Երբեք Հայաստանի սահմանը չեմ հատել, բայց ես ճանապարհորդ եմ: Լիքը մարդիկ եմ ճանաչում, տարբեր վայրերում եղել են՝ երկրներ, քաղաքներ, բայց ինձ նման ամեն ծակուծուկ չգիտեն: Ճանապարհորդական հաղորդումների մանյակ եմ, նույն քաղաքի մասին տասնյակ տարբեր խմբերի նկարահանած հաղորդումներ կարող եմ նայել, մի լուսանկարից քաղաքը ճանաչել, բայց գիտակցում եմ՝ քիչ է: Ժամանակին դեռ պուճուր էի, ինձ մենակ թույլ չէին տա գնալ, հետո ընտանեկան բյուջեում ճգնաժամ եղավ: Հիմա՞: Չեմ հասկանում, ինչո՞ւ չեմ թափառում, թվում է՝ ոչ ֆինանասական խնդիրներ կան, ոչ էլ արդեն ծնողներս են վախենում, որ ես մի երկիր գնամ կամ իմ կամ էդ երկրի գլխին մի փորձանք կգա կամ լավագույն դեպքում դիվանագիտական հարաբերությունները կխզի Հայաստանի հետ: Լրջանամ: Ինչ պուճուր ժամանակ մտածում էիր՝ հենց մեծանամ, կանեմ, մեծանալիս էլ չի ձգում:
Ես ճանապարհորդ եմ, մի օր կստեղծեմ իմ աստղանավն ու գալակտիկայից գալակտիկա կթափառեմ, նման հաղորդումներ ես դեռ չեմ նայել, էդ կիրքը դեռ չեն մեռցրել իմ սրտում...
Մեջբերել
De gustibus et coloribus non est disputandum.
(նոր պարապում էի 
)
Էջանիշներ