Անկապ օրագիր

[Ripsim]

Երեկ մանկությանս գրած օրագրերն էին թերթում, մեկ էլ մի բան աչքովս ընկավ` կյանքումս ապրած առաջին մեծ շոկի մասին- ծիծաղից մեռա

Ուրեմն երբ փոքր էի, համոզված էի, որ ես աշխարհի ամենասիրուն աղջիկն եմ Բոլորը անընդհատ դա էին ասում(դե բոլոր փոքր աղջիկներին էլ ասում են, բայց ես լրիվ լուրջ էի ընդունել), բացի այդ ես իմ սիրած հերոսուհին ունեի մի հայտնի ֆիլմից, որը, իմ կարծիքով, շաատ սիրուն էր: Իսկ մարդիկ ասում էին, որ ինքը իմ համեմատ չի էլ երևում: Մի խոսքով այդպես խաբված ապրում էի...
Մի օր էլ մամաս եկավ տուն, ասեց.
-Էսօր ի~նչ սիրուն աղջիկ եմ տեսել խանութում...
Ես էլ, կատակելով ու հարցիս պատասխանն էլ անգիր իմանալով, հենց այնպես հարցրի.
-Յա, կարող է ինձնից էլ սիրուն?
Մամաս էլ թե`
-Խոսքը մեր մեջ`հա
Ինձ մոտ լրիվ շոկ էր...

Ու օրագրումս նակարագրված էր, թե ոնց ոչ մեկին չեմ ասում, բայց ինքս իմ մեջ տանջվում եմ

[StrangeLittleGirl]

Պատկերացնու՞մ եք` ինչ հավես ա առավոտյան դուռը բացել ու տեսնել, որ կոշիկդ լցվել է շոկոլադներով: Էստեղ էլ հո մամա-պապա չկա, որ չափահասային կասկածամտությունդ բարդես նրանց վրա: Հաստատ գիշերն ինչ-որ կախարդական բան է տեղի ունեցել:

[Smokie]

Ո՜նց եմ սիրում սենց զուգադիպություննեեեր:

Փողոցում կանգնած եմ մեքենայի եմ սպասում, մեկ էլ հետեւից լսում եմ
-Գեւորգն ա, արա Գեւորգն ա: Գեւորգ, Գեւոորգ:
Շուռ եմ գալիս ու ի՞նչ տեսնեմ двоюродный ախպերս ա ընկերոջ հետ: Վերջին ժամանակներս էդքան էլ շատ չէինք կարողանում շփվել:
- Բա էստեղ ի՞նչ կա, ի՞նչ ես անում,- հարցնում ա:
- Դասի էի:
................
- Բա ստեղ որտե՞ղ ես սովորում:
- Հենց էս շենքում:
- Ո՞նց... լու՞րջ: Բա ես էստեղ աշխատում եմ:


Հ.Գ

[StrangeLittleGirl]

Սանան խորացած ուրդու լեզվի առանձնահատկություններն էր ներկայացնում: Մեկ էլ ինչ-որ մեկը շատ ուժեղ թակեց դուռը: Բոլորս վեր թռանք: Բացի նրանից, որ վախենալու էր, էս երկրում անքաղաքավարի է դուռն էդպես թակելը:

Սանան լռեց: Էրեխեքից մեկը դուռը բացեց: Մարդ չկար: Գուշակեցինք.
- Սինտըկլաս:
Դռան մոտ մի պարկ էր դրված, մեջը` նվերներ: Ավելին` ամեն մեկիս անունով էր: Շոկոլադներ էին մեր անվան առաջին տառերով:

Այս տոնին ավանդույթ է նաև միմյանց անվան առաջին տառերով շոկոլադներ նվիրելը: Երբեմն երեխաները կռիվ են անում, որովհետև, օրինակ B-ն ավելի մեծ է, քան I-ն:

[Yellow Raven]

Էսօր մի հատ լավ միտք լսեցի` ինչքան շատ ինքնասպան մարդ, էնքան քիչ ինքնասպան մարդ

[Նուշություն]

Տեսնես հարբած, արաղի տիկ դարձած, մետրերի վրա սարսափելի բուրող, փողոցներում ճոճվող ու գլորվող տղամարդուց տհաճ բան կա՞ էս աշխարհում:

[Moonwalker]

Ո՜ւֆ-ո՜ւֆ, տխուր եմ, խռոված ու ձանձրացած:

ՀայկՕ-ի գրառումներին եմ կարոտել:

Հ.Գ. Լավ ա Լևոնը վերականգնվում ա. մատ՝ տաք-տաք

[Գալաթեա]

Քոմենթի պես մի բան ա ստացվում, մի բան որ արգելված ա ստեղ... բայց ես երբ եմ նայել՝ արգելված ա թե չէ

Ասածս ինչ ա... Magic-Mushroom ջան, երբ օրիգինալ տեքստ ես թարգմանում, հատկապես եթե դա Ջոն Լենոնն ա, տակն էլ ց ես դնում, բարի եղիր ճիշտ թարգմանել…
Ոչ թե՝ Դուք կարող եք ասել,որ ես երազող եմ, բայց ես միայնակ չեմ այլ "ես միակը չեմ" /որ երազող է"/, I'm not the only one, չի ասում I'm not lonely...մի աղավաղեք մեծերին, խնդրում եմ

[impression]

ինչիս ա ձեր հեդամնաց ինտերնետը, որ սկի մի հատ գրկել հնարավոր չի իրենով
վանեցի ա անտերը, մենակ ցույց ա տալիս

[laro]

Էս ինչ վատ օր ա.... շուրջս լրիվ դավաճաններ են, հոգնել եմ հիասթափվելուց, հոգնել.... էս ինչ տխուր եեեեմ, ինչ տխուուուր, մի երկու խոսք ու կլացեմ

[Chuk]

Էն ո՜վ էր ապարանցիների մասին անեկդոտներ պատում... ես էլ չեմ պատմելու:

Ուրեմն էս մեր դասերը ինտերնետից անվտանգ օգտվելու մասին են: Շատ չեմ ծավալվի, տարբեր մարզերում ընտրովի աշակերտների հետ նման դասընթացներ ենք անցկացնում, փորձում կարճ ժամանակում գոնե ինչ-որ կարևոր խորհուրդներ տալ, որոնք ինտերնետից օգտվելը առավել անվտանգ կդարձնեն. սա վերաբերում ա թե ծրագրային սպառնալիքներին, թե ոչ ծրագրայիններին, մասնավորապես կոնֆլիկտներից խուսափելուն, անձնական կյանքի անվտանգությանը և այլն: Էդ երեխեքն էլ հետո պետք է իրենց փորձը փոխանցեն, ըստ ծրագրվածի, ուրիշ երեխեքի: Մի խոսքով, էս նախաբանը ընդամենը հետագա ասելիքս ասելու համար էր պետք, որ պատկերացնեք, թե ինչի հետ գործ ունենք:

Ուրեմն խորհուրդների մեջ կարևորում ենք գաղտնաբառերի ճիշտ ընտրությունը, մի շարք խորհուրդներ ենք տալիս: Բայց մինչ խորհուրդներին անցնելը մի «հնարք» ենք բանեցնում: Երեխեքին հարցնում ենք, թե իրենց գաղտնաբառը քանի հոգի գիտի, պարզվում է, որ գրեթե բոլորի գաղտնաբառերն իմացող կա, ասենք մոտ ընկերուհին, հետո էլ հարցնում ենք բուն գաղտնաբառը: Հիմնականում միանգամից ասում են, օրինակ.
- hayk97:
Էստեղ էլ մենք «խորանում ենք».
- Տես, - ասում ենք, - քո անունը հաստատ Հայկ է, ու դու ծնվել ես 1997 թվականին, դրա համար էլ գաղտնաբառդ էդպես ես դրել: Իսկ դա նշանակում ա, որ քեզ ճանաչողները հեշտությամբ կարող են քո գաղտնաբառն իմանալ:

Մեր հերթական դասերը Ապարանում են: Նույն հարցն ենք տալիս.
- Որևէ համակարգում գաղտնաբառդ կասես:
- Չէ, չեմ ասի:
- Ասա, որ տեսնենք թե ինչքանով է անվտանգ, մեկ է, մենք քիչ անց խորհուրդ ենք տալու ու նաև «պահանջենք», որ փոխես գաղտնաբառդ ու առավել անվտանգ բան դնես:
- Լավ, կասեմ, հետո կփոխեմ: boqs1997 ա:
- Տես, այ եթե մենք քեզ ճանաչեինք, - ասում ենք հաղթանակած, - մենք կիմանայինք, որ դու բոքսի սիրահար ես, ու որ ծնվել ես 97 թվականին, ու հեշտությամբ կիմանայինք գաղտնաբառդ:
- Չէ, ես բոքս չեմ սիրում, ֆուտբոլի սիրահար եմ, ու 97 թվականին չեմ ծնվել, 98-ին եմ ծնվել: Տենց եմ դրել, որ մարդիկ հեշտ չիմանան:

Պարտություն համար մեկ
- Լավ, - ասում ենք, - իսկ քո գաղտնաբառը քեզնից բացի քանի՞ հոգի գիտի:
- Դե արդեն ինձնից բացի էս սենյակում բոլոր եղածները, - ասում ա, - բայց հեսա կփոխեմ



Իսկ դուք դեռ ապարանցիների մասին անեկդոտներ եք պատմում

[Նուշություն]

Էսօր Անին տեսա ու իրոք մեռնելս եկավ.... Չէ', նենց չի, թե ես չգիտեի, էդ հրաշք, եկեղեցառատ քաղաքից ինչ ա մնացել....գիտեի, անգիր գիտեի` ինչ ա մնացել, բայց իմանալը մի բան ա, տեսնելը` լրիվ ուրիշ: Գազարագույն անճաշակ հյուրանոցային հսկա շինություն, քրդական քոսոտ հյուղակներ, մի մզկիթ` լրիվ ուրիշ ֆիլմից....ու էս աղբանոցի կողքին մեր եկեղեցիները` լրիվ որբ ու տկլոր, աղոթքի ու հավատացյալի կարոտ: Ու մի բան էլ, սարսափելի էր, որ հետներս թուրքեր կային, թե չէ արցունքներիս ազատություն կտայի (ինձ մի կերպ զսպեցի, դրանք մի ծով հայի արցունք արդեն տեսել են, սրանից հետո մեռնեն էլ, չեն տեսնի), ու հետո ի՞նչ որ աղջիկ եմ, հայհոյանքների հարուստ շարան կկապեի... գրողը տանի~

[Arpine]

Մինչև ակումբում գրանցվելս մեկ-մեկ մտնում էի, գրառումները կարդում, լրտեսում էի ձեզ: Հետո մեկ-մեկը դարձավ երկու-երկու ու էդպես որոշեցի գրանցվել: Բայց որպես հյուր լինելն էլ հավես էր: Դեռ էն ժամանակվանից մարդիկ կային, որոնց գրառումները հետաքրքիր էր: Ու այդ մարդիկ(ոչ բոլորը իհարկե) այսօր «լեգենդ» են: Կամ չեն մտնում, կամ էլ չեն երևում՝չեմ տեսնում:
Մի խոսքով հետ եկեք, ակտիվացեք ժողովուրդ, ու էլ չբողոքեք թե ակումբը էլ հինը չի: Պարզ ա, որ հինը, նույնը չի լինելու, նոր կլինի ու ավելի լավը:



:ankexc

[Lusinamara]

Մեր ՈւԳԸ-ում մի տղա կա, անունը Ռոբերտ Քոչարյան , մականունը՝ Երկրորդ
մականունը միայն ՈւԳԸ-ի շրջանակներում

[Նարե91]

Խելացի են էն մարդիկ, ովքեր ուրիշների սխալների հիման վրա են սովորում ու դրանից ելնելով՝ էդ սխալը չեն անում... «պաաահ, գյուտ արեցիր»,-հաստատ շատերը կմտածեն… Հա գիտեմ, որ գյուտ չեմ անում ու ոչ էլ Ամերիկա եմ բացահայտում... ինչքա՜ն պարզ բան ա է, բայց ինչքա՜ն քչերն էն կարողանում էս ասածս իրագործեն…Ես էլ շատերի նման, հիմարաբար, մինչև ինքս էդ սխալը չեմ անում, չեմ համոզվում, որ վնաս ա, որ վտանգավոր ա... չեմ կարողանում ուրիշների արածներից դաս քաղել էլի Ես էն փոքր երեխեքի հետ եմ միշտ ինձ համեմատում, էն որ ասում են տաք ա, կվառվես, ձեռք մի՛ տուր, չի լսում, ձեռք ա տալիս, ու... դրանից հետո, որ սպանես, էլ հաստատ ձեռք չի տա… այ ես հենց էդպես եմ, պիտի իմ սեփական կաշվի վրա զգամ գիտեմ, որ լավ չի, բայց դե ինչ անեմ , փոխվելու համար ժամանակ ա պետք, ու գրառմանս առաջին բառն էլ հենց էնպես չեմ նշել դե կգա էդ օրը, հուսանք: