքում միայն ես եմ մնացել հրդեհի մեջ, իսկ իրենք երևի բացակայությունս չնկատելով սկսում են մյուս շենքերից տարհանել: Կրակների մեջ էլ մնացի ամբողջ սերիայում...
Երկուշաբթի- էլի նույն կրակը, դիտավորյալ շուտ էի պառկել, որ շուտ փրկվեմ, բա չէ, դավաճանները թողել գնացել էին, ես իմ ճարը պիտի տեսնեի :Գնացի լոգարանից ջուր վերցրեցի, մի կերպ սեղան աթոռներով ճանապարհ բացեցի ու լուսամուտից թռա՝ ցածր հարկում ենք, կոտրվածքներ կստանայի, բայց մեռնելուց լավ էր, ինչ տարբերություն:
Երեքշաբթի՝ այսօր- մի պահ էլի հրդեհ էր, բայց հետո հիվանդանոցում հայտնվեցի՝ սայլակի վրա: Ասել էին ընդմիշտ հաշմանդամ եմ մնալու: Նախկին սերիաներին ծանոթ լինելով էլի ուրախ էի առավոտյան՝ գոնե դեռ ողջ եմ, առանց ինձ չեն շարունակի …

Հիմա չգիտեմ էլ արժի՞ քնեմ ու ամեն առավոտ շնչակտուր արթնանամ, թե՞ մերոնց լսեմ ու որոշ ժամանակով սենյակիցս տեղափոխվեմ՝ սկսել եմ շատ սարսափ երազներ տեսնելը, համոզում են որ քնելու դիրքիցս է: Մի կողմից էլ չեմ ուզում սերիալս ավարտվի, ուզում եմ շարունակությունը տեսնեմ, առողջանամ

[enna]

Ոնց եմ խախտվում,որ աղջիկներ կան իրենց հրեշտակի տեղ են դնում:
-Ինչ փոփոխություներ անում ես արական սեռին գրավելու համա ես անում,ու էլ մի...
-Չէ...ինչի՞ ես էտպես ասում,ես ինձ համար եմ անում:
-Հետաքրքիրա,որ տանն ես լինում գալիս եմ ձեր տուն փռչոտի նման ես լինում:Էտ ո՞նց հասկանամ...

[impression]

բոլորիս էլ մեր կյանքի որոշակի էտապում նեղացրել են, իսկ եթե դեռ չեն նեղացրել, ուրեմն դեռ կհասցնեն նեղացնել:
ասածս ինչ ա՝ էդ նենց բնական ու անխուսափելի բան ա, ոնց որ ասենք մարսողությունը
նենց որ, դադարեք զարմանալ

[Meme]

Ակումբի նորեկների շարքերում գաղտնիք չի ոչ մեկիս, որ կա և վհուկ, և այլմոլարակային, և կատու (սա նորություն էր իմ համար, այսօր եմ հայտնաբերել )...ոչ մեկին չմոռացա չէ?
մի տեսակ սենց ,որ թվում եմ վախա մտնում մեջս



ասում եմ տեսնես մեզ` ակումբիս, էլ ինչա սպասվում

հ.գ` բայց էս նորեկների շունչը մի տեսակ այլա....
ինչ եմ ուզում ասել, ինչքան էլ իմ համար տարօրինակա էս ամենը, մեկա....