Անկապ օրագիր

[Վիշապ]

Փոքր ժամանակ եթե ասենք գիշերվա կեսին ամպրոպ ու կայծակ էր լինում, ցնդածի պես խանդավառված ցատկում նստում էի պատուհանին ու անհամբեր հայացքով փնտրում հերթական ցնցող փայլատակումն ու հետևող պայթյունը ու հրճվում բնության յուրաքանչյուր օրիգինալ փոռթկման վրա։
Գրողի տարած Սիլիկոնային Հովտում ամպրոպներ չկան, ու մատերիալիստական հասարակությունը դա համարում է հիանալի եղանակային պայմաններ և դա զանգվածների ներմիգրացիայի ու տների գների ապուշ թռիչքին նպաստող գործոններից մեկն է…
Հիմա մտքովս անցնում է փնտրել նահանգ, որտեղ համ գործ կա, համ ամպրոպներ են լինում… Բայց դե էլ առաջվանը չեմ

[Arpine]

Վերջիվերջո, կարևորը ոչ թե նա ա թե որտեղ ես ապրում(իր ամենագլոբալ ու ամենալոկալ իմաստով), այլ թե ում հետ։

[Chuk]

Ասենք պատկերացնում եմ, որ էդ ուսուցչուհու հետ հեռախոսով խոսեի կնոջս ներկայությամբ, ի՞նչ էր մտածելու: Երբ ես իրան ասեի.

- Քնքուշ ջան, կարող ես վաղը գալ իմ մոտ:

Բայց ես ի՞նչ անեմ, որ էդ մարդու անունը Քնքուշ ա, ու որ ինքը պետք ա գա իմ մոտ, որ բան ցույց տամ

[laro]

Ես չեմ հասակնում ինչի ա փողոցում ընկնող երեխեն մի բան էլ մորից կամ տատից ծեծ ուտում: Խեղճ երեխեն քիչ մի փռվել ա գետնին, մի բան տնեցիք են լաաավ զխկում թե ես քեզ չասի չվազես, լավ եղավ: Փոխանակ վեր կացնեն, շորերը մաքրեն, մի քիչ սիրեն, որ էլ չլացի տենց ուժեղ, ուշադրությունը շեղեն, բռնում խեղճին ավելի են ծեծում հրապարակայնորեն Արդեն քանի անգամ ա նման բան եմ նկատում.....

[Այբ]

Ամենադժվարը ինչ-որ մեկիՆ քո ուրիշությամբ գրավելն է․․․ եթե կարողանում ես որևէ մեկի համար լինել այնքան հետաքրքիր, որ այդ մեկի համար դառնում ես հաճելի, սիրելի, որովհետև դու նման չես նրանց, ում նա գիտի, այսինքն՝ նրա համար դու ՈՒՐԻՇ ես, ուրեմն՝ դու կարողացել ես ներկայացնել նրան հենց քեզ, քո տեսակը, որովհետև ինչ-որ մեկի համար մենք ՈՒՐԻՇ ենք, երբ չենք վախենում լինել հենց մենք․․․

[Արամ]

...

[Յոհաննես]

Էլի եկա օտպուսկ,գոհ եմ այ մարդ,ինձ հետ տարեք իմ Վայքի դիվիզիոնը,էնտեղ ես իմ տեղը ունեմ,էստեղ չկամ,էստեղի բոլոր մարդիկ ազդում են նյարդային համակարգիս վրա:Էնտեղ ընկերություն չկա զուտ հաց կիսելու խնդիր կա,էնտեղ <<կայֆավատը>> խիստ սահմանափակ է,էնտեղ էգ ճարելը շատ դժվար է ազատ արձակումից-ազատ արձակում,էնտեղ դեմ ենք լինում,հա-հա,օրինակ ես Ռիժիին դեմ էղա,էնտեղ ահավոր շատ ենք տանջվում,էնքան որ քամած լիմոնի նման հանգում ենք,էնտեղ սոված էլ ենք մնում,մրսում ենք,շոգում ենք,կռիվ էլ ենք անում,բայց գրողը տանի էնտեղ էս տիպի զիբիլ բաներ չկան,էս ձևական կյանքից ու մարդկանցից հոգնել եմ,երևի բանակի լավն էլ էդ է,որ ամեն մարդ էնպես է ոնց-որ կա:Գրողը տանի բոլոր էն մարդկանց ովքեր գաղափարները արժեզրկում են ու զուտ դարձնում որսատեղի,իրանց բնազդները առաջ տանելով,գրողը տանի բոլոր էն մարդկանց ովքեր իրանցից ցածր են դասում իրանց ճաշակից հեռու մարդկանց,պիտակավորում են ու ծաղրի ենթարկում:Գրողը տանի մեր տգետ հասարակությանը,ովքեր ունեն ստրուկի մտածելակերպ,գրողը տանի կառավարությանը ու իբր ընդիմությանը:Գրողը տանի բոլոր էն միաջավայրերին որտեղ միակարծություն է,որտեղ մի քանիսի գաղափարները դառնում են ընդհանուր:Ու գրողը թող տանի ինձ,որ մինչև հիմա էստեղ եմ իմ քարանձավը թողած...

[GriFFin]

...

[Katka]

Մի հարց ա ծագել՝ խի են սենց լավ մարդիկ իմ կյանքում հայտնվում, վրոդի դեռ տենց եսիմ ինչ լավ բան չեմ հասցրել անել Նախնիներից ինչ-որ մեկը հաստատ ճիշտ ա ապրել

[Alphaone]

Էսօր պետք է Աստղի հետ հանդիպեի, միասին տարեդարձը նշեինք: Գրող-մրող ընկերներիցս է...
Հագել էի վառ գույնի թիթիզ շրջազգեստ, քաղաքի գորշ ֆոնին ինձ արև էի զգում:
Ուրախ, անհոգ քայլում եմ փողոցում, ինչ-որ մեկը մեքենան աստիճանաբար կողքս դանդաղում է:
- Քուր, կամուսնանա՞ս ինձ հետ: (ընկերների մոտ իրեն երևակայում է)
- Կողմնորեշվեք, հիմա քո՞ւր, թե ամուսնություն:
Կողքիննները հռհռացին, կտրուկ պոկվեց տեղից, գնաց.... :կոտրվածսիրտ

***

Սենյակում այլմոլորակայինոտ քննարկումներ են գնում:
Արմանը վերև ա ցույց տալիս.
- Ձեր մոտ քանի՞ պետություն կա:
- Մի: (Գալակտկիկական համադաշնությունը նկատի ունեմ)
- Ո՞րն ա:
- Երկնային թագավությունը:

Մենակ ես ու Սոսը ծիծաղեցինք, մյուսների համար կրոնական արժեքների ոտնահարում էր, կարելի ա մարդկանց հետ արժեհամակարգ չկիսել, բայց չեմ սիրում, երբ ուրիշների սրբությունները «քարկոծում եմ»....
***
Ասածս ինչ էր. ջրիկանալն ինձ համար հաճելի երևույթ է, բայց դրա հետ մեկտեղ տափականալն ահավոր է, երբ հետո ինքս ինձ վերլուծում եմ...

[StrangeLittleGirl]

Էրեկ դանիերենի դասին ընտրություններից էինք խոսում: Էս մեր գերմանացի-ավստրիացիները զարմացան, որ աշխատանքային օրով ընտրություններ են անում: Էս դասախոսն էլ անմեղ-անմեղ բացատրեց, որ կիրակի օրը չեն դնում ընտրությունները, որովհետև դանիացիներն իրենց ամառանոցներում են լինում

[Վոլտերա]

Նենց հաճախ ա լինում, որ իմ ծանոթ մարդիկ խոսք են բացում ինչ-որ թեմայից, որից երևում ա` գաղափար չունեն, կամ չեն տարբերում մեկը մյուսից ( ասենք տրանսսեքսուալներին հոմոներից, հոմոներին բիսեքսուալներից, սատանիստներին սատանայապաշտներից, կրոնը հավատքից, գոտերին էմոներից և այլն): Ու ես էդ պահին իրենց չեմ ասում` գիտեք, դուք ահավոր սխալ եք ու ընդհանրապես խաբար չեք էդ թեմաներից: Ու հիմնականում ինքս իմ մեջ նեղվում եմ ու անցնում:

Դրա համար երազներումս շատ հաճախ եմ մարդկանց էդ երևույթների տարբերությունները բացատրում: Ու իրենք լսում են ինձ ու վերջում համաձայնում, որ սխալ են եղել: Ու ես անընդհատ իրենց բաներ եմ բացատրում, պատմում, հասկացնում: Ոնց որ դա իմ միակ նպատակը լինի էդ պահի: Ու նույնիսկ եղել ա որ երազումս լացել եմ ( իրականում այսինքն) էն պատճառով, որ իրենք իմ բացատրածը չեն ուզել լսել ու էլի նույն կարծիքին են մնացել: Ես դա ահավոր ծանր եմ տանում:

Էսօր էլ էլի տրանսսեքսուալներից էի խոսում երազումս, ու բացատրում էի, որ իրենք ձեր իմացած “գոմիկների” հետ կապ չունեն, որ դա լրիվ ուրիշ թեմա ա, որ դուք իրավունք չունեք իրանց մեղադրելու, որ իրենք հնարավոր ա մինչև վերջ էլ չեն հաշտվում իրենց մարմնի հետ, որ իմ շատ սիրելի Աննան էլ ա տրանսսեքսուալ, ու որ ինքը էսքան ժամանակ վիրահատություն չի արել, որովհետև ուժեղ մարդ ա և այլն:

Այ տենց բառացի հիշում եմ սաղ: Ու կարծեմ` ընդունեցին, որ իրենք սխալ են: Որ էսքան ժամանակ սխալ բաներ են իմացել:

տենց երազներ

[Smokie]

Սկզբից ուզում էի «Մանրապատումներ»ում գրել, բայց էնքան էլ համապատասխան չի:

2006թ-ի ամռանը Կապանի գլխավոր հրապարակում հայ երգչի (անունը վերջում կտանք) անվճար համերգին էինք: Շատ ջերմ ու սիրալիր էր հանդիսատեսի հետ, կատակներ էր անում, ուրախացնում ու ուրախանում: Պատուհաններից նայողներին էլ ողջունեց, հորդորեց զգույշ լինել:
Մի երգից հետո էլ հայտարարեց, որ իր երաժիշտ ընկերներից մեկը ղափանցի ա, գուշակել էր տալիս:
- Սա ղափանցի ա՞, թե՞ չէ... Չէ, ղափանցի չի: Սա ղափանցի ա՞ թե չէ՞.................
Վերջում պարզվեց գլխավոր երաժիշտն էր` իր մականունով: Մի քանի երգից հետո երաժիշտներին ասաց:
- Գնացեք էն ղոլը:
Հանդիսատեսի ծիծաղից հետո ավելացնում ա:
- Ես ղափանի լեզվին շատ լավ եմ տիրապետում: Տի չի՞՜ (վերոնշյալ երաժշտի մականուն)... Տի ա տի
Գուցե էս ամենը ձեզ պրիմիտիվ թվա, բայց իրոք գերդրական էներգիա էր փոխանցում բոլորին: «Լյանդի» բառն էլ հիշեց:

Իսկ ամենակարևորը էս դրվագն էր:
- Ժողովուրդ խնդրում եմ իրար մի հրշմտեք, ուշադիր եղեք ձեր կողքինների նկատմամբ` հանկապես երեխաների: Մի հատ երեխա ա կորել...
Հարցնում ա ծնողին:
- Ի՞նչ ա անունը: Կարե՞ն... Նարե՞, աղջիկ ա՞, աղջի Նարեե՜:- Համընդհանուր ծիծաղ: Հետո ասեց:
- Նարե ջան, մի վախեցի, արի առաջին շարքերը: Չէ սպասի, եթե էստեղ գաս, էլի կկորես: Ավելի լավ ա գնա Մարզպետարանի դիմաց սպասի: Գնա էնտեղ կանգնի Նարե ջան, մի վախեցի, մամադ հես ա կգա:
Բարեբախտաբար երեխան գտնվեց:

Երբ բոլոր երգերը ավարտվել էին, իհարկե ներկայացնում էր երաժիշտներին:
- Էսինչ Էսինչյան, *** ***յան, տաղանդավոր դաշնակահար, ծնունդով ղափանցի` ***:
Վերջում էլ:
- Առնոլդ Շվարցենեգեր: Ես գիտեմ, որ ղափանցիներդ հումորասեր ժողովուրդ եք, դրա համար եմ կատակներ անում:
Հետո եղավ հրավառությունը ու մինչ մենք ուշադիր նայում էինք վերև, հրաժեշտ տված

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Թաթա Սիմոնյանը, Պրոֆի

ու մյուս երաժիշտների հետ արդեն փախել էր:

[Այբ]

Ոստիկան բառի նոր հոմանիշը՝ թուրք։

[Freeman]

Տեսնում եմ քշերվահազարին զանգ ա եկել: Տեսնես կարևոր բան կա՞ր, թե՞ չէ: Երկար տատանվելուց հետո հետ եմ զանգում.
- Զանգել էի՞ր, չէի տեսել:
- Հա, կարևոր բան պիտի ասեմ:
Անջատում եմ, ինձ քիչ են հետաքրքրում ձեր կարևոր բաները: