Ես իրականում, անկեղծ, եթե պատահաբար տրորած չլինեմ, կյանքում միջատ չեմ սատկացրել (չհաշված կոկա-կոլա էքսպերիմենտի արդյունքում զոհված կոլորադյան բզեզները, ինչը թեմայի հետ կապ չունի), բայց էս պահին սենյակս չգիտեմ որ անկյունում թաքնված ու ժամանակ առ ժամանակ սպառնագին տզզոցով իմ ուղղությամբ շարժվող կրետին հենց հայտնաբերեմ, սատկացնելու եմ դաժանաբար, ոնց որ ահաբեկիչ լինի աննորմալը
CactuSoul (26.09.2013), enna (26.09.2013), StrangeLittleGirl (26.09.2013), Այբ (26.09.2013), Նարե91 (26.09.2013), Վոլտերա (27.09.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (27.09.2013)
Եթե Աբովյանը ասում էր. «Օրհնվի էն սհաթը, երբ ռսի ոտը հայոց լիս աշխարհը եկավ», ապա ես էլ ասում եմ՝ ՕՐՀՆՎԻ էն սհաթը, երբ ԱԿՈՒՄԲԸ հայ իրականության մեջ հաստատվեց...
Հավաքված գնում եմ,որ <<իմ վերևի մարդը>> թեմայում մի երկարաշունչ բան գրեմ:Մինչև էջը բացելը ես արդեն հավաքում եմ մտքերս,մեկ էլ հենց սեղմում եմ կատարել գրառում կոճակին ,ինձ թվում ա ես էդ մարդուն չեմ ճանաչում:Սև մագիայի մատը խառն ա...
Ծանր է այն մեղքի զգացումը, որ կարող էիր օգնել քո ներկայությամբ, բայց փոխարենը ավելի մեծացրեցիր վերքը...
Կարևոր չէ, որ այդ պահին չես գիտակցել.
Նույնիսկ «Տուժածի» ներելը չի փրկի, որ ներեմ ինքս ինձ: Ես ՊԱՐՏԱՎՈՐ ԷԻ օգնել...
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Սոսը մահացավ...
Օդանավակայանը կքանդեն...
Մատենադարանը ստրիպտիզ քլաբ...
Էս ամեն ինչի կազմակերպողների տնեցիք էլ էդ քլաբում պարելուց...
հերիք ա էլի, մրջունի պես քանդում են Հասյատանը...
Գործից հոգնած հասա գնացքի կանգառ որտեղ the last train is gonna take me to the last station… ականջակալներս դրեցի ու ու այպօդս միացրի…
All your life…
You were only waiting for this moment to be free…
…blackbird fly…
Alphaone (27.09.2013), Jarre (27.09.2013), Sambitbaba (27.09.2013), Նիկեա (27.09.2013)
Մեկը լիներ կողքիս, որ ինձ ասեր, բացատրեր, որ սխալ չեմ արել…
Փորձում եմ մտածել, որ միևնույն է, չէի հասցնելու, հիմա ժամանակ չկար, իսկ հետո դա խանգարելու էր ստանալ էն, ինչ ինձ օդ ու ջրի նման պետք ա ու պակասում ա նույնիսկ հիմա: Բայց չի օգնում: Էն մյուս եսս ասում ա՝ դու դեբիլ ես: Ոչ մի նորմալ մարդ էսպիսի հնարավորությունը ձեռքից բաց չէր թողնի: Ու չթողեցին: Մենակ ես էի էդ աստիճան ախմախ:
Հա, իրոք չէի հասցնի: Բայց փորձել հո կարո՞ղ էի: Մեկ էլ տեսար ստացվեր:
Վախեցա:
Ինչի՞ց:
Շա՞տ իմանամ: Իրականում վախենալու ոչ մի բան չկար:
Չգիտեմ, միգուցե կյանքիս մեծագույն սխալներից մեկը գործեցի:
Վաղուց սենց անկապ, սենց վատ չէի զգացել:
Բա մարդ մի հատ խեցի չունենա՞ր
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Երբ ինձ անկեղծ մարդ են համարում, ահավոր վատ եմ զգում, ստի մեջ բռնված մարդու նման: Ախր անկեղծ, բացարձակ անկեղծ հնարավոր չի լինել, ես անգամ ինքս ինձ հետ միշտ չէ, որ կարողանում եմ անկեղծ լինել:
Տվեք ինձ հենման կետ, և Alphaone-ը կշրջի Երկիրը
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Alphaone (27.09.2013), Jarre (27.09.2013), Meme (27.09.2013), Sambitbaba (27.09.2013), StrangeLittleGirl (27.09.2013), Vardik! (27.09.2013), Վոլտերա (27.09.2013)
Ասում ա.
Նխշուն տղա հերիք լացիս,
Հայոց երկինք ամպոտ է, զամպոտ է,
Թե շատ լացիս, հեյրան քեզի,
Գել գիքա պապին կուտե
Հենց սենյակիս լուսամուտը բացում եմ,թիթեռները սենյակս են լցվում:Հիմա աշուն է ու ինձ թվում էր թե ուժասպառ թիթեռները չեն կարող հասնել իմ պատուհանին,բայց էլի երամով սենյակս են եկել:Ընենց էլ սիրուն են:
էս վերջերս ընենց է ստացվում,որ Վարդի հետ դասից չեմ կարողանում տուն գալ կամ գնում եմ խմբակի կամ մնում եմ ժողովի կամ էլ պարապմունքի:Ու դասից տխուր-տխուր մենակ-մենակ տուն եմ գալիս:էս ամեն ինչի մեջ միակ հաճելի բանը դեղնած տերևների խշխշոցն է:Ընենց եմ հանգստանում էդ ձայնից,որ մոռանում եմ համ սովածությունս համ էլ էն որ մի տոննա տնային ունեմ:
Էսօր մի քիչ մտմտացի ու հասկացա հետևյալը.
Բարի մարդիկ տգեղ չեն լինում, չարերն էլ գեղեցիկ չեն լինում:
Ուսումնասիրեք, դուք էլ կնկատեք:
Աղտոտված հոգով մարդիկ ինչքան էլ համաչափ դիմագծեր ու կառուցվածք ունենան, մեկ է` տգեղ են ու տձև: Ժո´ղ, հավատացեք, մարդու ձեռքերում է տգեղ ու գեղեցիկ լինելը: Ամեն մարդ ինքն է որոշում` ինչպիսին լինել: Անաղարտ հոգի ունեցողը շողշողում է բարությունից, մի՞թե կա դրանից առավել վեհ գեղեցկություն: Չկա, ճշմարիտ եմ ասում:
Why is the truth always being raped?...because its naked and beautiful.
Օ՜հ, ամենակարող Ջոն, ուժ գտիր քո մեջ մերժելու մարդկային տականքի խնդրանքներն ու հորդորները, անգամ եթե այն օժտված է համոզելու անսահման շնորհով, ու, եթե նույնիսկ արտաքնապես գեղեցկադեմ օրիորդ է
Լավ է, երբ մոտդ քսան հազար եվրո կա, բայց վատ է, որ քոնը չի...
Լավ է, երբ մարդ մեծ ուղեղ է ունենում, բայց վատ է, որ մեջը մի գրամ խելք չկա...
Լավ է, երբ քեզ ամեն ինչ հեշտ է տրվում, բայց վատ է, երբ էդ հեշտն էլ ես ալարում վերցնես...
Լավ է, երբ լավ է, բայց լավ չի, երբ որ էնքան էլ լավ չի...
16.11.11թ.
CactuSoul (28.09.2013), Cassiopeia (27.09.2013), E-la Via (28.09.2013), Jarre (27.09.2013), laro (27.09.2013), Sambitbaba (29.09.2013), Smokie (28.09.2013), Vardik! (28.09.2013), Այբ (02.10.2013), Վոլտերա (27.09.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (28.09.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ