Բոլորի մոտ էն տպավորությունն է, թե տաքսու վարորդները չաչանակ ու անկապ են:Գորիսում օրինակ շատ տաքսու վարորդներ ստեղի արվեստագետներից խորն են ու մարդկային հատկանիշներով լավը: Օրինակ, մի անգամ տաքսու վարորդը սկսեց խոսել աշնանային եղանակից.
- Ինչ աշուն ա չէ՞... Քշվող տերևներին էնքան եմ նմանեցնում պատերազմի ժամանակ հրամանին ենթարկվող զինվորների: Ես էլ կայի իրենց մեջ: Արժե՞ չէ ապրել մի քանի էսպիսի աշուն ավել տեսնելու համար...
Մայրս, ով դժվար թե նկատած լիներ աշունը, սկսեց նայել: Էդ պահը կարճ տևեց, մայրս նորից անցավ իր հին, լարված կարգավիճակին, բայց կարևորը էտպիսի պահ եղավ...
Այստեղ հասարակությունը կյանքին հայելիներով է նայում: Ուռուցիկ հայելիներով...
Էջանիշներ