Ինչպես քիչ առաջ փաստեց «Շանթի» «Մի´ վնասիր» հաղորդաշարը, ես հոգեպես գրեթե առողջ եմ։
Մեր մեջ ասած՝ ահագին մխիթարական էր
Ինչպես քիչ առաջ փաստեց «Շանթի» «Մի´ վնասիր» հաղորդաշարը, ես հոգեպես գրեթե առողջ եմ։
Մեր մեջ ասած՝ ահագին մխիթարական էր
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Lusinamara (22.10.2011), Nare-M (22.10.2011)
Հայր և որդի կանգնել էին անդունդի եզրին:
- Տա՛ր իմ խաչը...խնդրում եմ
- Ամեն մեկը իր խաչն է տանում, որդիս,-եղավ պատասխանը
- Ես անզոր եմ հայր: Տա՛ր իմ խաչը:
- Ես միայն օգնել կարող եմ, որդիս: Չէ որ ես քեզ տղամարդ եմ մեծացրել: Մի եղիր թուլակամ:
- Հա՛յր, իմ խաչը ծանր է: Ես էլ ուժ չունեմ պայքարելու:
- Ամեն մեկի համար իր խաչն է ծանր, որդիս: Հիշի՛ր, իսկական տղամարդը նա է ով իր խաչը լուռ ու մունջ տանում է: Մի աղաղակիր համայն աշխարհով մեկ: Ոչ ոք, լսում ես, ոչ ոք ի զորու չէ տանել ուրիշի խաչը: Այն քոնն է, և ուրեմն եղիր արի ու ինքդ տար այն...ինչքան էլ որ ճկվես նրա ծանրության տակ: Ես միայն կարող եմ օգնել քեզ, որդիս...
...
-Շնորհակալ եմ, հայր: Դու սովորեցրիր ինձ ուղիղ քայլելու արվեստը:
Ameli (22.10.2011), E-la Via (22.10.2011), Freeman (24.10.2011), Inna (22.10.2011), Lusinamara (22.10.2011), murmushka (22.10.2011), StrangeLittleGirl (22.10.2011), Անտիգոնե (23.10.2011), Ժունդիայի (22.10.2011), Մանուլ (25.10.2011)
Ես փայլում եմ հիմա, ինչպես երբե՜ք....
Աչքերումս փայլ եմ տեսնում, իսկ դեմքիս՝ ժպիտ..
Ուզում եմ դուք էլ ժպտաք, ցանականում եմ ժպիտիցս նվիրել բոլորիդ, իհարկե ո՞վ կուզի...
Դրսում աշուն է, իսկ ես երջանիկ եմ...
Հ.Գ. Երազումս հրեշտակ էի, հրաշք էր կատարվել
ասումա պետքա չ՛դժգոհես, որ լավ լինի ամեն ինչ!!!
....բլա, բլա, բլաաա՝
Երբ մանուկ ենք, մենք մեր սահմաները չենք ճանաչում: Չնչին ժամանակահատվածում կարողանում ենք արատբերել այն ամենը, ինչը երբրեք չենք արել: Նախապես ոչ մի չոչ չարած ու դեռևս ամբողջովին չձևավորված վերջույթներով, կարողանում ենք քայլել ու բացահայտել մեզ շրջապատող աշխարհը: Երբ մանուկ ենք, կարողանում ենք դիտարկել, ճանաչել, ուրախանալ, տանջվել ու շարունակել բացահայտման նմանատիպ փորձություններով առաջ գնալ:
Երբ մանուկ ենք, կարողանում ենք անել ամեն ինչ: Կարողանում ենք, որովհետև ունենք բոլոր այն մարդկանց աջակցությունը, ովքեր շրջապատում ու խնամում են մեզ: Կարողանում ենք, որովհետև այդ ամանակ ոչ մի վարկյան չենք մտածում, որ անկարող ենք ինչ-որ բան անելու:
Երբ մանուկ ենք, կարծես՝ մեր ներսում ինչ-որ մոգական ուժ կա, ավելի ճիշտ՝ կախարդող մի մոգ, ով ճանաչում ու տիրապետում է կյանքի բոլոր իրավիճակններին: Այդ մոգը գիտի, որ քեզ համար անհնարին բան չկա, գիտի, որ միայն ցանկանալ է պետք ու կլինի: Հետևաբար մոգը պարզապես ցանկանում է, իսկ դու ուզի´ր, փորձի´ր ու, միանշանակ, կստացվի:
Մենք բոլորս էլ մոգ ենք, երբ մանուկ ենք, սակայն տարիների ընթացքում կորցնում ենք, մոռանում ենք մեր մոգական բոլոր հնարքներն ու կախարդական գաղտնիքները: Ցանկացած իրավիրճակ սկսում ենք թողնել կամ բախտի քմահաճույքին կամ «ինչ լինելու է, թող լինի» ամենատխմար իրականության դատին, երբ ամեն անգամ կասկածում ենք ինքներս մեզ ու մեր հնարավորթյուններին:
Ուրեմն արժի նկատել, որ եթե ցանկանում ենք իրականացնել մեր կյանքի գրեթե բոլոր ցանկությունները, պետք է վերագտնենք մեր մանկության կախարդական հմայքը, պետք է արթնացնենք մեր ներսում նիրհող կախարդիչ մոգին ու այնպես անել, որ վերագնահատվի այն հավատը, որ եթե մենք բացարձակապես վստահենք ինքներս մեզ՝ կարող ենք գերազանցել ու անցնել կյանքի բոլոր սահմաները:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
Քույրս խորհրդավոր հայացքով.
-Ան, էսօր կինո կա, չնայե՞նք:
Խորհրդավոր ժպտալով.
-Նայենք ....
Միացրեցինք ֆիլմը…
1 ժամ անց - մաման մտնում է սենյակ, տեսնում, որ կլանված ֆիլմ ենք նայում, սուսփուս դուրս է գալիս ու վերադառնում երկու գավաթ սուրճով:
2 ժամ անց- մաման մտնում է, տեսնում, որ էլ առանց աչքներս թարթելու, դեմքի լարված արտահայտությամբ կինոն ենք նայում, հարցնում է, թե հաց չենք ուզում, գլուխների շարժումից բացասկան պատասխան ստանում ու նորից դուրս գալիս:
3 ժամ անց- մաման նորից մտնում է սենյակ, գալիս, լուռ նստում կողքներս, մեկ մեզ նայում, մեկ էկրանին, էդ պահին քրոջս հեռախոսին զանգ է գալիս, զանգողի գլխին հազար ու մի անեծք քթի տակ փնթփնթալով՝ պատասխանում է, իսկ էդ ընթացքում, մաման ինձ հարցնում է.
-էդքան հետաքրքի՞ր է, որ էդպես կլանված նայում եք, դեռ շա՞տ կա, որ ավարտվի…
Ուզում էի պատասխանել, երբ քույրս ինձանից առաջ ընկնելով՝ ասաց.
-Մամ, մի րոպե էլ սպասի, հեսա աղջիկը կվազի գնացքի հետևից, տղու ձեռքը կբռնի ու կավարտվի:
Մաման.
-Ո՞նց... ուրեմն դուք սա մի անգամ արդեն տեսե՞լ եք…
Ու այդ պահին, երբ երկուսս շրջվեցիքն ու մամայի դեմքին նայեցիք, հասկացանք, որ հաստատ արժեր էդ երեք ժամանոց հնդկակակն կինոն նայել, հետո ի՞նչ, որ դրանից հետո մի կես ժամ նստած մամային համոզում էինք, որ մեզ հետ ամեն ինչ լավ է, ու հոգեբուժարան զանգելու կարիք չկա, իսկ հետո էլ վստահեցնում էինք, որ սիրահարված չենք…
Մամ ջան, ուղղակի երկու աղջիկներդ էլ, երբ ամեն ինչից կարգին զզված են լինում, հույսները դնում են միայն հնդկական կինոյի վրա… Ուրիշ դեղ ու դարման չկա, սա է փրկում:
Վերջին խմբագրող՝ E-la Via: 22.10.2011, 23:23:
Չէ, պիտի գրեմ էս ճուտոյի մասին
Հլը նայեք՝ ինչ լավն է
Մենակ թևերն են պակասում բայց դե առանց դրանց էլ վատ չի ստացվում թռչելը
Ուղղակի գիտե՞ք՝ ինչ եմ մտածում։ Էս երեխան հայերեն գոնե ուկրաիներենի կեսի չափ գիտի՞։ Թվում է՝ պիտի ուրախանամ. հայ է, հրաշք բալիկ է՝ տաղանդավոր, աստղով, սիրուն։ Բայց լացս գալիս է. ինչի՞ պիտի սա Ուկրաինայում լիներ, ինչի՞ պիտի Դիանա Քալաշովան Չեխիայում լիներ, ինչի՞ պիտի մեր ազգի էս պուճուր ու մեծ հրաշքները Հայաստանում չլինեին, հայերեն չխոսեին, մեր երկիրը չպարծենար իրենցով։
Արտագաղթ ստեղծողի, արտագաղթի շարունակականությանը նպաստողի...
Տեսնես մի օր սա վերջ կունենա՞...
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Օրինակ ինչի՞ մեծ տարիքում չեն հարցնում. « Մամայիդ ես շատ սիրում,թե՞ պապայիդ»...
Meme (23.10.2011)
Ըըըըըըըմ կառալյոկ, համփ, հավեսով կծում եմ կառալյոկը, մեկ էլ՝ հոպ, ֆուու, խեղդեց, մոռացել էի, որ մրգերն էլ են «շահովի» լինում…
Ու էսպես մեկ-մեկ էլ մոռանում եմ, որ մարդիկ էլ են կառալյոկների պես…
Мы, красивые женщины, обязаны казаться глупыми, чтобы не беспокоить мужчин.
Норма Джин Мортенсон
Arpine (23.10.2011), Freeman (24.10.2011), Lusinamara (23.10.2011), Meme (23.10.2011), Նաիրուհի (23.10.2011)
Ախր ես ի՞նչ անեմ քո չեղած եղելության հետ…հը՞ն…
Հ.Գ. վախենում եմ… մեծանում եմ:
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
anahit96 (24.10.2011), Arpine (23.10.2011), Chilly (23.10.2011), E-la Via (23.10.2011), einnA (23.10.2011), Inna (24.10.2011), Lem (24.10.2011), Mark Pauler (25.10.2011), Meme (23.10.2011), My World My Space (24.10.2011), Nare-M (24.10.2011), Tig (24.10.2011), Հայուհի (24.10.2011), Մինա (27.10.2011), Նաիրուհի (23.10.2011), ՆանՍ (26.10.2011), Ռուսա (25.10.2011)
երեկվա երկրաշարժն ինքս ինձ համար բացահայտում էր, առաջին անգամ բարձրահարկ շենքում, տանը մենակ այնքան ուժեղ զգացի շարժը, հետո սանդուղքներից մարդկանց վազքը, աղմուկ , իսկ ես մի տեսակ հանգստություն էի զգում, չկար վախ, չկար պանիկա, իսկ հետո, երբ ամեն ինչ հանդարտվեց, նոր մոտս սկսվեց մի անորոշ վիճակ, ինչու ես դուրս չեկա տնից, ինչու, ինչին էի սպասում, ու ինչի չէի վախենում
Մի՛ փորձիր թաքցնել սխալդ, ընդունի՛ր այն, պատասխա՛ն տուր և շարժվի՛ր առաջ
Երազներս որոշել են մոտակա ամսվա լիմիտը սպառել: Էտ հույս եմ տալսի ինձ, չնայած գիտեմ, որ իրենցից պրծում չունեմ ոչ մի վիճակում:
Էնքան բան եմ տեսել երեկ: Մեկը վերջանում էր մյուսն էր սկսում, իսկ ես դեռ հնից հետ չէի եկել ու այդ ամենը երազում: Առաջ գրում էի երազներս, հիմա չեմ գրում, որ չկարդամ, բայց գնալով ցանկությունը ավելանում է:
Եթե ես հանկարծ կոմայի մեջ ընկնեմ, հաստատ ինֆակտից կմեռնեմ, որտև նույնիսկ 5-8 ժամն արդեն իսկ սիրտը տալիս սպանում են:
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
Դրամաները, ստերը,անքուն գիշերները ու արցունքները թող մնան դպրոցում,,,ես արդեն մեծ եմ
Meme (25.10.2011)
Մի շաբաթ առաջ մեյլ ստացա փողին փող չասող, սակայն կոպեկին կոպեկ ասող, գործարանների ծայրը չևերևացող, 3 մայեթի համար ասֆալտը լպստացող ու ողբացող հին կլիենտներիցս մեկից:
«Բարև Ռաֆայել, որքանո՞վ կանես 2 A4 գունավոր կատալոգը»:
«Բարև, x ռեալ»:
«x ռեա՞լ
«Ահա, քեզ համար եմ էդքան անում, որպես հին կլինետ, բացի դրանից արժի նորմալ ներդրում կատարել գովազդի վրա»:
«Լավ էլի, ոտդ պաչեմ, նոր-նոր եմ էս թազա ֆաբրիկաս բացել, մի քիչ օգնի էլի, էժանով փակենք:
Մեկ շաբաթյա լռություն:
Էսօր կրկին մեյլ ստացա:
«Լավ, օքեյ, փակում ենք: Համաձայն եմ առաջարկածդ գնին, որովհետև ում ցույց տվեցի, հավանեցին, բայց մի 5 տոկոս էլ չես ուզու՞մ գինն իջացնել, քեզի ղուրբան, որովհետև 3 հատ արբեր կատալոգներ եմ պատվիրելու ևս:
«Քեզ համար բավականին նորմալ գներով եմ անում, արդեն իսկ զեղջված է»
«Լավ փակում ենք, բայց 3 անգամով կփոխանցեմ հաշվեհամարիդ:»
«Լավ»:
Մարդիկ սովորություն ունեն մինչև օղնուծուծկդ քեզ քաշելու, շահագործելու, թերագնահատելու: Որքան էլ զիջես, մեկ է, էլի պահանջելու են: Էն որ ասում են «մի անգամ ավլեցիր, հա էլ ավլելու ես»:
Մարդիկ մի´ թերագնահատեք ձեզ ու ձեր աշխատանքը: Մի քիչ համբերություն, ու պադոշ մարդկանց հետ կրկնակի պադոշ եղեք: Որովհետև եթե արժանավայել գործ ես անում, ամենակղանքկեր մարդն էլ, կգա մի օր, որ ամենայն հավանականությամբ զենքերը վայր կդնի:
Անձնական կյանքում էլ է այդպես: Եթե թողնում ես սկզբում ծռտեն չարոխներիդ, ապա կամաց-կամաց կոճի թելով առաջ են գալիս: Մեկ էլ տեսնում ես գիրկդ նստած միրուքդ էն հատ-հատ փիդռում, օրեր անց՝ գլխիդ ցավից ու կոյուղու հոտից սկսում ես ուշագնաց լինել:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
Ameli (25.10.2011), Artyom (25.10.2011), Chuk (24.10.2011), cold skin (25.10.2011), E-la Via (24.10.2011), Freeman (26.10.2011), Kita (24.10.2011), Lusinamara (24.10.2011), Mark Pauler (25.10.2011), Nare-M (24.10.2011), Անտիգոնե (24.10.2011), Արևածագ (24.10.2011), Արևհատիկ (24.10.2011), Դեկադա (25.10.2011), Լուսաբեր (24.10.2011), Մանուլ (25.10.2011), Մինա (27.10.2011), Նաիրուհի (24.10.2011), ՆանՍ (26.10.2011), Ռուսա (24.10.2011)
Անցնում եմ կողքով, մեկել տեսնեմ աչքովա անում, ես էլ աչքով արեցի, ինքն աչքով արեց, ես էլ արեցի, տենց երկու անգամ , հետո վերցրեցի ու կերա էտ կանաչ խնձորը
Հ. Գ. շատ լավ եմ
Ameli (25.10.2011), Arpine (25.10.2011), Freeman (26.10.2011), Kita (25.10.2011), Lusina (25.10.2011), Lusinamara (25.10.2011), Mark Pauler (25.10.2011), Meme (25.10.2011), Nare-M (24.10.2011), Universe (24.10.2011), Ժունդիայի (24.10.2011), Հայուհի (25.10.2011), Նաիրուհի (25.10.2011), ՆանՍ (26.10.2011), Նարե91 (25.10.2011), Ռուսա (25.10.2011)
Այսօր հերթական անգամ զգացի քո առկայությունն իմ կյանքում... Անչափ շնորհակալ եմ քեզանից… զգում եմ՝ ինձ հետ ես, կողքիս ես ամեն քայլափոխիս, քանզի դու ես իմ հույսն ու լույսը ու այս կյանքում թերևս միայն քեզ եմ ապավինում... Սիրում եմ քեզ անսահման…
Why is the truth always being raped?...because its naked and beautiful.
Այս պահին թեմայում են 4 հոգի. (0 անդամ և 4 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ